Bij ons op school is het de gewoonte om al vanaf de tweede kleuterklas op kamp te gaan. De tweede-derde kleuters (2 graadsklassen) gaan 2 dagen weg, met 1 overnachting dus. Toen onze oudste in het tweede kleutertje zat wou hij absoluut niet mee en dat hoeft natuurlijk niet. Vorig jaar zat onze oudste dan in het derde kleutertje en de dochter in het tweede dus gingen ze samen op reis. Vorig jaar was dat naar de boerderij. Dit jaar was het dus enkel de dochter en naar de zee. Ze keek er al lang naar uit.
Mijn dochter keek er dus al een tijdje naar uit. De zeeklassen stonden gepland op donderdag en vrijdag. De dinsdagavond was er drama, drama, drama. Heel erge drama. Ze zat zo in de knoop met zichzelf. De woensdag ging het gewoon verder, een ramp om haar op school te krijgen. Dit duurde tot ongeveer 14u in de namiddag, toen kwam er plots iets uit. Het was gedaan. Direct. We konden er over praten en ze had weer zin in de zeeklassen. Zo blij dat het eruit was en dat ze meteen opklaarde. Oef! Die namiddag hebben we samen haar koffer gepakt en gewoon verder een fijne woensdagnamiddag beleeft. Oh ik ben trots op haar dat ze het kon zeggen.
Ik maakte er ineens mijn derde vlog van. Op het filmpje kan je meekijken naar de voorbereiden en de thuiskomst. Aarzel niet om een duimpje te geven als je het leuk vond!
Ja, ik vind het nog altijd spannend zo’n filmpje online zetten. Maar ik vind het nu wel vooral super leuk. Het komt echt anders binnen dan een geschreven blog met wat foto’s. Ik ben echt fan aan het worden. Het is nog een beetje zoeken naar hoe of wat, maar ah vlogje per vlogje bekijken we dat. Nu was het bijvoorbeeld de vraag hoeveel en hoe mag ik andere mensen filmen. Uiteindelijk dan toch maar beslist om er een blur over te zetten. Ik vond het hem wel niet mooi maar de mooiheid zal voor een volgende vlog zijn. Keuze’s maken heet dat zeker. Vooral om mezelf gerust te stellen want jawel ik til daar zwaar aan.
Bedankt voor het lezen en kijken. Een opbouwende comment is zoals altijd welkom.