Contents
We gingen naar de Dordogne met kinderen, kleine kinderen, drie stuks. Je kan lezen wat we per dag gedaan hebben, geen al te originele zaken maar gewoon hoe het leven is.
Het is best wel even rijden en (kleine) kinderen entertainen is niet altijd makkelijk in de auto. Wij maken het er ons makkelijk vanaf en laten ze films kijken in de auto. Kijk even hier om te lezen en te zien hoe wij dat aanpakken.
Films kijken in de autoBest wel spannend om 3u30 ’s nachts de kindjes wakker te maken met als missie even op reis te gaan. Gelukkig waren het 3 blije kindjes die dat helemaal zagen zitten. En daarom pas tegen 5u terug in slaap vielen. Maar weer wakker werden bij de eerste péage die we tegenkwamen. Maar eigenlijk verliep heel de rit wel vlotjes. Niet dat ik heb kunnen bijslapen ondertussen. In het begin was ik zelf te wakker en tegen dat ik wel wat slaap kon gebruiken waren de kindjes te wakker, te hongerig, te dorstig, te babbelig, … maar zeker geen klagen. Het was een goede rit, met genoeg stopjes vooral door de oudste zoon die heel erg veel pipi moest doen.
Accefietjes zoals een alarm laten afgaan bij een péage omdat onze mede-reizigers hun auto toch hoger was dan de toegestane hoogte voor die route, of toch even heel erg boos worden dat de oudste zoonzijn gordel los gemaakt had. Met een ontroostbaar kind als gevolg, die dan ook nog es nogmaals pipi moest doen. We zijn allemaal goed en als vriendjes aangekomen, dat is al heel wat waard hé. En lang leve de auto dvd spelerkes, super aankoop voor deze reis blijkt! De dochter haar kwebbelke stond er wel niet door stil en dat van de jongste zoon eigenlijk ook niet. De oudste zoon kon zich wel met zijn duim in zijn mond en zijn favoriete kussen tegen hem aangedrukt en natuurlijk zijn olifantenknuffel helemaal in de film verliezen. En de dochter barstte soms wel in lachen uit en de jongste zoon wist niet welke kant hij moest uitkijken, wauw ik zie twee keer hetzelfde!
Het vakantiehuisje werd helemaal goedgekeurd door de speelgoedkist, zandbakje en jacuzzi.
En fijn om te weten dat onze poesjes en konijntjes bij ons thuis ook lekker vertroeteld worden.
Ook interessant: Activiteiten voor onderweg
Een zalig dagje achter de rug. Lekker geslapen tot 7u30, met de jongste zoon aan mijn ene zijde manlief aan de andere met daarnaast de oudste zoon en dan de dochter. Gezellig dus. Gelukkig niet in 1 bed of dat zou een super bed moeten zijn. Rustig beneden wat kijken naar de spelende kindjes tot de rest van onze reisgezellen wakker zijn om dan de kindjes met de meme en de bomma naar de bakker te sturen. Gezellig en lekker ontbijten. Nog wat spelen en eens een wandelingetje maken, genieten van de mooie omgeving. Een zalig begin van een rustige zondag.
Na de middag trokken we naar de rivier de Dordogne en zochten we een zalig plaatsje uit in de schaduw om rustig te genieten. ’t Is te zeggen, voor de weinige tijd dat de oudste zoon niet in de rivier wou spelen. En aangezien hij nog een klein mannetje is behoeft hij nog gezelschap natuurlijk in de stromende rivier.
Lekker plonzen dus, even wennen aan het koude water en dan genieten. Pootje baden, steentjes gooien, visjes kijken die rond onze voetjes zwemmen, bootje varen, meedrijven op de stroom, terugkrabbelen stroomopwaarts, dammetjes bouwen, … de oudste zoon vond alles super. De dochter daarentegen die wou absoluut niet te dicht bij het water, dus die verzamelde een emmertje vol met stenen en ging rustig daarmee wat gaan spelen. De jongste zoon vond alles goed, ronddobberen in het bootje, met de voetjes in het water, met zijn schepje en zijn emmertje met de keitjes spelen.
Kwamen vakantie-thuis met 3 blije en al wat vermoeide kindjes, eten en nog even in het bad, een lekker melkje, vakantiehuisje van het aftelkalender scheuren, 2 verhaaltjes en naar bed. En nu even “grote mensen” tijd.
