Wat na de diagnose autisme

Vermoeden van autisme

Bij een vermoeden van autisme kan je verschillende kanten op. Die verschillende kanten hebben allemaal hun eigen consequenties.

Je kan ervoor kiezen om de vermoedens te proberen vergeten. Je niets van al de tekenen aan te trekken. Gewoon stug door het leven leiden dat je voor ogen hebt. Of je bent vrij zeker van je vermoedens en je gaat er nu vanuit dat het wel “autisme” zal zijn. Dat het eerste niet echt ideaal is voor het kind en het gezin lijkt me vrij duidelijk. Het laatste kan zo verschillend uitpakken.

Lees meer: Vermoeden van autisme, wat doe je dan?

Moet je laten testen?

Testen staat vrij. Natuurlijk moet je niet laten testen bij vermoedens van autisme. Stel nu dat je een manier gevonden hebt om er goed mee om te gaan. Je kind lijkt met bepaalde aanpassingen best tevreden. Hij heeft veel minder crisissen en jij kan opgelucht ademhalen. Is het dan nodig om te laten testen? Heeft testen dan nog voordelen?

Testen heeft zeker voordelen. Ik wil hier niemand overhalen om te laten testen, maar wil graag deze kant even belichten.

Lees meer: Autisme kenmerken, hoe wij het  herkenden

Een label werkt niet beperkend

Ik krijg namelijk vaak de vraag wat de meerwaarde is om effectief het labeltje Autisme te hebben voor mijn kinderen. Eerst en vooral heb je dan zekerheid. Een vermoeden blijft een vermoeden. Ik denk vaak dat een vermoeden meer kwaad kan doen dan een effectief labeltje. Zelf vind ik dat een label geen kwaad kan. Dat een label enkel maar positieve gevolgen heeft. Dat velen er kritisch tegenover staan en er negatief naar kijken ligt niet aan het label.

Het gaat erom dat je als ouder er verstandig mee moet omspringen. Een label is niet beperkend voor een kind. Het werkt enkel beperkend als de omgeving, met name vooral de ouders en de school of andere opvoeders, de beperkingen opleggen. Als jij open staat en het label enkel ziet als een extra houvast, een extra kans om je kind beter te begrijpen en zelfs een kans om je kind meer kansen te kunnen geven dan is er niets negatief aan een label. Integendeel, een label opent nieuwe deuren.

Dicht bij je kind staan

Ouders die van nature dicht bij hun kind staan. Die vanuit zichzelf zodanig opvoeden dat ze het kind goed aanvoelen. Ouders die out of the box denken en niet vasthouden aan “Jamaar, opvoeden hoort zo!”. Dergelijke ouders ervaren minder strubbelingen en moeilijkheden in het opvoeden van kinderen die anders zijn. Vaak vragen die ouders zich dan ook af wat het voordeel is om toch het kind te laten testen. Ik snap die vraag, deze heb ik me ook al veel gesteld. Nu zelfs nog af en toe. Wij maakten indertijd wel de keuze om onze oudste zoon te laten testen. Daarna volgde ook nog onze oudste dochter en middelste zoon. Binnenkort waarschijnlijk ook onze jongste zoon. Daarover later meer.

Toch herken ik het gevoel. Waarom laten testen? Wat is de meerwaarde? Bij onze oudste zoon kan die vraag gesteld worden omdat we niets speciaals voor hem doen. Ohja, wij doen heel veel speciaals voor hem. Maar niets extra. Hij gaat niet naar revalidatiecentrum. Hij heeft (nog) geen GON begeleiding op school. Hij heeft geen thuisbegeleiding. Niets. Waarom dan het label?

Hulp voor ass

Onze middelste zoon heeft wel een jaar revalidatiecentrum gevolgd. Ook heeft hij een tijdje thuisbegeleiding gehad. Dat kon alleen maar omdat hij het label “autisme” had. Daarbij zie je al 1 voordeel van een dergelijk label. Het label autisme kan deuren openen naar professionele hulp. Toch is het ook zonder die extra hulp een voordeel.

