Met onze kindjes naar de kerk gaan is niet altijd rozegeur en maneschijn. We hebben al een hele weg afgelegd en zijn nog altijd zoekende. Doorheen de weg hebben wij verschillende zaken uitgetest. Deze wil ik hier even toelichten, wie weet haal je er inspiratie uit.
Het begint al thuis. Onze kindjes verwittigen wij al de avond ervoor dat we naar de dienst gaan. Of heel erg duidelijk ‘s morgens na het opstaan. Dit hebben ze nodig, zo kunnen ze aan het idee wennen. Wij gaan namelijk niet meer elke zondag naar de kerk, dit door verschillende factoren. Dus als voorbereiding brengen we de kindjes goed op tijd op de hoogte. Ook vertellen we nog eens wat van hen verwacht wordt in de kerk. Want aanvoelen wanneer ze stil moeten zijn is nog heel erg moeilijk. Tijdens de dienst zelf herhalen we dat, ze hebben niet altijd door wanneer er mensen aan het bidden zijn bijvoorbeeld. Dan zeggen we dat en leggen we uit dat we dan uit respect stil zijn, en we zelfs mee kunnen bidden of zelf kunnen bidden.
Bij ons werkt het beste als we net op tijd in de kerk aankomen. Zo nog net op tijd om plaats te zoeken. Als we te vroeg komen duurt het te lang voor het begint en is de kans groter dat ze luider en onrustiger zijn. Ik kan me zo voorstellen dat dit voor andere gezinnen andersom werkt. Dat je beter goed op tijd kan zijn voordat het echt begint. Dit kan je makkelijk uittesten, een paar weken net op tijd en een paar weken wat te vroeg komen. Observeer maar hoe het gaat en dan zal je wel merken wat het beste werkt voor jouw gezin.
Net zoals het voorgaande is dit eentje dat je zelf kan uittesten. Bij ons is het namelijk zo dat we beter vooraan zitten in de kerk. Ook af en toe eens afwisselen van plaats, eens een rijtje naar achter of nog eentje naar voor werkt prima. Dit werkt voor ons het beste, het kan heel goed zijn dat jouw kinderen net rustiger zijn als je altijd op precies hetzelfde plaatsje gaat zitten.
Je kan ervoor kiezen om een speciaal tasje te maken dat meegaat naar de kerk. Daarin kan je enkele (bijbelse) boekjes stoppen, misschien zelfs een kleurplaat en wat potloden. Een rammellend eitje of dergelijke kan ook leuk zijn voor tijdens de aanbidding. Dit doen wij niet. Wij merken dat dit bij onze kinderen vaak een aanleiding is om nog meer lawaai te maken. Hoe stil het speelgoed ook is dat we aanbieden, ze kunnen alles op een manier gebruiken dat het luid is. Of ze maken er ruzie om. Nouja, natuurlijk kan je voor al uw kinderen exact hetzelde meenemen. Bij ons is dat echte geen garantie op geen ruzie. Dus wij nemen het liefste niets mee. Natuurlijk nemen onze kinderen af en toe zelf iets mee, soms loopt dat goed, soms niet.
Bij ons in de kerk is er ook zondagschool. Deze start niet meteen bij aanvang van de dienst. Wij moedigen onze kinderen zeker aan om deel te nemen aan de zondagschool. Emma en Abel zitten in de kleine zondagschool en Adam en Eden gaan nog naar de crèche. Abel gaat absoluut niet graag naar de zondagschool, hij kiest er vaak voor om gewoon in de dienst te blijven. Dit mag van ons. Daardoor wil Emma soms ook niet, maar na wat aanmoediging gaat ze toch en ze vindt het er altijd heel erg leuk. Dit omdat ze daar wel altijd iets kleuren of knutselen. Onze kinderen gaan nog niet alleen, ze hebben heel graag dat er iemand van ons aanwezig is. Dus wij gaan afwisselend mee met hen. Ooit komt er wel een tijd waarop we terug samen de volledige dienst kunnen bijwonen.
Na de dienst is er tijd voor koffie en koekjes. De kinderen krijgen altijd iets te drinken (wat fris of water) en te eten. Dit gedeelte gaat vrij vlot, soms zijn er wel eventjes problemen als ze te moe of te hongerig zijn. Dan proberen we gewoon vlug naar huis te gaan. Maar tegenwoordig kunnen we wel een babbeltje doen met andere mensen. Wat al heel wat is.
Doen jullie iets speciaal met of voor de kinderen om naar de kerk te gaan?