De jongste zoon heeft ook een diagnose gekregen

Tip: Wil je me hierover nog persoonlijker volgen, ik deel heel veel via Instagram hierover (vooral in de stories).

Twee zonen met diagnose autisme

We hebben reeds twee zonen met de diagnose autisme, dat al enkele jaren. Ik kan daar best goed mee omgaan, soms is dat wel even slikken als we met onze neus op de feiten worden gedrukt maar kijk het leven gaat door. Het is nu eenmaal zo en er zijn slechte kanten maar ook goede kanten. Ik hou van mijn vijf kinderen allemaal even veel, de ene zijn op bepaalde vlakken meer een uitdaging maar iedereen heeft dat. Autisme of niet. Opvoeden is altijd een uitdaging en moeilijk. Dat is nu eenmaal zo. Dus daar heb ik best wel vrede mee. Toen vorig jaar duidelijk werd dat de middelste zoon naar een andere school moest had ik het wel enorm moeilijk maar ook daar moeten we gewoon mee leren leven en dat lukt. Soms kan ik er nog eens over zuchten en doen, ik ben ook maar menselijk natuurlijk.

Lees ook: Autisme kenmerken, hoe wij het herkenden
Bekijk ook deze VIDEO: Mijn zoon moet naar type 9 onderwijs
Lees ook: Mijn kind start in het buitengewoon onderwijs

Derde zoon met autisme en nog wat meer

We hebben drie zonen en twee dochters. Twee zonen hebben al enkele jaren een diagnose autisme. Voor de jongste zoon hadden we niet dat vermoeden van autisme, wel van ADHD. Daarom zochten we opnieuw onze moed bij elkaar en hebben we hem aangemeld bij ons team in het UZ Gent. Wij gaan niet langs het COS (indertijd bij onze eerste zoon was de wachtlijst daar te lang) maar wel via UZ Gent Kinder en Jeugdpsychiatrie, daar zijn ze ook gespecialiseerd in autisme en konsoorten en zijn er teams aan de slag die de multidisciplinaire onderzoeken uitvoeren.

De testen waren deze keer anders aangepakt

Waar we bij de vorige testen heel vaak naar het UZ Gent moesten om telkens 1 a 2 uurtjes er te zijn voor de verschillende testen werd het deze keer anders aangepakt. In mijn ogen een veel beter aanpak maar dat kwam ook omdat de jongste zoon het bijna overal naar zijn zin heeft en het niet lastig heeft met nieuwe mensen. Deze keer waren er 2 dagen dat hij in het UZ Gent moest zijn voor testen samen met 3 andere kinderen. Ik mocht hem daar afzetten om 9u en ophalen om 16u. Die twee dagen lagen vlak naast elkaar en hij vond ze geweldig. Ik denk dat dit een betere manier is omdat ze op twee dagen tijd het kind vollediger leren kennen dan af en toe een uurke. Er was dan ook nog een derde volle dag van 9u tot 16u maar daar moest ik ook bij zijn, dan mochten we samen spelen en andere dingen doen terwijl ze ons observeerden. Ik zag eerst op tegen die dag maar het viel enorm goed mee, het was voor mij ook geen volle dag. Hij had ook nog testen apart terwijl ik dan gewoon even rustig mijn ding kon doen (boekje lezen, internetten, …) dus al bij al vloog die dag wel voorbij.

De diagnose voor de derde zoon

Een tijdje terug was het eindgesprek over onze jongste zoon. Er werd meteen heel erg duidelijk gezegd dat ze aan de diagnose ADHD geen enkele twijfel hadden, ok ja daar gingen wij ook al vanuit. Helaas kwam er wel nog een hele boterham bij want er is ook autisme vastgesteld en een psycho motorische ontwikkelingsstoornis. Dus dat was euh op zen minst gezegd even heel hard slikken voor ons als ouders.

Wat moet er nu gebeuren

De volgende stap is samenzitten met de school en alle mensen daarrond die hem kennen en helpen. Dit om te bekijken wat de vooruitzichten zijn naar het eerste leerjaar toe. De kans dat hij volgend jaar naar het eerste leerjaar gaat is klein dus dan moeten we bekijken of het zin heeft om hem te laten dubbelen of dat we beter de stap maken naar het buitengewoon onderwijs. Dat zal het gesprek en de tijd een beetje moeten uitwijzen.