Wat is het ideale leeftijdsverschil?

De vraag “Wat is het ideale leeftijdsverschil?” kom ik vaak tegen op groepjes op Facebook of mama’s onder elkaar. Velen hebben er een mening over maar volgens mij is het antwoord simpel: Er is geen ideaal leeftijdsverschil tussen kinderen. Ja, dat kon je zelf ook wel bedenken natuurlijk. Er zijn aan alle leeftijdsverschillen voordelen en ook nadelen. Het is maar wat je vindt doorwegen, waar hecht je het meeste belang aan? En vooral ook, soms heb je het gewoon niet in de hand maar daar gaat deze blog niet over.

Volgens de wetenschap

Een team dokters, verbonden aan het Amerikaanse Center for Disease Control and Prevention (CDCP) hebben uitgedokterd dat je best achtien maanden wacht tussen twee zwangerschappen in. Dus dan zou het ideale leeftijdsverschil twee jaar en drie maanden zijn. Daar hebben ze twee redenen voor, die ook wel aan elkaar vast kunnen hangen:

1. Ze zeggen dat een tweede keer zwanger worden in die periode van achttien maanden kan leiden tot vroeggeboorte of aangeboren afwijkingen.
2. Het lichaam van de mama heeft die tijd nodig om volledig te herstellen.

Nou, dat is dus gebleken uit hun onderzoeken in mijn eigen ervaringen ligt dat anders:

Kinderen heel vlug na elkaar

Mijn vijf kinderen komen heel vlug na elkaar, dit zijn de geboortedatums:

22/09/2009
11/10/2010
30/04/2012
20/11/2013
16/02/2016

Dus zoals je kan zien zit er eens één jaar tussen dan twee keer anderhalf jaar en dan eens één jaar en enkele maanden.

Wij hebben daarvoor gekozen, normaal zouden we stoppen na de vierde mochten we toen beslist hadden om er vijf te willen zat er ook minder tijd tussen daarna. Nouja, indien het lukte natuurlijk maar zoals je kan zien hebben wij gelukkig (!!!) geen problemen gehad om zwanger te worden. Ik gaf telkens ook nog zo goed als voltijds borstvoeding en dus was het afhankelijk van wanneer mijn cyclus terug werd opgestart. Na onze tweede was ik aan het twijfelen om borstvoeding af te bouwen omdat mijn cyclus maar niet opnieuw in gang kwam, gelukkig was dat niet nodig.

Zelf had ik telkens heel goede zwangerschappen, behalve bij onze laatste kwam de placenta los (gelukkig niet helemaal!!) – lees hier mijn verhaal. Ik had niet het gevoel dat mijn lichaam het niet opnieuw aankon zo vlug, ik had nergens last van (of toch niet extreem of erger). Iedereen heeft natuurlijk een ander lichaam en het mijne kan alvast goed zwanger worden en zijn. Super blij mee natuurlijk.

Mijn ervaring met het leeftijdsverschil

Ik kan alleen maar zeggen hoe de dynamiek nu in ons gezin is. Ik weet niet hoe het anders zou zijn natuurlijk. Dit is hoe het nu is: ze zijn nu acht, zeven, vijf, vier en bijna twee.

De twee jongens van vijf en vier hangen goed aan elkaar vast. Ze kunnen niet met en niet zonder elkaar. Het is haat en liefde. Ze spelen heel vaak samen maar maken ook heel vaak ruzie. Het zijn echte broertjes. Ik moet wel zeggen dat het sinds enkele maanden beter is, vorig jaar was het veel meer ruzie dan nu. Ja het is echt fijn ook om die twee samen bezig te zien.

De twee oudste, een zoon en een dochter. Die hangen ook best goed aan elkaar, niet op de manier van die dat ik hierboven beschreef. Ze spelen minder écht samen nu, dat deden ze wel als ze kleiner waren maar ook niet zoveel als die twee andere. Ze kunnen het best met elkaar vinden en hebben echt  niet veel ruzie.

De oudste zoon en oudste dochter

De baby van bijna twee jaar hangt erg vast aan de dochter van zeven jaar. Dit omdat de oudste dochter haar een levende pop vindt en haar dus vaak op sleeptouw meeneemt. Ze kan haar ook dragen bijvoorbeeld. Ook de oudste zoon speelt heel vaak met de baby, geweldig schattig is dat. De twee jongens van vijf en vier hebben het minste aan de twee jarige.

Ik merk ook dat de jongste jongens moeilijker hebben met de baby. Nochtans zitten die dichtbij het ideale leeftijdsverschil! Ze hebben het moeilijker om te beseffen dat ze nog veel moet leren, dat ze hun dingen afneemt of kapot maakt. Dat is bij de oudere kinderen makkelijker en bij nog jongere kinderen maakt dat ook minder uit in mijn ervaring.

Qua jaloersheid hebben wij niet echt last gehad. Toen onze tweede geboren werd was onze eerst nog maar één jaar maar jaloers was hij niet. Dat ging echt heel erg vlot! Hier en daar over de jaren heen zijn er wel eens kindjes die ook op mama’s schoot wil zitten als ze zien dat er net iemand anders opzit, of willen ze ook handje geven en niet delen. Dat gebeurt nu eenmaal, maar volgens mij heb je dat ook echt wel bij een groter leeftijdsverschil.