Een serieus label

Ik ben altijd heel voorzichtig met vermoedens van. Wij zijn al verschillende keren met onze kinderen doorheen testen gegaan voor autisme. Ons team werkt heel nauwkeurig en kleeft niet zomaar een label op onze kinderen. Ik heb vertrouwen in ons team en ik weet uit ervaring, door het van dichtbij mee te maken, dat de testen nauwkeurig gedaan worden en bijzonder goed geëvalueerd worden. Het is niet zomaar even vlug erdoorheen en daar ben je opeens in 1-2-3 een label rijker. Zo werkt het niet, en maar goed ook.

Voordelen van een diagnose

Naast dat een erkende diagnose deuren opent naar professionele hulp heeft het nog andere voordelen. Ik ben een mama dat van nature goed kijkt naar de kinderen. Ik kan me goed inleven in hen en mij vlot aanpassen. Meestal toch, ik ben een mama van vlees en bloed. Wat ervoor zorgt dat niet elke dag even goed verloopt. Ook mijn geduld is vaak ver te zoeken. Ik kan wel zeggen dat ik mijn kinderen goed aanvoel en mijn opvoeding daar op afstem. Toch heeft het label ook voor mij voordelen.

Een label zorgt voor extra inzicht. Een kind met autisme en een kind zonder autisme zit op heel veel gebieden anders in elkaar. Ik kan dan wel zelf goed aanvoelen hoe of wat. Toch is er een verschil. Ik ben dan wel een mama dat goed aanvoelt maar soms is dat niet voldoende. Een diagnose zorgt ervoor dat ik (nog) meer geduld kan opbrengen omdat ik weet vanwaar het komt. Dit betekend niet dat opeens alles goed te praten valt. Andere mensen pijn doen mag niet, ook niet met autisme. Toch is er een verschil in aanpak én denkwijze.

Lees meer: Wel of geen diagnose autisme: die dochter van ons

Verschil in aanpak

Dat verschil in aanpak is niet altijd aanwezig. Dat hoeft niet altijd, maar er komen heel zeker enkele situaties voor waarbij het wel verschil uitmaakt. Hoe goed ik mijn kinderen ook aanvoel, een diagnose is zeker een meerwaarde. Door dat label kan ik me nog beter verplaatsen in mijn kinderen en mijn opvoeding afstemmen op hun behoeftes.

Het ene kind is het andere niet. Met autisme is dat net zo. Ik kreeg door de diagnose extra inzicht en er gingen deuren open naar extra mogelijkheden om situaties beter te maken. Die mogelijkheden zijn anders per kind. Dat is in opvoeding van “normale” kinderen zo en ook zo in opvoeding van kinderen met autisme. Geen twee zijn gelijk, al kunnen ze natuurlijk wel gelijkenissen hebben.

Denk ook aan de toekomst. Nu kan alles goed lopen. Je hebt een weg gevonden dat leefbaar is. Als het kindje al naar school gaat en daar merk je geen problemen of de leerkracht ligt jullie ook goed. Dan is er geen probleem. De vraag “Waarom testen?” kan dan zeker ook naar boven komen. Denk daarbij wel dat het kind zal groeien en dat het kind ook andere leerkrachten zal ontmoeten. Sommige leerkrachten hebben niets met een label. Voelen de kinderen van nature goed aan en passen hun klaswerking zelfs onbewust aan. Andere leerkrachten hebben wel die duidelijkheid nodig en handvaten om het beter te kunnen doen in de klas.

Wat als het opeens minder goed gaat en je wilt wel gaan testen. Vaak zijn er wachttijden, die variëren van enkele maanden tot zelfs langer dan een jaar. Dat is ook zeker iets om over na te denken!

Wat na de diagnose

Met andere woorden na de diagnose heb je meer handvaten en een beter inzicht om verder te doen waarmee je al bezig was. Namelijk je kind zo goed mogelijk opvoeden. Natuurlijk ga je ook nog met veel vragen zitten en zal niet alles duidelijk zijn. Dat is het nooit met kinderen.

Je kind blijft dezelfde na de diagnose, aan het kind zelf zal er niets plots veranderen. Hoe je omgaat met het label bepaal je helemaal zelf. Jij hebt de touwtjes in handen. Je bent ook zeker niet verplicht om dat aan andere mensen te vertellen als je dat niet wilt.

Hou zeker ook de tags hulpmiddelen voor autisme en visualiseren voor kinderen met ass in het oog.

Waarom koos jij wel of juist niet om te laten testen?