Me-time met een heerlijk haarmasker
10 december 2015
Naar de ruimte met Playmobil Space Shuttle
21 januari 2016
Contents
Wie hier en daar actief is op de social media zal het wel al zien passeren hebben! Een familiebed of gewoon meerdere bedden op 1 kamer. Ideaal. Ik ben super blij dat het in de media komt en hoop echt dat het meer en meer terug normaler zal worden. Ja, ik zeg ’terug’ want vroeger was dat niet meer dan normaal. Het is maar dat wij meer en meer luxe gewoon worden, grotere huizen, meer slaapkamers, dat we “verwachten” dat ons kind doorslaapt omdat we denken dat we dan zelf beter kunnen slapen en dat liefst tegen de 3 maanden dat velen van ons weer moeten gaan werken … Want zeg nu zelf, gaan werken met een lastige baby waarvoor je tig keer per nacht moet opstaan is toch niet haalbaar hé?!
Waar koop je een familiebed
Een familiebed, als in een heel groot bed, kan je ook gewoon kopen. Kijk maar eens hier bij de slaapfabriek!
Deze metalen bedden zijn ook zo gemaakt dat je er makkelijk verschillende tegen elkaar kan schuiven zonder last te hebben van de bedrand.
Onze eigen slaapkamer
Zelf hebben wij niet het zogenoemde familiebed. Of toch niet helemaal. Wij hebben enkel ons tweepersoonsbed en een kinderbedje dat we kunnen monteren met 1 kant open. Dat schuiven we dan aan tegen mijn kant van het bed, hangen we aan elkaar vast met spanbandjes, vullen we het “gat” op met dekens et voila lekker handig, voor de baby hoeven we alvast niet op te staan. In praktijk ligt de baby of peuter het meeste gewoon op onze matras, vlak tegen mij aan.
Behalve dan onze tweede zoon, die sliep het meeste van allemaal werkelijk in zijn “co sleeper” zoals wij het dan noemen. De co sleeper is wel handig gebleken voor bijvoorbeeld de dochter die toen onze tweede zoon geboren was ook nog heel graag bij ons kwam slapen. Zo konden we makkelijker met 4 in bed liggen. Of voor een zieke zoon, of voor … wie dan ook er maar behoefte aan heeft.
Kies een goed bed uit
Wij hadden wel even een zoektocht naar het perfecte bed als co-sleeper. Ons eigen bed heeft namelijk een rand, wat niet zo handig is in zo’n situaties. Heeft jouw bed geen rand ben je vast makkelijker af. Gewoon het andere bed ertegen en klaar. Nouja, wel even kijken dat ze even hoog staan, of toch de bovenkant van de matrassen. Wij kozen uiteindelijk voor eeen lattenbodem op pootjes die we konden instellen op de goede hoogte. De matras konden we dan gewoon op onze bedrand leggen Daardoor zitten we wel met een klein hoogteverschil maar dat hindert niet. Het enige probleem is dat de matras soms wegschuift, maar dat heb ik opgelost door een deken opgerold op het stukje vrije lattenbodem te leggen bij de verwarming. Nu de baby kan kruipen hebben we ook maar een bedhekje geplaatst zodat ze niet in het gat tussen de matras en de muur kan vallen.
In werkelijkheid slaapt de baby het grootste deel van de nacht net nog op het randje van “mijn” matras. Nouja, als het nodig is kan ik haar wel verleggen tot op haar matras. Maar daar ben ik vaak te lui voor.
Tips, familiebed
- kies een bed en matras dat even hoog uitkomt als het groot bed (lattenbodem op verstelbare pootjes)
- je kan een speciaal stuk kopen om tussen de 2 matrassen te stoppen zodat je die “spleet” niet hebt (Love Bridge)
- hang met iets de twee bedden aan elkaar vast (spanbandjes)
- zorg ervoor dat de matrassen niet kunnen wegschuiven van elkaar
- gebruik bedhekjes waar nodig
- gebruik meerdere dekbedden of lakens ipv 1 extra large
42 Comments
Ik zou gewoon gaan voor een mega bed (lekker zelf maken) helemaal als je meerdere kids hebt die nog s nachts bij je slapen.
