Mijn kind start in het buitengewoon onderwijs

Ik geef toe, ik heb schoolstress. Met nog twee weken vakantie gaan begint het bij mij ontzettend te kriebelen.

Kindvrije uren

Vanaf september heb ik vijf schoolgaande kinderen. Al mijn kinderen mogen starten op school! Dat is voor het eerst, ik zal elke dag nu enkele uren kindvrij zijn. Of ik daar tegenop zie? Helemaal niet! Ik kijk er naar uit, ben er helemaal klaar voor. Ik heb enorm veel te doen voor Instagram en deze blog.

Onze jongste gaat voor het eerst naar school

Hiervoor heb ik (nog) geen zenuwen. Volgens mezelf, mijn man en onze omgeving is ze er meer dan klaar voor. Ik hoop dat ze goed zal starten maar ik geloof erin dat het zeker goedkomt. De begeleidster waar ze bij terecht komt is een schat van een vrouw! Dat geeft veel moed en stelt gerust. Mijn “baby” zal in goede handen zijn en de uitdaging krijgen die ze nodig heeft.

Ook interessant: Autisme kenmerken, hoe wij het herkenden

Naar het buitengewoon onderwijs

Mijn derde kind start in het buitengewoon onderwijs. Hij heeft autisme, net als mijn oudste, en voor hem is een gewone school niet meer haalbaar. Hij heeft vooral één op één aandacht nodig en een specifieke aanpak naar autisme toe. Ik heb hier in het begin super veel nachten over liggen piekeren en me zorgen zitten maken. Ik maakte me toen vooral zorgen over “wat als we geen goede school vinden”.

Toen hebben we Kortrijk en (verre) omstreken afgereden en (bijna) alle scholen met type 9 bezocht.  Het leek niet goed te komen, er was altijd wel iets waardoor ik mijn kind niet daar naar school wou sturen:

• Te weinig inzet naar het middelbaar toe. Nee ik ben zo geen mama waarvan de kinderen “moeten studeren” maar ik wil in het begin van zijn lagere schoolcarrière hem ook geen kansen ontnemen en dat gevoel had ik wel bij enkele scholen.
• Teveel aanpassingen voor autisme. Ja, dat klinkt misschien raar maar kinderen met autisme zijn allemaal verschillend. Ja, de kans is groot dat kinderen met autisme niet tegen drukte kunnen, voorspelbaarheid willen, rust willen, minder prikkels etc. Maar dat is voor elk kind in een andere mate verdeeld. Bij bepaalde scholen voelde ik me niet goed omdat ze de lat daarvan meteen heel erg hoog (of net laag) legden. Ik wil mijn zoon niet in een bijna kaal wit klaslokaal stoppen, van visuele prikkels op die manier heeft hij geen last. Ik wil ook niet dat elke minuut van zijn dag tot de seconde vol gepland is met pictogrammen, dat heeft  hij niet nodig.
• Te ver, hij moet dan in de opvang voor en na blijven. Wij hebben het zo geregeld dat ik thuis kon blijven voor de kinderen en dus voer ik altijd zelf mijn kinderen naar school en ga ik ze halen. Ik wil dit blijven doen en vind dat enorm belangrijk. Dus nee, ook al hebben we er even over getwijfeld, ik wil geen school waarbij dat niet mogelijk zou zijn. Een kleine periode in de opvang overleeft hij wel, maar die tussenoplossing hadden ze niet.
• Ik mag mijn kind niet afzetten in de klas (of enkel de eerste dagen).

Ook interessant: Thuisblijfouder worden, ervaringen en tips

Wij kozen voor MPI Pottelberg

Toen ik het bijna opgaf en me terug aan het inlezen was over thuisonderwijs gingen we nog langs bij een laatste school. Een school waar ik eerlijk gezegd geen hoop op had. Ze ligt super dicht bij De Levensboom Marke waar de andere kinderen gaan maar ze is groot en oud. Er gaan veel verschillende soorten type’s, het is een heel groot en oud gebouw. Maar kom, we hadden er al zoveel gezien deze kon er ook wel nog bij. In gedachten trok ik er al een streep door en startte ik thuisonderwijs op.

We werden heel vriendelijk en enthousiast onthaald door een super sympathieke mevrouw. Ze is de psychologe voor de afdeling waar onze zoon zou terecht komen. We deden nogmaals ons verhaal over onze zoon, hoe hij is en hoe hij was al kleuter. Wat de school zei en wat we zoeken. Dan kregen we te horen wat ze daar aanbieden en hoe ze werken.

Ze werken daar tegen de grenzen van een kind aan. Ze gaan geen onnodige pictogrammen, koptelefoons, schermen, schema’s etc gebruiken als het niet nodig is. Ze kijken eerst en vooral dat een kind zich veilig voelt en vertrekken van daaruit. Naast veiligheid staat groei er voorop, hun doel is om de kinderen zo te begeleiden dat ze terug kunnen stromen naar het regulier (middelbaar) onderwijs. Dus yes, dat klonk zeker goed!

Ja, de school is oud en groot en ik zag dat nog niet zo goed zitten voor mijn kind. Tot we in de gang van Type 9 kwamen en ze de ingang daar toonde, ik kan hem gewoon afzetten IN de klas ELKE dag. We hoeven niet het ganse gebouw door, er is een ingang aan zijn gang zelf. Yes, weer een goed punt!

Dus ja, dat zagen we wel zitten. De werking vonden we goed, de ligging is super goed, hij merkt niets van de grootte van de school, ja het gebouw is wel oud maar daar valt mee te leven. Ook nog een bijkomend voordeel is dat de schooluren een half uur schelen bij de uren van De Levensboom Marke. Ik kan dus zonder enige problemen alle kinderen persoonlijk en met gemak bij hun klas afleveren. Oef! Dat was een enorm grote opluchting voor mij.

Toch zenuwachtig voor de nieuwe school

Ja, nu de vakantie ten einde loopt begint het weer niet-plezant te kriebelen. Wat als de school toch tegenvalt?!! Ja, ik weet het, zorgen voor later misschien loopt alles wel bijzonder goed. Gaat hij graag, kan ik me vinden in de werking, … Ik probeer echt zo positief mogelijk te denken erover! Ik hoop dat ik hier binnen enkel weken een positieve update kan plaatsen.

Maar gemakkelijk is dat niet, ik leg de lat voor scholen vrij hoog en we hebben jaren ervaring met een school waar we ons goed bij voelen.

Wil je mij op de voet volgen dan kan dat dagelijks via Instagram. Daar vertel ik tussendoor veel meer over hoe het gaat etc.

Ook interessant; Mijn zoon moet naar type 9 onderwijs