Wij hebben alweer jaren terug eventjes thuisbegeleiding gehad van VZW Victor. Dat is maar heel kort ter sprake gekomen op de blog en ik merk dat er veel interesse naar is. Dus ik geef graag wat meer uitleg. Ik heb ervaring met thuisbegeleiding omtrent kinderen met autisme dus dit artikel gaat ook over die vorm van thuisbegeleiding
Thuisbegeleiding is een dienstverlening waar je recht op hebt als je een kind hebt met een diagnose autisme. Eigenlijk al van zodra er een zwaar vermoeden is van autisme, als je bijvoorbeeld in de wachttijd zit tot het laten testen van autisme.
Of zoals Vzw Victor het op hun site verwoord:
Thuisbegeleiding is ambulante en mobiele opvoedingsondersteuning aan gezinnen met een kind, adolescent of volwassene met autisme. De begeleiding vindt plaats in het vertrouwde thuismilieu, en indien noodzakelijk in een ander opvoedingsmilieu of op de dienst. Het thuisbegeleidingsteam is multidisciplinair samengesteld en bestaat uit orthopedagogen, psychologen, maatschappelijk werkers, opvoeders en paramedici.
Het komt er in feite op neer dat je je aanmeld als je nood hebt aan thuisbegeleiding. Je doet dit als het moeilijk gaat met je kind en hoopt wat bij te leren. Na een al dan niet lange (meestal is dat lang) wachttijd is het zover. Dan krijg je een thuisbegeleider toegewezen en die persoon komt op afgesproken tijdstippen per week of per 2 weken of … naar behoefte.
Dan ligt de focus meer op het stimuleren van de ouders. Inzichten geven en oplossingen aanreiken om het opvoeden makkelijker te maken en de band te verstevigen tussen ouder en kind. Vaak is dat doormiddel van stimulatie van het kind. Het kind wordt geobserveerd en van daaruit werkt de thuisbegeleider verder. De thuisbegeleider kijkt naar de sterktes van het kind en neemt dat als uitgangspunt om het kind te stimuleren. De thuisbegeleider gaat je ook leren beter afstemmen op de mogelijkheden van je kind.
Ook is er voldoende ruimte voor de gevoelens van de ouders. Vaak is de diagnose autisme nog vers en gevoelig. Daar kunnen allerlei reacties en gevoelens door ontstaan, zoals boos, verdrietig, onmacht, … De thuisbegeleider zal luisteren en waar nodig helpen de gevoelens te kaderen.
Dan zal de thuisbegeleiding je helpen om zelfstandiger te worden in het helpen en stimuleren van je kind. Samen blijf je je kind observeren, dat blijft het belangrijkste uitgangspunt. Alles draait namelijk om je kind en om hem/haar te helpen.
Thuisbegeleiding helpt je ook zoeken naar en communiceren met een gepaste school of andere begeleiding of opvang.
Ook voor adolescenten tussen 12 en 18 jaar en volwassenen is er thuisbegeleiding mogelijk bij VZW Victor. Ik verwijs je graag naar de website vzwvictor.be.
Nog voordat we de diagnose kregen van onze oudste zoon hadden wij ons aangemeld bij VZW Victor. Dit omdat het toen een heel intense periode was met hem in het gezin. Als eerste, dat ging redelijk vlot, hadden we een kennismakingsgesprek. Dan zit je gewoon even aan je eigen tafel met iemand van VZW Victor en praat je over het gezin, het specifiek kind en de moeilijkheden. Een heel gemoedelijk gesprek. Vanaf dan sta je op de wachtlijst. Dit kan helaas maanden of zelfs jaren duren.
Omdat kort nadat onze oudste zoon zijn diagnose kreeg we ook onze tweede zoon lieten testen én hij toen nog heel jong was vlogen wij op de vroegbegeleidingslijst. Deze lijst had een minder lange wachttijd en al gauw was het aan ons. We kregen een thuisbegeleider toegewezen. De eerste thuisbegeleidingssessie was voornamelijk een kennismaking. Wie zijn we als gezin, de kindjes, het specifieke kindje of kindjes met autisme, wat de problemen zijn en wat we willen aanpakken.