Wij hebben afgelopen vakantie nood gedwongen met 1 kind in bed geslapen en ik was na 2 nachten en kapot! Onze kids liggen zelfs in hun slaap nog geen vijf minuten stil, en ik kreeg regelmatig een trap of een kopstoot. Erg blij dus dat onze kids thuis gewoon een eigen bed hebben. Maar met de komst van de baby gaan ze wel bij elkaar op de kamer. Dus eerst maar eens dat doen… Een familie bed /slaapkamer is voor ons dus alleen een optie als ze bij ons in de kamer slapen, maar dan wel ieder in hun eigen bed…
Wij zijn niet zo’n klussers op dat gebied haha 🙂 een gewoon eenpersoonsbed ernaast zal ons nog lukken
Ik vind je blog echt een verademing in vergelijking met al die ‘perfect gestylede huizen’ en slaapkamers etc. Dit bedoel ik echt super positief! Ik weet alleen niet zo goed hoe ik moet verwoorden wat ik bedoel haha.
We hebben 3 slaapkamers dus meer dan 1 kindje kunnen we echt niet krijgen! Aan een tafel voor 4 eten met z’n 8en, dat kan toch helemaal niet?! (uitspraken uit mijn omgeving)
We zijn met z’n allen zo vreselijk verwend geworden vind ik (hier vind ik niet vaak bijval ;p). Vroeger aten ze met 12 kinderen aan een tafel voor 6 en lagen de kinderen ook in stapelbedden op dezelfde slaapkamer en die kinderen zijn er ook echt niet minder om geworden!
Wat maakt het uit!
Ik kan nog niet meepraten hierover, mijn kleine ligt nog in zijn wiegje op zijn eigen kamertje, maar ik wou dat toch even kwijt ;-)! Ik hoop dat het overkomt zoals ik bedoel, super positief dus!
Liefs!
Ik snap wat je bedoelt! Dank je wel!
Wij hebben een tafel voor 12 personen en we gebruiken met ons 6’een derde gok ik, ze willen allemaal dicht bij papa of mama zitten. Zal ook wel eens overgaan zeker 😉 .
Wij hebben 4 slaapkamers dus in die redenatie hebben we er straks met 5 kindjes zeker 2 te kort hé, gelukkig trekken wij ons daar ook niets van aan. Inderdaad “vroeger” ging het ook zo en het is toch ook gewoon gezelliger én natuurlijker om niet alleen te hoeven zijn tijdens het slapen. En als ze er ooit wel meer nood aan hebben dan vinden we samen wel een creatieve oplossing of zo, geen zorgen op dat gebied hier ook.
Bedankt voor je berichtje! xxx
Hah, daarnet ging het er nog over op Radio 1, bij Hautekiet. Heerlijk, dat het terug een actueel thema wordt, en dat ouders van wie hun kinderen bij hen in bed liggen niet meer neerbuigend bekeken worden.
Ook hier kruipt Arthur regelmatig bij ons in bed. Meneerke slaapt zowiezo nog in onze kamer aangezien we aan die van hem aan het werken zijn. Vannacht nog, zo rond iets over één, zei hij met een slaperig stemmetje: “Bij mama slapen.” Wat voor onmensen (als ik het zo mag zeggen) zouden we zijn om hem dat te ontzeggen? Huppekee, meneer dus lekker tussen ons in. En of we ervan genoten hebben! Zijn armpjes om mij heen, hem terug rustig voelen worden en zachtjes terug in slaap horen vallen. Weinig dingen die daaraan kunnen tippen!
Jaaaaa genieten maar!
De nagel op de kop! Heerlijk
Heerlijk hoor, wij hebben ook een tijdje samen geslapen. In ieder geval tot de nachtvoeding was gestopt en ze de nachten doorsliepen. Op een gegeven moment rond de drie maanden werd onze dochter echter wakker toen wij naar bed gingen en hebben we haar verhuisd. Onze zoon heeft een jaar lang op onze kamer geslapen naast mijn kant. Hij had nergens last van en vond het wel zo gezellig. Nog steeds staat er een ledikant naast mijn kant van het bed maar die wordt de laatste tijd alleen gebruikt bij logeerpartijen.