Vandaag een druk dagje. Of het voelt toch zo. Eigenlijk valt het best wel mee. We zijn naar het vestigingsdorp Domme geweest in Sarlat. Heel oud, heel gezellig, heel warm en veel leuke snuisterwinkeltjes. Vol met leuke hoeden, sieraden, kleedjes, zeepjes, … en een heel leuk winkeltje met allerlei houten speelgoed. Genieten van het uitzicht, een lekker ijsje en fris drankje. Samen met de kindjes een houten zwaard en houten scherm uitkiezen. En dan was ik plots de prinses en werd ik verdedigd tegen de draken. Een prinses kon ook een mama zijn. Het “drukke” van de dag was dat de kindjes nogal té opgewonden waren, té veel energie hadden en té niet luisterden … Maar hun fantasie over het ridder zijn, de prinses en de draken was echt gewéldig!
Kajakken is nu niet bepaald weggelegd voor onze kindjes dus bleef ik gezellig thuis met onze 3 spookjes. Samen met bomma en schoonbroer+gezin. Niet slecht voor de kindjes eens een dagje rustig in het vakantiehuisje. Nouja, rustig, hangt ervan af hoe je het bekijkt natuurlijk. De adrenaline, volume en energie rezen de pan uit. Maar het was leuk. Ze hebben met de bal gespeeld samen met bomma. Van ridder en prinses gespeeld en natuurlijk gevochten met elkaar en met draken. Rijden met autookes en plonzen in het zwembad. Straks als ons gezelschap weer compleet is, lekker eten en de kindjes laten slapen. En de avond afsluiten met een gezelschapsspelleke lijkt me wel een leuk idee.
Handig om kindjes als wekker te hebben. Toch als je op een vakantiedag naar de markt wil en nog parking wil vinden. Gezellig rondstruinen op het marktje. De oudste zoon die telkens liet weten waar het “stonk” bij bepaalde kraampjes van voedsel. De dochter die niet wist of ze nu wel of niet in de buggy wou zitten. De jongste zoon op de rug in de mei tai aan het vechten tegen zijn slaap en zijn vingertjes maar wijzen (vooral in de speelgoedwinkel). De oudste zoon die maar bleef plakken aan de etalage van een winkel waar ze beeldjes en meer van draken verkochten. Hij kreeg van meme een postkaart met een draak op kadoo, zijn geluk kon niet meer op! Heel gezellig dus, tot ze het beu waren dan maar vlug terug naar de auto.
Lekker eten in ons vakantiehuis. Heel belangrijk vakantiehuis en niet gewoon huis. De jongste zoon in bedje voor een middagdutje en wij met ons gezin in de jacuzzi. Lekker warm en tevens ook afkoelend. Maar dan zonder de bubbelkes want de dochter was daar bang van. En onderbrekingen omdat de dochter moest pipi doen, dorst had, honger had, eruit wou, erin wou, kaka moest doen, dorst had, eruit wou, … De keren dat de dochter er niet inzat konden we even genieten van bubbelkes, tot de oudste zoonhet toch niet meer wou. En toen de jongste zoon wakker werd kon hij zijn pret niet op! Hij genoot nogal maar bubbelkes waren toch ook niet echt aan hem besteed.
Erna lekker wat gaan wandelen in de veel te warme zon en een lekker ijsje natuurlijk. Nu liggen de kindjes uit te rusten in bed en gaan wij genieten van een lekkere bbq. Smakelijk.
Vandaag een rustig dagje. Of dat was de planning. Het begin was zeker rustig, voor de eerste keer op deze reis manlief als eerste uit bed gestuurd met de 3 wakkere kindjes mee en zelf nog een uurke kunnen soezen in onze familiekamer. Lekker ontbijtje, al iets minder rustig. Met 1 of 2 kindjes op schoot al dan niet tevreden. Met de peperkoek van Bomma in het zicht (suikervrij = niet goed voor de kindjes hun darmpjes) en geen gewone peperkoek.
De oudste zoon eet graag peperkoek. Gelukkig bracht bompa-speculaas wat rust. Tot de oudste zoon moest pipi doen en dat graag buiten in de tuin doet maar dat niet meer mocht doen wegens enkele redenen van onze mede reizigers die we dus zeker respecteren. Nog 2 happen van mijn ontbijt te gaan maar helaas dat heeft even op zich moeten laten wachten. Die dan maar even later met een uit gebluste en uitgeraasde de oudste zoon (die op het wc pipi heeft gedaan) op schoot verder opgepeuzeld.
