Fietsen ter herinnering van papa en Kathy

Vorig jaar werd er voor de eerste keer een fietstocht georganiseerd ter nagedachtenis van mijn papa en Kathy. Dat was een bijzondere dag. Een dag vol emoties. Een dag dat ik nooit zal vergeten. Dit jaar werd deze opnieuw georganiseerd.

Fietsen ter herinnering van papa en Kathy

Lieve buren

Het is een fietstocht dat papa en Kathy zelf reden. Een groot deel dezelfde route, rond dezelfde datum. Het is dus een beetje symbolisch. Ik vind het heel moeilijk te bedenken wat ze ervan zouden vinden als ze weten wat wij doen. Wie had het ooit gedacht. Ik alleszins niet. Waarom zou ik daar ooit bij stilgestaan hebben? Ze waren nog zo jong en zo gezond. Dus neen, toen wij op bezoek gingen bij papa hadden wij nooit gedacht dat wij ooit nog zelf contact zouden hebben met hun buren. Wat een lieve mensen zijn dat trouwens. Het zijn de buren die de fietstocht organiseren. Dat trouwens samenvalt met hun buurtfeest.

Wij vergeten ze nooit

Het is leuk die fietstocht. Wij vergeten ze nooit. Wij hoeven niet speciaal te gaan fietsen om er nog eens extra aan te denken. Dat is niet nodig. Maar het doet toch wel iets. Met honderd man daar verzamelen en samen op weg gaan. Dat laat je zeker niet koud. Het geeft ergens wel steun om te merken dat ze ook nog in gedachten zijn bij zovele andere. Ze zijn elke dag in mijn gedachten, dat is iets dat zeker is. Om dan een namiddag door te brengen met mensen die ze ook nog altijd na aan het hart liggen, is een zegen. Echt, bedankt aan alle mensen die er waren.

Niet het hele stuk meegefietst

Vorig jaar heb ik met de bakfiets het volledige stuk meegereden. Abel heeft ook een stuk zelf gefietst en dan bij in de bakfiets gekropen (zijn fiets kon mee met de volgwagen). Dat was te doen maar iets te nipt. Mijn batterij kon het net niet helemaal uithouden. Dus dit jaar besloot ik het anders aan te pakken. We vertrokken samen, een eindje konden we meefietsen en dan namen wij een afslag rechtstreeks naar de gavers. Daar konden de kindjes fijn spelen en kon ik Anna voeden. Gezellig samen wachten tot de fietsers daar aankwamen voor hun tweede en tevens laatste tussenstop. Dan gingen we samen terug fietsen. Zo ging het goed, was het voor iedereen heel leuk en haalbaar.

Ik heb er trouwens ook een vlog over gemaakt, deze kan je bekijken via mijn YouTube kanaal.