Wij slapen al 13 jaar met een of meerdere kinderen op de kamer.
Ik heb daar ook nooit een probleem van gemaakt.
Onze jongste dochter heeft 2 bedden zeggen wij wel eens want die slaapt bijna altijd naast mij maar soms wil ze op haar eigen kamer.
Ze slaap wel op een blokmatras (voorheen een peuterbed) maar zij heeft de behoefte om dichtbij mij te slapen.
Onze oudste dochter van 14 maakt ook nog regelmatig een slaapuitstapje als ze niet zo lekker in haar vel zit.
Ik zeg altijd, als jou dat rust geeft ben je welkom!
Ik hoop dat jij nog vele fijne slaapmomentjes mag kennen met je gezin!
Heerlijk te lezen dat de dochter van 14 daar ook gebruik van maakt. Lijkt me zo’n zegen op die leeftijd, voor beide partijen.
Joshua slaapt nu gewoon bij ons in bed. Zijn bedje staat tegen mijn kant maar daar heeft hij nog nooit in gelegen hihi
Hij weet waar het goed is 😉
Alle drie tot ongeveer 14-15 maanden bij ons geslapen.
Warre eerder tussen ons in met het voedingskussen aan de papa kant.
De meisjes hadden een co-sleeper (hack vd Ikea).
Nu liggen ze in hun eigen bedje in hun eigen kamertje, maar ze weten bij een ‘piep’ staat er een mama langs het bed. 😉
Of een papa die een push heeft gekregen van mama :p
Hier slaapt mijn meisje eigenlijk nooit meer bij ons (nu 5), maar de jongens bijna iedere nacht. de oudste (7) in een eigen bedje op onze kameren de jongste (2,5) slaapt meer dan de helft van de tijd tussen ons in. Mijn dochter heeft het blijkbaar niet nodig, maar als ze eens ziek is, ligt zij er ook. Dan liggen we met zn vijfen gezellig op 1 kamer. de twee oudsten in eigen bedjes en de jongste tussenin. Blijkbaar hebben ze onze nabijheid nodig. En t grappige is dat mijn jongste nog borstvoeding krijgt, maar dat ie zelf snachts daar niet meer om vraagt. Het is dus echt de nabijheid van ons.
Ja moet zeggen dat Eden met momenten ook bijna niet drinkt ’s nachts, al is het nu de laatste nachten wel terug wat meer. Denk dat het ook met de zwangerschap te maken heeft, ik denk dat er nu terug wat meer melk is dan voorheen. Maar hij heeft zoiezo een flesje staan ook en daar drinkt hij ook nog veel uit.
woehahaha hier ist de papa die opstaat jaja :p maarja we weten ook als het Emma is dat ik zoiezo toch moet gaan 😉 voor de jongens lukt dat doorgaans wel en Eden brengt hij gewoon direct naar ons bed
Bij ons dametje waren we er na 2 nachten al helemaal klaar mee, die maakte zo veel lawaai dat wij er niet van konden slapen, terwijl zij heerlijk lag te ronken….. Ons heertje daarentegen heeft ruim 6 maanden naast mij gelegen in zijn wiegje. Toen baalde ik wel dat er geen zijkant o.i.d. uit kon (was mijn eigen wieg van vroeger), zodoende lag ik continue met mijn arm in een rare hoek tussen die spijlen door. Nu slapen ze samen op een kamertje. Maar ons dametje is nu in de fase dat ze het liefste in ons bed in slaap valt en we zijn ernstig in dubio hoe we daar mee om willen gaan….
Ja het maakt echt een groot verschil die open bedrand vind ik, zo makkelijk!
Elliot slaapt gewoon bij ons op de kamer, in zijn eigen bed of tussen ons in. Geen idee wat we gaan doen eens de tweeling komt. Zal vooral afhangen van waar we tegen dan wonen. 🙂
Hier drie matrassen op de grond (op lattenbodems) naast elkaar. 2 van 80 en 1 van 90 cm. We willen er nog een ombouw omheen maken, zodat we een heus familiebed op de grond hebben (en de matrassen minder verschuiven). Bevalt heel goed! Al wordt van 1 matras eigenlijk geen gebruik gemaakt 😉
Schijnt dat je voor de verluchting je lattenbodem toch 10cm van de grond zou moeten hebben..