Plannen gemaakt om er een dagje aan de rivier van te maken. Dus alles verzamelen van gerief (handdoeken, stoelen, watersandaaltjes, zwembroeken, zwempampertjes, zonnecréme, eten, drinken, speelgoedjes, plastieken zwemdingen, kindjes insmeren, …). Ook dit ging niet van een leien dakje, wat perikelen met de oudste zoon. Onze lieve mede reizigers gingen dan al maar door om een schitterend plaatsje voor ons uit te zoeken en konden wij ze even later vervoegen. De dochter nog altijd geen fan van in het water te gaan maar ze kon zich wel bezighouden met haar baby-nichtje en met een emmertje water en wat pottekes. de oudste zoon daarentegen heeft continu in het water gespeeld, met zijn zwemband, met de boot, met mijn grote zwemband, een schep als peddel, dammetjes bouwen met de papa (was zijn huisje/parking voor zijn boot en tevens punt waar hij niet voorbij mocht drijven met de stroming), ….
In het midden van de rivier was er een klein eilandje, zich daarnaartoe laten voeren door papa en pepe. Kortom, de oudste zoon had een super dag en ligt nu tevens moe in zijn bedje. Heeft alleen wat bij ons aan de kant gezeten voor de frietjes op te eten, en hij heeft gegeten! Eerst na enkele frietjes wou hij teruggaan maar ik had liever van niet want ik ben graag vlug paraat voor mocht het mislopen. En ik had honger en wou toch eens heel eventjes op mijn gemak zitten. En dan ging hij uiteindelijk gewoon verder eten en eten. De dochter en de jongste zoon lieten het zich ook smaken.
De jongste zoon heeft ook kei veel in het water gezeten en met steentjes gegooid en gespetterd. Lollig dat het allemaal was. Naar de kleine visjes kijken en wijzen. Behalve nog enkele dramaatjes onder andere over zijn peddel/schep die hij maar liet wegdrijven en hem toch niet meer wou … Of bij het naar huis gaan dat hij zijn schoenen niet wou aandoen maar ook niet op zijn blote voeten wou lopen en het echt niet te doen was voor mij om hem te dragen … Was het wel een heel fijne dag. Maar morgen wil de dochter liever naar “de stad” en iets roze.
Vandaag bezochten we het stadje Rocamadour. Met een de jongste zoon die last had van de warmte en geen rust vond voor de dutjes. Een oudste zoon die wederom alles met draken, ridders, kastelen, … reuze interesant vond en een heel erg stoere t shirt van meme kadoo kreeg met een draak erop. De dochter die rondparadeerde met haar spik splinternieuwe gestreepte roze zonnebril als een volleerd model en menig mensen hart sneller liet slaan. Een man die een nieuwe hoed en zonnebril scoorde en ik zelf een super mooie ketting! Hoe zalig zo’n ijsdrankje kan zijn.
Deze ochtend mocht ik nogmaals “vroeg” opstaan (nouja wat is vroeg hé?!) maar niet specifiek voor de kindjes. Nouja de jongste zoon en de dochter gingen wel mee met mij naar beneden, de oudste zoon draaide zich nog een keer (wat een wonder). En kon ik mij klaarmaken en hup met de rest richting de markt van Sarlat. Manlief en kindjes bleven thuis gezellig wat papa tijd.
Wij starten ons marktbezoekje met een lekker ontbijtje en dan hop op jacht! Ik scoorde een super leuke armband (een pauw! de dochter haar symbooltje van de peuterklas) en een kei roze hoed. En voor manlief een houten puzzel geval waar hij wel nog heel de vakantie zoet mee kan zijn, de oplossing heb ik veilig weggestopt ;-). En ahja 3 super mooie kaarten van “tekeningen” van schoenen erop voor naast mijn toekomstige schoenenkast te hangen. Helemaal geslaagd dus. En rondwandelen op een marktje zonder telkens kindjes te moeten tellen en ze eraan herinneren dat de mensen het niet fijn vinden dat ze overal aankomen is nogal rustig en eigenlijk ook wel een beetje raar. En een beetje eenzaam als we langs dingetjes passeren die ze zeker super leuk zouden vinden om naar te kijken. De dochter werd trouwens verwend met een leuk handtasje die meme kocht voor haar.
