De school is nu ongeveer 1 maand bezig, niet alleen de kinderen leerden reeds heel wat maar ook deze mama. Ik praat je graag bij doorheen deze puntjes, misschien haal je er ook nog wat uit!
Om positief te beginnen: het kan ook gewoon goed gaan. Ja, echt waar. Voor de eerste keer in alle jaren dat mijn kinderen al naar school gaan, ging het deze keer gewoon goed. Bij niemand waren er traantjes, het is nu niet dat ze allemaal hun klas binnen dansten maar het ging, het ging zelfs heel goed. Dat scheelt echt een pak zorgen! Ik ben kei blij ermee, zeker omdat ik ook de andere kant van het verhaal ken.
Al reeds op dag 1 was onze jongste zoon erin geslaagd om dingen kwijt te geraken. Jaja, zijn volledige boekentas met brooddoos, drinkfles en zijn trui erin. Hupsakeetjes, hallo nieuw schooljaar. Dan was het toch weer even zoeken naar een reserve brooddoos. Dus, meteen een goede les voor de mama: Zorgen dat er toch wat extra brooddozen aanwezig zijn in huis om de volgende dag toch ook weer gewoon boterhammetjes mee te kunnen geven.
Niet dat ik dit echt vergeet, maar het is toch anders. Ik weet nog goed toen onze oudste voor het eerst naar school ging ik mij er echt op voorbereidde. Ik zorgde ervoor dat alles klaar stond qua eten en dergelijke na de school zodat ik er volop voor hem kon zijn. Nu doe ik dergelijke zaken ook wel maar het is toch anders. Ten eerste lopen er nu nog drie andere kinderen rond die ook een schooldag achter de rug hebben en is er nog de dreumes die haar portie aandacht nodig heeft – vooral dan van haar zus/broers die ze gemist heeft. Ook groeien de kinderen op en ik merk wel dat de oudsten nu minder na-schoolse crisissen hebben. Vorig schooljaar viel dat ook allemaal wel mee. Ik beweer zeker niet dat alle avonden hier heel goed gingen, maar het was niet iets dat blijvend was of dat echt opviel. Tot dit schooljaar. Onze jongste zoon die van de eerste kleuterklas naar de tweede kleuterklas overging heeft het blijkbaar heel erg lastig. Het is vaak crisis van zodra de school uit is tot hij slaapt. Echt. Bij. Elk. Klein. Ding. Crisis. Dus deze mama kreeg een reminder: Alles aan de kant na school en opvangen die handel.
Misschien past deze niet in het rijtje wat ik leerde, want ik geloofde hier al in. Ik geloofde al heel lang erin dat je kinderen gewoon kan volgen. In het thema naar school gaan heb ik het specifiek over de kinderen naar de klas brengen. Ik maak er een punt van om altijd met mijn kinderen, kind per kind, mee te gaan tot aan of zelfs tot in de klas. Ik vind het ontzettend belangrijk dat ze goed kunnen starten aan hun schooldag. En ja als er vier schoolgaande kinderen zijn is dat best wel een dingetje. Vooral als het ergens wat moeizamer gaat dan komt de laatste net iets te laat aan in zijn klas. Vorig jaar ging dat wel want toen was onze jongste nog eerste kleuter en daar duurt het zoiezo allemaal wat langer eer iedereen in de ronde zit. Dit jaar zit hij in een klas met tweede en derde kleuters en die zijn wat vlugger. Te laat in de ronde gaan zitten is niet fijn, niet voor mijn zoon en niet voor de klas. Dus heb ik afgesproken met de twee oudste kinderen dat ik zoentjes geef aan de deur van hun klas en niet meer help met hun boekentas of jas of wat dan ook aan hun kapstok te hangen en te wachten tot ze werkelijk in de ronde zitten. Dit zagen ze meteen zitten en dat gaat perfect. Het gaat zelfs zo goed dat ik sinds kort niet meer tot aan de deur moet gaan van onze oudste zoon. Dus van afscheid nemen in de klas tot afscheid nemen gewoon op de speelplaats is een heuse stap en hij nam deze op eigen initiatief en dat gaat perfect. Ja, hij zit in het derde leerjaar dus ja je kan dat wel gaan verwachten. Maar, hij doet het toch maar en ik ben kei trots op hem!
Onze kindjes moeten niet veel meesleuren van en naar school. Zo hebben ze in de peuter en kleuterklas genoeg aan een kleine boekentas waar enkel hun brooddoos, drinkfles en eventueel een reserve broek past. Als de kindjes zouden warm eten op school is zelfs dat niet nodig. Eens ze naar het eerste leerjaar gaan moet er op vrijdag en maandag een A4 mapje in passen. Dan krijgen ze namelijk (niet elke week) eens hun invulblaadjes ed mee naar huis zodat wij deze kunnen inkijken.
Mijn middelste zoon is een echte verzamelaar, hij propt zijn boekentasje kei vol met als gevolg dat het vlug begint te scheuren. Waar de boekentas van onze oudste zoon de kleuterklas overleefde zit de middelste zoon al aan zijn derde exemplaar. Nu heeft hij een nieuwe, deze keer het grote model van Skip Hop en gaat het een pak beter. Die boekentassen zijn kei mooi maar vooral heel erg stevig, dus ik heb er goede hoop op. Dat boekentasje van de oudste zoon dat er nog altijd heel goed uitziet is trouwens ook van Skip Hop maar dan de kleinere versie.
Bij onze school is het zo dat ze pas vanaf het derde leerjaar zelf elke dag een tien uurtje mee moeten nemen. Voorheen zijn het koekjesweken, waar de ouders afwisselend de volledige klas van iets gezond voorzien. Nu onze oudste zoon in het derde leerjaar zit is het even een knop omdraaien. Op het maandje tijd zijn we twee keer vergeten, gelukkig maakt hij daar geen drama van! Dus nu moesten we ook investeren in koekjesdozen, appeldozen en dergelijke. Wederom ben ik hier heel tevreden van die Skip Hop snackdoosjes. Je kan het hele assortiment trouwens bekijken op de Hebeco website maar u weze gewaarschuwd: het is allemaal heel verleidelijk!
Dat is een dingetje dat iedereen wel weet maar niet iedereen naar leeft. Leg ’s avonds al de kleding klaar, vul al de snackdozen, verzorg het tienuurtje, maak eventueel al de boterhammen, … Hoe meer je de avond ervoor in orde brengt hoe vlotter en rustiger de ochtend verloopt.
Lees mijn persoonlijke ochtendroutine of deze tip om het ’s ochtends beter te laten verlopen.
Liefs,
Sofie
4 Comments
Handig en zo fijn dat de start goed ging. Geeft je altijd een geruster gevoel!
Ja, inderdaad! Is een groot verschil.
Wij hebben het uilentasje ook … 🙂
Warre doet altijd zijn fluovestje kwijt!
Ja, echt leuk he!