Allez, wij hadden een matras (ook enkel op de latenbodem) onder zo’n Ikea hoogslaper gelegd, maar dus toch maar een bed ernaast geïnstalleerd.
Ja moet inderdaad genoeg kunnen verluchten!
er bestaan ook bedden van 2 meter breed, mss ben je daar al iets mee?
Geen budget voorlopig om een nieuw bed aan te schaffen 🙂 gewone bedden hebben we nog “op voorraad” haha
Beetje vergelijkbaar hier, babaybed met kant af staat naast mijn kant van het bed. De kindjes hebben elk hun eigen kamer, maar als ze het nodig hebben om bij ons te zijn kunnen ze de Co-sleeper gebruiken. Vooral Asa gebruikt die regelmatig. Ybe eigenlijk enkel als hij ziek is
Pfff… Ik wordt zot als ze ’s nachts naast ons kruipen. Ik heb mijn plaats nodig, Gary moet ook niet te dicht komen, want dan slaap ik niet goed. Laat staan die wriemelbeentjes en armen. Hier dus alleen bij ons in bed als ze ziek zijn, en dan liefst nog Gary eruit zodat ze (grotendeels) op zijn kant kunnen liggen.. 😀
Maar in het weekend mogen ze wel een halfuurke ofzo komen, dan hoef ik toch niet meer echt te slapen, en neem ik er de spierpijn wel bij.. Dan is her ook wel gezellig, maar niet om echt te slapen. Dat is hier echt geen succes
Ik moet zeggen dat ik dat beter verdraag dan dat Bram té dicht ligt om te slapen, oepsie ( nouja soms vind ik het dan ook gewoon heerlijk om eens niets te voelen). Maar aangezien we dat hier al doen vanaf geboorte ligt dat ook vast anders qua gewoon worden. Of anders in tijden van nood een bariere vormen met een opgerold deken of zo zodat ze wel het gevoel hebben van dicht bij iemand te liggen maar niet echt tegen je liggen.
Tja, als het werkt voor jou/jullie, zo’n groot familiebed ziet er wel heel gezellig uit en als iedereen z’n slaap daardoor krijgt zou ik dat gewoon doen!
De baby komt de eerste maanden bij ons op de kamer slapen, maar der komt toch echt geen “familiebed” hier. Iedereen zn eigen kamer, en als hij straks een keer bij ons wil slapen kan altijd maar dat word echt geen standaard iets.
Florian heeft zijn volledig eerste levensjaar bij ons geslapen… Hij had daar gewoon nood aan en ik ook… 10 keer per nacht opstaan houdt geen mens vol. Als hij ziek wordt ligt hij ook meestal bij ons. En momenteel ook weer de overgang van 2 weken vakantie naar het gewone ritme gaat gepaard met moeilijke nachten. Ook onze dochter van vijf durft in perioden wel eens midden in de nacht bij ons kruipen.
Echt hé, ik snap nog altijd niet waarom ik daar niet direct voor durfde te gaan bij onze eerste! Haha!
Wij slapen met ons matras op de grond, op de lattenbodem. Standaard ligt de jongste nog bij ons in bed (14mnd). Vaak schuift er nog wel een bij. Daar staat altijd een matras voor klaar (ledikantmatrasje). Dat leg ik dan naast ons bed. Eigen dekbedje mee en er wordt weer fijn verder geslapen. Wij hebben met 9-en 4 slaapkamers. Een kamer heeft een stapelbed en hoogslaper, daar slapen er dus 3. Een kamer heeft een stapelbed, daar slapen er 2. Een kamer heeft een hoogslaper, voor de oudste zoon. Wij slapen op de vierde kamer met in ieder geval de jongste. Ik houd van samenslapen!