Manlief ging ondertussen samen met hen naar de bakker om brood, 2 keer zelfs want de oudste zoonwas er zijn speelgoed vergeten. De jongste zoon dol enthousiast dat hij bij papa op de rug in de mei tai mocht. En toen ik thuiskwam (na de markt nog even naar de supermarkt gegaan) lag de dochter te slapen in de zetel. Ze was wel een beetje heel erg zielig, ze was nogal hard gevallen ervoor. Dus zat ik een hele poos vastgelijmd voor wat inhaaltijd met de kindjes vooral de dochter. Wat de jongste zoon niet zo in dank afnam, tot hij zich erbij neer legde om mij te delen met haar. Verder een leuk dagje in het vakantiehuisje met de kindertjes en de rest. En daarbij zit dag 8 er alweer bijna helemaal op.
Vandaag terug een dagje aan de rivier doorgebracht. Waarom niet hé, het is er leuk, goedkoop, rustig, schaduw en zon, water, … Met vlakbij echte toiletten voor onze de dochter die weigert in de bosjes te gaan (of eender waar als het geen echt toilet is) en een bar waar je ijsjes en frietjes kan kopen.
De oudste zoon zei gisteren dat hij niet naar de zee wou gaan (tja dat zou moeilijk gaan ook), en ook niet naar de rivier. Toen hij vanmorgen nog even bij mij kwam knuffelen in bed terwijl papa met de andere twee naar de bakker was vroeg ik hem wat hij wou doen. En ja, hij wou toch naar de rivier. Hij heeft zich weer uitgeleefd in het water. Ons opblaasbootje heeft het niet overleeft helaas. Maar wij zaten er meer mee in dan hij, hij ging gewoon verder met andere dingetjes en heeft er niet meer naar gevraagd. Raar toch, want daarvoor speelde hij 80% van de tijd met die boot. Zoveel te beter natuurlijk.
Deze keer heeft de dochter wel al even met haar voetjes in het water gedurfd! En ze was super blij toen ik met haar gaan wandelen ben, samen met de jongste zoon in de buggy die zijn dutje deed. Even gestopt aan het speelpleintje en extra veel geknuffeld met haar.
Vandaag was dé dag dat we eindelijk naar een echt kasteel gingen! We kozen voor Castelnaud. Voor vertrek waren de kindjes al vol verwachting en stonden ze te popelen. De dochter hoopte op echte prinsesjes en de oudste zoon op echte ridders. Maar de oudste zoon zei ook al, als er geen ridders zijn dan zijn ze op drakenjact. Op weg dan maar! Als eerste zagen we een demonstratie van een kleine replica mangonneau afgevuurd door een echte ridder. De kindjes, de oudste zoon in het bijzonder, al helemaal onder de indruk!
Verder zagen we nog een toneeltje over het leven in het kasteel maar daar was de oudste zoon niet van onder de indruk. Hij vroeg zich dan ook af waar de echte ridders bleven! En dan wat rondwandelen door de gangen en de kamers van het kasteel, kijken naar harnassen, zwaarden, messen en ander vechttuig, … Enkele levensgrote katapultachtigen, mangonneau’s, kanonnen, perrières, trebuchets, … Kijken naar de kleren van de jonkvrouwen (prinsessen) en hun kleerkasten euh kleerkoffers/opbergbanken, de keuken, … Een geslaagde onderneming en op de terugweg 3 slapende kindjes.
Jahaa vandaag was het eindelijk zover! Echte me-time op deze reis. In bad. En voor je vieze dingen gaat denken er zijn hier ook douches hé waar ik al gebruik van gemaakt heb ;-). Maar dat is niet hetzelfde. Zalig vind ik het om uitgebreid in bad te gaan. En vandaag was mijn dag (nee ik heb er geen hele dag ingezeten). Kindjes exclusieve papa-tijd. En ik genieten. Zalig! Een hoop geurend schuim, haartjes wassen, gezichtsmaskertje, boekje, dutje doen, … Achteraf lekker insmeren en we kunnen er weer helemaal tegen.
