En de tweede schoolweek is ook alweer voorbij. De opstart in de kleuterklas van onze derde zoon ging niet zo heel erg vlot zoals je hier al kon lezen. Mijn hart lag in duizenden scherven en ik deed een oproepje voor meer duct tape om de scherven te lijmen …

Opstart in de kleuterklas

Voor het eerst naar school, week 2

Dag 6, vorige week donderdag. Nou zeg, wat was me dat. Het ging wat beter. De rust op woensdag heeft het misschien gedaan? Nouja na het weekend was dat niet het gevoel. Wat het ook was, die donderdag verliep het vlotter. Thuis zei hij wel eens dat hij niet wou. Dat was trouwens iets nieuws, voorheen was hij telkens enthousiast thuis. Nuja, hij maakte er geen probleem van verder en ging gewoon mee. Het bleef ook zo. Hij zette het niet op een krijsen toen we de voorspeelplaats van de school opreden. Hij zetten het niet op een krijsen toen we de andere zoon in de klas brachten. Hij zette het niet op een krijsen toen we bij zijn halletje waren. Hij snikte wel wat en was best zielig. Toch wou hij zelf zijn boekentas aan het haakje hangen én zijn trui afdoen en ook zelf aan het haakje hangen. Dat vond ik al een goed teken, want als hij niet wou blijven dan zou hij zijn trui en boekentas bij hem willen houden. Want zo is hij. Hij wou wel niet stappen maar ik mocht hem zo de klas in dragen. Zelf zei hij dat hij bij het konijntje wou zitten. Op een stoel. Daar zorgde ik voor. Hij was nog altijd super zielig en snikte zelfs wat. Hij vroeg een kus en een knuffel. Toen mocht ik gaan. Ik ging, mijn hart was wel wat gebroken want echt vrolijk was hij niet. Toch was ik super trots op hem. Zou dit het begin zijn van een leuke periode?

De vrijdag dan, zou het weer op dezelfde manier gaan? Zou het terug op een krijsen zetten? Niets van dit alles. Het ging anders en beter. Hij ging zowaar vrolijk de klas binnen. Even in het midden een kusje en knuffel en hupla daar ging hij helemaal alleen naar de rond en ging zitten. Deze mama ging super vrolijk weg en naar huis. Al neuriënd op de bakfiets. Wat een super begin van de dag was dat!

Maandag was het nog altijd spannend. Na 2 zo’n goed ochtenden was het afwachten wat een weekend ertussen deed. Daarbovenop bleek zijn begeleidster ziek te zijn maar de peuterbegeleidster nam gewoon de klas over, de peutertjes kwamen er gewoon bij (dat zijn er nog niet zoveel). En daar ging hij, vrolijk de ronde in. Geen énkel probleem. Jaha, ik deed zowaar een klein vreugdedansje op weg naar buiten. Er viel zo’n pak van mijn hart.

De dinsdag ging het iets minder. Geen krijsen, geen wenen. Wel wat aarzelen. Ik moest meegaan tot in de ronde, het duurde even voor hij een plaatsje uitgezocht had. Het duurde ook even voordat hij genoeg zoentjes en knuffels had. Tocht mocht ik op een gegeven moment gaan. Ik was iets onzekerder maar toen ik hem ging afhalen was ik helemaal gerustgesteld. Hij had alweer een super dag erop zitten!

Terwijl ik dit typ, is het woensdag en zit hij rustig te slapen op mijn schoot. Heerlijk!! Morgen (donderdag) start week 3 van zijn schoolcarrière. Mijn lieve eerste kleuter. Ik had nooit gedacht dat het zo vlug zo goed ging gaan. Voor nu is het genieten. Wat later komt, is later.

In tegenstelling tot deze periode vorig schooljaar gaat het nu dus heel goed! Dan mag het ook zeker gezegd worden hé.