Morgen ben je alweer 2 maandjes bij ons. Wat gaat de tijd vlug. Het lijkt de dag van gisteren dat ik zo zenuwachtig was, zenuwachtig voor een inleiding. Spannend en ook weer niet. We wisten wat er ging gebeuren, vooral het resultaat dan. De weg was heel erg pijnlijk en zaten weeral vast aan die stomme 4 cm. “Als het nu niet vlot gaat zal het nooit vlot gaan.” zei de vroedvrouw nog. Weeral die 4 cm, een mens gaat zich gaan afvragen of dat getal iets heeft tegen mij. Tegen mijn opening en vooruitgang. Eens we aan het persen waren kon ik volop genieten en heb ik elk moment in mij opgezogen; Echt zalig. En dan lag je daar, op mijn buik. Wat ben ik dankbaar. Al 3 keer zo’n prachtig volmaakt wondertje op mijn blote buik. Doorheen mijn tranen van geluk bekeek ik je. Zo volmaakt, zo helemaal ons. Van mij, van papa, van broer en van zus. En vooral van jezelf. Dat wens ik je ook toe, een leven waar je volledig jezelf kan zijn. Gelukkig zijn, leven uit geluk. Wij gunnen het je alvast en zullen er alles aan doen om dat mogelijk te maken.
En nu, bijna 2 maanden later. Zoveel gegroeid, al helemaal anders en toch volledig jezelf. Je mooie zwarte haartjes, nu bruin met mèchekes. De sexy kuiltjes in je wangen als je glimlacht, wat je meer en meer doet. En het geluid, het geluid van kraaien en plezier. Zalig om te horen, te kijken en te beleven. Alles opzuigen. Wat er nu is, bewaren in ons hart. Het gaat zo vlug en we vergeten zo snel.
We houden van je, lieve lieve Adam.
—
Nog 1 dag tot zijn 2 maanden, hij laat het allemaal niet aan zijn hart komen en geniet van de lekkere mamamelkjes. Voldaan.
4 Comments
Prachtig! Koester echt elk moment en schrijf alles neer wat je nooit wil vergeten, want we vergeten inderdaad veel te snel… Het is een heel knappe jongen, en wat groot al voor twee maanden, klein reuzeke… Met zo veel haartjes!! Geniet ervan!
achtig mannetje
Wat een lief blogje!
Mooi ventje maar ik zou hem wel ouder dan 2 maand schatten… Zo’n hoop haar…..