Het is zwaar op het gebied van doorslapen want wij hebben nog geen enkele noemenswaardige periode gehad sinds we mama en papa geworden zijn dat we goed konden slapen. Daarin is het kiezen, wil je doorbijten en er dan vanaf zijn of wil je echt eerst een jaar inbouwen van goede nachtrust. Maar in mijn ervaring en mening kan je het dan evengoed bij één of twee kinderen houden. Je weet niet op voorhand wanneer een kind zal doorslapen, wij hadden er eentje die doorsliep op een half jaar, op een jaar maar ook op drie jaar of later.

Ook hebben wij dus al sinds het prille begin “de last” van pampers. Maar kijk, ook dat gaat voorbij natuurlijk. Zo is het met alles.

Het is vaak kiezen tussen twee kwaden. Er zijn nu eenmaal minder leuke en zelfs lastige zaken aan het mama en papa worden. De nachtrust, de zorgen, de pampertjes, …

Qua besef wat er staat te gebeuren is het natuurlijk zo hoe ouder het kind hoe beter het kind beseft dat er nog een baby bijkomt. Dat is ook geweldig leuk. Bij de laatste twee zwangerschappen wisten de oudste echt wat er stond te gebeuren en leefden ze heel goed mee. Ze gingen ook altijd mee naar de echo’s kijken, geweldig is dat!

Toen waren we een gezin van zes.

Velen kiezen ervoor om te plannen dat ze van een tweede bevallen als de eerste naar school mag gaan. Ik zie er het voordeel van in voor werkende mensen maar ik zie ook veel nadelen. Ok, dan moet je maar voor één kindje opvang zoeken en betalen maar je moet wel twee stops ’s morgens en ’s avonds. Nuja, dat is vaak nog op te lossen natuurlijk. Maar ik was net zo blij dat toen mijn tweede en zelfs derde geboren werd ik, als thuisblijfmama, niet naar school moest gaan! Ik kon gewoon lekker thuis blijven en op het gemakje de kinderen klaarmaken bij een eventueel uitstapje. Echt een heerlijk rustige periode was dat, ik heb er enorm van genoten!

Dochter van toen vijf en dochter van twee dagen oud.

Ik zou het opnieuw doen!

Ik zou het zo opnieuw doen, meer zelfs ik zou niet zoveel extra tijd tussen vier en vijf gelaten hebben. Nouja, we wisten toen nog niet dat we toen al voor een vijfde zouden gaan – dat was gepland over minstens vijf jaar of zo. Nee, ze was geen ongelukje. Ik geniet erom van mijn vijf kinderen, en nog meer sinds ik het twinning (de dochters en de twee middelste zonen!) en de familystories ontdekt heb. Geweldig vind ik dat en de kinderen vinden het ook wel leuk. Ze zijn er vooral trots op dat mama en papa ook hetzelfde aanhebben en de oudste dochter ook naar haar jongere zus toe. Ze hebben ook enkele kleedjes die hetzelfde zijn, vinden ze geweldig! Ohja, de foto is genomen is op een luie thuisblijf-zondag (voor de kinderen toch) dus vandaar de blote benen.

Kerstboompje van Disney!

Het foto-geluk was opgebruikt, oudste zoon en de baby zijn verdwenen en de tweede zoon wou niet meer kijken. Ahja.

Mijn zus is zwanger van haar tweede kindje – haar eerste is twaalf

Mijn zus heeft een heel andere situatie. Waar ik vijf kindjes vlot na elkaar heb heeft zij twee kindjes, haar tweede moet nog geboren worden. Op het moment van geboorte zal haar oudste twaalf jaar oud zijn. Dat is echt een groot verschil. Mijn zus had het niet helemaal in de hand, de omstandigheden waren er niet naar maar ze is nu natuurlijk heel erg blij dat er een tweede komt. Tot nu toe hoor ik ook alleen maar positieve zaken rondom het leeftijdsverschil. Zo beseft haar eerste zoontje echt bijzonder goed wat er staat te gebeuren. Hij gaat heel graag mee naar de echo’s kijken en kijkt er echt naar uit om nogmaals grote broer te worden (hij heeft bij zijn papa een halfbroertje).

Natuurlijk zal de dynamiek tussen de kindjes anders zijn. Haar zoontje zal ook wel spelen met het baby’tje maar dat is op een andere manier als kleine kinderen dat doen. Ook zal haar zoontje gaan studeren of zelfs verhuizen als het tweede kindje nog maar zes jaar is of iets ouder. Ook dat is een groot verschil naar de band toe met elkaar. Dat is niet negatief of positief, veel hangt af van de kinderen hun karakter en het gezin en de familie eromheen.

Hier zit alvast een heel erg fiere tante!

Hoeveel leeftijdsverschil zit er tussen jou kindjes? Bewust, niet bewust, tevreden mee?

Veel liefs,
Sofie