Toen ging het rustiger met onze oudste zoon maar hadden we meer vragen en problemen met onze tweede zoon. Hij kon namelijk niet op een correcte manier communiceren en praten al helemaal niet.
Lees meer: Autisme kenmerken, hoe wij het herkenden
De thuisbegeleidster kwam om de 2 weken, de eerste keer (keren) was dat vooral observeren en luisteren naar mij. Dan gaf ze mij praktische raad en tips. Zo gaf ze me een heel begrijpbare uitleg over onze zoon en zijn communicatie en hoe ik dat stap voor stap kon aanpakken om hem te stimuleren om het beter te doen. Daar hielp ze me bij door het voor te doen en te observeren hoe ik reageerde op situaties en daar dan over te spreken.
Je spreekt zelf met de thuisbegeleider af om de hoeveel weken het nodig is. Het moment is natuurlijk ook bespreekbaar, dat is afhankelijk van de nood om de kinderen te zien en de nood om met de beide ouders te praten. Het vastleggen van de afspraken heb ik altijd als heel fijn ervaren met VZW Victor.
Na een 5 tal keer heb ik de thuisbegeleiding stop gezet. Niet omdat we niet tevreden waren, integendeel. Omdat dit iets is waar ik het heel moeilijk mee heb. Ik laat niet graag iemand toe in mijn gezin op die manier, dat ligt niet aan VZW Victor, die doen hun werk heel erg goed! Toen wisten we ook al dat hij naar het revalidatiecentrum kon gaan voor zijn communicatie. Ik vond beide niet nodig. Toen hij gestart was op het revalidatiecentrum en de communicatie tussen de mensen daar en mezelf niet goed verliep had ik wel even spijt. De thuisbegeleiding kan namelijk helpen bemiddelen, ik overwoog toen even om de thuisbegeleiding opnieuw aan te vragen.
Lees meer: Mijn zoon en het reva, het einde
Bij het stopzetten van de dienst moet je heel goed nadenken. Dit omdat je niet in 1-2-3 opnieuw kan opstarten. Wel mag ik hen altijd mailen of bellen met vragen. Ook krijg ik regelmatig uitnodigingen in mijn mailbox voor gesprek en informatie avonden.
Deze dienst is niet gratis. De kost bij VZW Victor is iets meer dan 5 euro per sessie. Dit betaal je per kwartaal.
Andere thuisbegeleidingsdiensten kan je hier vinden.
4 Comments
En alles hangt af van je begeleidster 😉
Wij hebben nu onze twee voor autisme en tweede voor communicatie. Allemaal super ervaringen maar de ene is gewoon de andere niet logischerwijze. Wij kunnen het in elk geval na inmiddels 6 jaar echt aanraden om het op zijn minst te proberen.
Vorig jaar is mijn zoon getest geweest in een revalidatiecentrum. Ass was het verdict.
Hij kon vanaf september starten met logo, ergo, en alles wat nodig was.
Eind augustus bericht gekregen dat hij verder op de wachtlijst bleef staan… door het M-decreet waren er veel meer kinderen die nood hadden aan hulp waardoor hij terug werd achteruit geschoven.
Gelukkig krijgt hij nu GON en daar kan ik ook met vele vragen naartoe.
Begin februari mag ik op gesprek voor thuisbegeleiding en dan is het 2 -3 jaar wachten.
ik vind dat doodzonde dat zo een hulp zo lang duurt, want op sommige momenten heb je het soms meer nodig dan anders.
Inderdaad, die wachtlijsten zijn te zot voor woorden!
[…] middelste zoon heeft wel een jaar revalidatiecentrum gevolgd. Ook heeft hij een tijdje thuisbegeleiding gehad. Dat kon alleen maar omdat hij het label “autisme” had. Daarbij zie je al 1 […]