Een gezin onderhouden met maar één inkomen, vaak lees ik dat dit niet meer mogelijk is in deze tijden. Toch kan het wel, daar zijn wij een voorbeeld van en we zijn heus niet de enigen! Ik vertel graag een beetje meer over onze situatie, de meeste bepalende zaken zijn de lening, ons huis, de kinderen en de verbouwingen.
7 jaar geleden kochten we dit huis. Daarvoor hadden we geen nieuwe lening nodig. Nee, we hadden namelijk al een lening want een paar jaar daarvoor hadden we een nieuwbouw duplex appartement gekocht. Toen we dat duplex appartement kochten wisten we nog helemaal niet dat er enkele jaren later al twee kinderen zouden zijn. Nee, die kinderwens was er toen nog niet. Was dat wel zo, dan hadden we meteen naar een huis gekeken. Het was niet fijn, we zijn veel verhuisd in enkele jaren tijd en het heeft ons veel geld gekost maar uiteindelijk vonden we het huis waar we nu nog altijd in leven.
Wij hebben een variabele lening, eentje dat elk jaar anders is. Dat is een risico, wij hebben geluk gehad. Onze lening is nooit gestegen, enkel gedaald. We hebben onze lening aangegaan toen ik ook nog aan het werk was en er nog geen zicht op kinderen was. De combinatie van de lening dat het jaar van de geboorte van onze oudste zoon gezakt was en een loonopslag voor mijn man was voor ons genoeg om de stap te kunnen zetten, ik werd officieel thuisblijfmama. We hadden geen geld over, het ging net. Toen woonden we trouwens nog in ons duplex appartement. Toen onze oudste zoon een paar maanden oud was hebben we dat te koop gezet en een paar maanden later vonden we dit huis en nog wat later een koper voor ons duplex appartement. Yes, we keken er al helemaal naar uit om in een huis te trekken met tuin. Ik was tijdens de verhuis hoogzwanger van onze oudste dochter. Daarom is het ook zo gemakkelijk om te onthouden hoe lang we hier al wonen.
Een huis verkopen en een huis aankopen kost geld. We hadden al onze lening maar we moesten wel notariskosten en dergelijke betalen. Dat hadden we simpelweg niet. Dus moesten we bijlenen, wij konden dit doen bij familie (als dat niet mogelijk is zijn er andere opties zoals bijvoorbeeld Moneyou). Daar bleef het natuurlijk niet bij. Het huis was oud en stond al even leeg. Het verdiep hebben we meteen overal voorzien van nieuw behang en een laminaat vloer. Ook de living hebben we opgefrist met een nieuw behang. En zoals je wel kan vermoeden stopte het ook daar niet, dan moet je nog een lamp kopen, er gaan dingen stuk, je hebt tuinmateriaal nodig want opeens heb je een immense tuin in plaats van een paar vierkante meter terras. Tel maar uit. Nu, zeven jaar later, sta ik verbaasd dat we dat rond gekregen hebben. We hadden één loon en veel kosten dat we helemaal niet in de hand hadden.
We hadden ergens wel in ons achterhoofd dat we ooit zouden verbouwen. We hadden nooit gedacht dat we dit al 4 jaar later zouden doen. Ondertussen dus al 4 jaar geleden dat we het prille begin maakten met de voorbereidingen voor de verbouwingen. Dit gingen we doen door middel van het reeds afbetaalde deel van onze lening opnieuw op te nemen en nog een stuk bij te lenen indien nodig. We hadden verschillende opties voor onze verbouwing, welke optie het zou worden hing af van het kostenplaatje. Omdat we toen echt wel een overzicht en houvast nodig hadden naar inkomen en uitgaven toe begonnen we serieus te budgetteren.
Dit is écht de tip voor het onderhouden van een gezin op één inkomen: budgetteren. Mijn man schreef er al dit artikel over, maar het is zo belangrijk dat ik het hier nog eens vernoem. Bij ons zit elke cent in een budget, wij weten wat er binnenkomt, wat er buitengaat en waarvoor we sparen. Dankzij dit systeem is ons leven veel aangenamer geworden. In het begin is het echt wennen en bijleren maar eens je vertrokken bent met budgetten maken en afstellen gaat het telkens beter. Na een tijd merk je dat, er valt dan een hele last weg. Want, met vijf kinderen die ontzettend goed groeien, kleding kapot maken en ook eten nodig hebben is het fijn te weten dat er geld voor is. Wij reserveren elke maand een budget in het potje “schoenen”, “kleding”, “verjaardagsfeestjes”, “cadeautjes”, “eten”, “kapper”, …. écht werkelijk alles. Dit houden we wekelijks nauwkeurig bij.