Vanmorgen nog eens, met de kindjes, naar de markt! En zag ik daar wel geen super schoon sjakosj zeker en mijn lieve man nam die van mij over en ging ermee naar de kassa! Jippie 🙂 dankjewel! En de oudste zoon heeft eindelijk ook zijnen roze zonnebril gevonden. De kadookes voor mijn mama zijn ook in orde die met liefde onze poesjes, konijntje en huisje verzorgt. En bomma verwende de kindjes met een leuk portemonneeke de dochter koos eentje in de vorm van een kleurrijke vogel en de oudste zoon wou de donker bruine mol. Van de markt rechtstreeks door naar de rivier waar we lekker picnicten en genoten van elkaar, de zon en het water.
Vandaag voor de laatste keer naar de rivier. De namiddag toch. De voormiddag bezochten we Souillac waar ik terug een mooie ketting kreeg van manlief. De dochter is het ondertussen goed gewoon aan de rivier, gaat zelfs zonder aarzelen het water in, wel mét watersandalen en een badpak. Ze gaat wel niet dieper dan haar enkeltjes, maar toch, een heel verschil bij de eerste keer! Ze geniet er ook echt van. En steentjes gooien doet ze ook graag, niet dat ze er veel van bakt ;-). Yep, als ze er dan uitgaat moet ze afgedroogd worden, gaan de watersandaaltjes uit en haar badpak ook, haar gewone sandalen aan en haar kleren ook. En als ze er dan terug in wilt terug haar watersandalen en badpak aan … Jaja en zo gaat dat maar door.
De oudste zoon amuseert zich nog echt zot in het water, nu het bootje stuk is heeft hij een nieuw hoofd activiteit gevonden! Een bepaalde steen van de dam dat “papa” gemaakt heeft is wat uitgesleten en als je daar water opgiet krijg je een soort watervalleke, uren kan hij zich daar bezighouden met water opgieten, kijken hoe het water naar beneden gaat, terug water opgieten, kijken, … Zalig om hem bezig te zien. Eens stond er een jongetje op zijn steen mee te kijken, nou dan pauzeerde hij wel eventjes tot het jongetje weg was.
Stilletjes aan kwamen er nogal veel mensen in zijn buurt spelen, dat was er ook teveel aan. Dan maar op mama gaan zitten voor een lekker koekje. De mensen waren weg, kon hij weer verder gaan! Toen de jongste zoon moe gespeeld was ging ik er maar mee wandelen, de oudste zoon en de dochter natuurlijk mee en dan konden ze gezellig wat spelen op het speelpleintje van de nabije camping. De oudste zoon wil zeker eens terug komen om aan de rivier te spelen. Hij vindt het jammer dat de reis bijna gedaan is!
En dan zit onze vakantie erop. Vandaag nog een laatste keer naar de markt, wel de eerste keer die van Souillac en ook de eerste keer enkel met manlief. De kindjes werden ondertussen vertroeteld door meme en tante Lieve. Ik scoorde terug een super mooie armband helemaal uniek en handgemaakt door de marktkraamster en eindelijk een uurwerk! Nog wat laatste boodschapjes voor de komende autorit (koeken voor de kindjes, drankjes voor de kindjes, chocolade voor mama en papa, …) en rustig aan alles verzamelen, inpakken, deels al in de auto, … Nog een laatste wandelingetje en ijsje. We zijn er klaar voor, nog één nachtje hier slapen op onze familiekamer, gezellig met ons gezinnetje en op naar huis. Naar onze poesjes en konijntjes.
Dan zijn we weer thuis. Uitgeput van de lange autorit. Emotioneel ook, lange tijd met mijn gedachten en daar gaat wat in om. En daar ben ik niet bepaald vrolijk van geworden. Maar toch ook blij, blij om onze poesjes terug te zien, de konijntjes. Blij om onze kindjes zo opgewekt te zien dat ze thuis zijn. Dat is toch belangrijk, kindjes die graag thuis komen. Daar ben ik zo gelukkig van geworden. Niet te geloven. Het herontdekken van hun speelgoed, ons opgeruimde huisje terug huiselijk maken. De poesjes begroeten en aaien en overladen met hun kinderlijke blijheid. En toch ook nog eens zeggen dat het leuk was in het vakantiehuis en dat ze wel eens terug willen gaan. Wat een zaligheid.