Zachtjes aan naar de balletles – lukt niet

Een paar blogs terug beloofde ik jullie op de hoogte te houden hoe het verliep met Emma en haar danslessen.

In de grote vakantie ging ze eventjes gaan dansen, maar dat liep niet goed af …
Ik beloofde dan om een “lieve dansschool” te zoeken en dat deed ik.

De eerste les mochten alle mama’s, papa’s, … mee dansen. Dus ik deed mee en Emma ook. Of toch een klein beetje, ze durfde niet zo goed. Af en toe deed ze wel eens iets. Maar ah ik liet haar doen, ik weet dat ze veel moet wennen.

De tweede les moest ik van haar aan de spiegels gaan zitten, naast de knuffelberen van alle kindjes (iedereen mag een knuffel meenemen om te laten kijken naar hen!). Dus dat deed ik, de helft van de tijd zat ze bij mij, de andere helft was ze een beetje aan het meedansen. Of toch de Emma-versie ervan. Ik dacht, wauw, dat had ik helemaal niet van haar verwacht, dat komt goed!

Elke les is er een dansje of 2 waar de mama’s of papa’s of … mogen meedansen, ook zitten ze gewoon aan de rand van de dansvloer gezellig wat te drinken.

Aan het begin van les 3 betaalde ik, ahja ze was toch zo goed op dreef. Maar de dag van les 3 waren Bram, Abel en Adam al op de bedrijfsdag waar ze allerlei leuke dingen deden en Emma was met haar hoofd bij “straks ga ik naar het bedrijfsfeest” en niet bij de dansles. Ze deed niets, behalve naar het einde toe vragen wanneer we naar het feest gaan. Misrekening dus.

In deze les mochten de jarigen ook een kroontje opzetten en werd er een leuke verjaardagsdans gedaan voor hen. Dit zouden ze elke week doen voor de jarigen van de afgelopen week! Heel fijn.

Les 4 dan, de dag van Emma’s verjaardag. Eerst moest ik thuis beloven dat ik niet ging zeggen dat ze jarig was. Daar aangekomen mocht ik het wel gaan zeggen én ze wou zelfs een kroontje. Maar dansen wou ze niet, en al helemaal niet te midden in de kring voor de verjaardagsdans gaan staan. Wederom was ze een hele les bij mij. Emma heeft aanpassing nodig, veel aanpassing. Ze kijkt heel lang de kat uit de boom. Dus op naar de volgende les.

Les 5, terug hetzelfde. De kat uit de boom kijken. Ze vindt het te luid, ze is bang, ze kent geen enkel kindje, ze heeft schrik van de kindjes. Achteraf gaan praten met de werkelijk lieve dansjuffen die alle begrip voor haar hebben. Die ons zeggen van haar niet te forceren. Die écht lief zijn.

Emma forceren zou ik ook nooit doen. Dat heeft totaal geen zin, is tegen mijn principes in én Emma zijnde zou ze toch enkel maar blokkeren.

We hebben beslist om het er even bij te laten, indien gewenst mag ze in januari of in september (of later) opnieuw starten zonder extra te betalen. Of Abel of iemand anders mag er gebruik van maken. Echt, super lief!

Hier dan maar besloten om toch al op 1 gebied aan thuisonderwijs te doen…. lekker samen dansen.