Door het werken met budgetten is hier veel stress weggevallen en zijn er veel deuren opengegaan. Ja, door te budgetteren krijg je niet opeens meer inkomsten maar je kan er wel meer mee doen. Je hebt veel meer grip op je geld en een groter besef. Het is mijn man die de drijvende veer achter dit alles is en er ook veel werk instak en het mooi aanvult elke week. Ik ben hem daar werkelijk super dankbaar voor!
Wij leven het liefste zonder extra lening. Dat is volgens mij redelijk normaal en zal voor de gemiddelde Vlaming wel gelden. Toch hebben we wel eens extra geleend. Dit voor zaken die we niet konden uitstellen of dingen die gewoon opbrengen. Als je bijvoorbeeld een nieuwere besparende boiler kan kopen en zo kan besparen op de energie factuur kan dat beter zijn dan er eerste jarenlang voor te moeten sparen. Zo is het telkens afwegen wat het voordeligste en belangrijkste is.
Als er iemand stopt met werken om er meer te zijn voor de kinderen vallen er vaak ook kosten weg. Zo moet je geen crèche of naschoolse opvang meer betalen. Ook kan je overwegen om een auto weg te doen, wij hebben het 7 jaar gedaan op één auto en een bakfiets. De bakfiets was ook even een investering maar wel eentje dat het waard is! Sinds een jaar heb ik wel een eigen auto, toch rij ik nog heel vaak met de bakfiets. Ook zaken zoals wasbare luiers zijn het overwegen waard of een andere winkel zoeken, afstappen van merk-producten voor bepaalde voeding, … Kleine beetjes helpen, echt waar.
Wij zijn het levende bewijs dat een gezin onderhouden op één inkomen niet onmogelijk is. Ik ben me ervan bewust dat dit moeilijk is en dat deze blog geen volledig inzicht geeft in hoe wij het doen. Ik wil hier geen cijfers noemen maar wel inzicht geven. Ik hoop dat je toch iets bent met mijn verhaal en zeker met de tip over het budgetteren. Want dat is echt mijn top één tip. Als je ook wenst thuis te blijven voor de kinderen, of je partner, dan is starten met een budgetprogramma een goede eerste stap. Zo krijg je inzicht in alle kosten en inkomsten, verder kan je een berekening aanvragen bij de werkgever van de ouder die zal blijven werken. Want het is namelijk zo dat je dan per maand meer loon kan overhouden omdat er minder belastingen afgaan. Ik weet dat het voor sommige gezinnen écht niet mogelijk is maar ik ben er wel van overtuigd dat het voor velen wél zou lukken indien ze het zouden willen, ook al twijfelen ze of ze het gaan redden. Ik hoop alvast voor iedereen die met deze wens leeft dat ze op één of andere manier een uitkomst vinden om te leven zoals ze willen en gelukkig kunnen zijn.
Wat wij proberen aan te houden qua volgorde:
1 – Budgetteren
2 – Besparen waar mogelijk
3 – Goed bekijken, is het nodig dat we het meteen hebben of kan het ook op langere termijn gepland worden
4 – Aankloppen bij familie
5 – Kijken of we een deel van onze reeds afbetaalde lening kunnen heropnemen
6 – Lenen kan bij een bank of een andere geldverstrekker
13 Comments
En nu brengt de webshop en je blog nog wat op
Dat budget daar kan ik dus echt niks van. Super slecht in…
Voorlopig nog niet noemenswaardig, teveel (start)kosten!
Ik vind het echt knap. Het budgetteren is iest wat wij hier beter moeten gaan doen. Het scheelt een hoop. En geeft meer rust. Ik ben er van overtuigd dat iedereen van 1 inkomsten rond kan komen. Het is maar net wat je er voor wilt laten.
Ja, echt doen hoor! Het is zeker in het begin (nouja eerste jaar) echt zoeken en aanpassen maar het is de inspanning meer dan waard!
Dat dat toch niet voor iedereen weggelegd is… Tuurlijk valt aan alles een mouw te passen, maar als je 1000 eur aan lening per maand afbetaald zal je er niet zijn met één basisinkomen van 1700 eur
Dit vind ik heel kort door de bocht en daar is heel veel op te zeggen. Wil je liever thuisblijven Marjolein?
Neen hoor, dat niet 😉 En ik ken de hele riedel van “er valt wel een mouw aan te passen etc” al. Vast wel. Maar volgens mij moet je de som van je vaste kosten nog steeds kunnen dekken met de inkomsten die je hebt. En dat, mijn beste Sofie, kan echt niet iedereen. Stel dat mijn man stopt met werken, komen wij sowieso niet meer rond met enkel mijn loon (zelfs als ik voltijds zou werken). Om te budgetteren moet je natuurlijk ook een inkomen hebben dat je kosten dekt. Misschien hebben jullie nu nog steeds een gezamelijk inkomen dat voor veel mensen die met 2 werken maar net behaald wordt. Alles is relatief, dat bedoel ik vooral 🙂 Ik ben trouwens opgegroeid in een gezin met maar 1 werkende ouder, dus ik weet heel erg dat dat niet vanzelfsprekend is. Waarom zouden mensen die ergens in twijfel trekken dat je tegenwoordig met een gezin van 5 of meer personen niet zo gemakkelijk toekomt met een inkomen van 1700 EUR (niet onze situatie, dus puur hypothethisch gezien) persé willen thuis blijven? Ik werk zelf bewust halftijds nu, dat gaat zonder dat we moeten inboeten aan veel zaken. Maar ik besef wel dat ik het geluk heb dat mijn man heel wat centjes binnenbrengt.
Marjolein,
Nu verdient mijn man zeker niet slecht maar dat was 8 jaar geleden zeker niet zo.
Ik beweer ook niet dat iedereen het kan, zeker niet, maar er kunnen wel meer mensen het wel dan tegenwoordig vlug gedacht wordt.
Budgetteren helpt enorm, en al zeker voor mensen die minder verdienen en net of niet rondkomen.
Heel knap! Ben stiekem wel benieuwd naar de cijfertjes, maar ik snap dat je ze niet deelt. Ik bewonder thuisblijfmama’s. Ik zou het ook wel (even) willen, maar heb nu zo’n fijne job! Die wil ik dan ook weer niet kwijt. Nu ga ik voor het halftijdse compromis 🙂
Thuisblijven lijkt me wel doenbaar, maar wat als je later maar van één pensioen hebt én beiden veel zorg (eventueel rust/verzorgingstehuis) nodig hebt. Waarschijnlijk ben ik te voorzichtig om ooit zo een grote stap te zetten.
Het hangt ook wat af van hoeveel je verdient en wat je “gewoon” bent denk ik. Als je pakweg 1000 euro verdient en je bij het thuisblijven een auto en kinderopvang kan uitsparen, dan brengt het wel op. Als je het dubbele of driedubbele verdient, dan is het toch minder evident.
In elk geval een moedige keuze, bewonderingswaardig!
Dat zijn keuze’s hé, ik wil niet gaan werken enkel om eventueel later misschien een mooier pensioen te hebben. De tijd dat ik nu heb en mijn gezin, is waardevol. Trouwens, daar zijn ook mouwen aan te passen.
Dank je wel! Zolang iedereen een keuze kan maken waar ze zich goed bij voelen, dat is echt een droom hé.
Groetjes,
Sofie
Wij hebben ook die stap gezet! En nee, mijn echtgenoot verdient geen 2500 euro netto en ja wij hebben gebouwd en 2 autos ! Dus het kan, we maken keuzes op andere gebieden, zo kopen we zelden groenten wegens grote moestuin( nu tijd om die te onderhouden)kledij kindjes geen 20 euro voor een broek of trui ( worden ze echt niet gelukkiger van en groeien er zo uit)enz,. Geen weekendjes/ citytrips ( deden dit al genoeg voor de kindjes er waren). Je moet niet alleen je netto loon rekenen maar ook vakantiegeld en teruggave belastingen en dit bedrag verdelen over 12 maanden, je zou verschieten van het bedrag
En ons pensioen,? Wie zegt dat we dat halen? Wat zal er nog veranderen op die 30 jaar? Ik weet het ook niet maar ik weet wel dat wij stressloos door het leven gaan zonder dagelijkse rush noch opvangproblemen en dat is ons meer waard dan wat dan ook , maar inderdaad, dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken
Ik sta in het onderwijs, en dus moeten we noodgedwongen soms met één inkomen rondkomen (lang leve onderwijs! NIET dus!) Ik was aan het twijfelen om volgend jaar iets helemaal anders te doen owv werkzekerheid, maar nu denk ik dan weer: er zal zich wel weer een interim aanbieden (ook al voel ik me dan nogal ‘gebruikt’, zoals dit jaar nog: tem de examens duurde de interim, nadien kwam de leraar terug………… -_-) [Sorry, even frustratie van me afschrijven… ]