Dan kunnen wij minstens ook nog gaan voor 2 kindjes 😉 hier ook 4 slaapkamers (en als we terug verbouwgeld hebben ahum 😉 kunnen we nog de zolder verbouwen, maar ons lijstje is nog lang haha ….). Gezellig!!
wij hebben nooit kindjes in bed genomen om samen te slapen. Wel als ze baby waren en nachtvoedingen kregen. Dan stonden hun wiegjes naast mijn bed (en sliep mijn man in een andere kamer). Maar sindsdien… dat is vanzelf gestopt. Voor mij werkt het ook niet. Heb mijn bed en mijn ruimte nodig, en de kindjes hebben er nooit een probleem van gemaakt. Soms mogen ze wel eens samen slapen, dan is dat feest voor hen! Maar je hebt wel gelijk hoor: in de generatie van onze ouders hadden kinderen zelden allemaal een eigen kamer (er waren ook meer kinderen), dus op zich is dat helemaal niet nodig; Het belangrijkste is dat iedereen doet waar hij zich goed bij voelt!
Mijn kindje is nu 8 maanden oud en tot 5 maanden sliepen we samen op een kamer (ook met de papa). Toen had ik het gevoel dat ik en hij er klaar voor waren om apart te slapen. Het gevolg is dat ik nu avonden heb dat ik hem eigenlijk wel graag op de kamer zou hebben. Mijn zoontje lijkt alleen juist nu NET eens door te gaan slapen. Dat is ook wel erg lekker. Samen in 1 bed slapen heb ik nooit echt aangedurft gezien ik best wat overgewicht heb en heel bang ben om op hem te rollen in mijn slaap (zeker in de eerste maanden toen de vermoeidheid het grootst was). Misschien komt het nog als hij wat groter en stabieler is. Na al bovenstaande ervaringen gelezen te hebben ga ik eens overleggen met de papa of we binnenkort toch weer samen op een kamer zullen gaan slapen.
Terwijl ik reageer lig ik naast mijn 3,5 jarige dochter in het ouderlijk bed. Mijn vrouw ligt op een andere kamer. Zo wisselen we elkaar af. Door omstandigheden is dat zo. Maar het is verre van ideaal. Ik schrok dan ook wel een beetje van wat je hier zei:
“Het is maar dat wij meer en meer luxe gewoon worden, grotere huizen, meer slaapkamers, dat we “verwachten” dat ons kind doorslaapt omdat we denken dat we dan zelf beter kunnen slapen en dat liefst tegen de 3 maanden dat velen van ons weer moeten gaan werken … Want zeg nu zelf, gaan werken met een lastige baby waarvoor je tig keer per nacht moet opstaan is toch niet haalbaar hé?!”
Nou, inderdaad: het slaaptekort wat je kunt krijgen als je kinderen niet doorslapen kan slopend zijn. Dan snak je naar eens een nacht lekker doorslapen. Dat is inmiddels niet zo, gelukkig, maar hopelijk verandert onze situatie gauw.
En omdat het vroeger normaal was dat je allemaal bij elkaar sliep was het goed? Ik weet het niet. “Vroeger” is ook geen valide argument vind ik. Vroeger gebeurden allerlei dingen niet goed waren.
Hey Marc,
Ik hoor je!
Bij onze Emma (tweede kind) hebben we het een tijd ook zo gedaan. Toen sliep ik ook vaak hele nachten bij haar op de kamer, na een tijd hebben we dat kunnen aanpassen naar halve nachten en dan halve nachten terug allemaal samen in ons bed.
Veel moed daar want het is zeker op bepaalde momenten slopend dat ze niet doorslapen.
Succes! Ik duim mee dat het vlug een andere fase in mag gaan voor jullie.
Wat je zegt over vroeger ben ik het helemaal mee eens. Maar op het gebied van slapen, in combinatie met de huidige maatschappij is dat vaak een andere kwestie. Het hangt allemaal een beetje aan elkaar vast vind ik.
Ik wens je een goede nacht toe.
We hebben toen ze 9 maanden werd de co-slaper aan de andere kant gezet van de kamer om rustig aan richting alleen slapen te werken. Maar sindsdien ligt ze altijd IN ons bed, lekker tussen ons in. Ik zou niets liever willen. Ook handig met de bv, moet ik niet uit bed! 😉
Inderdaad! Heel handig. Geniet ervan.
[…] Lees meer: Familiebed, hoe het zit bij ons […]
Heerlijk toch lekker met z’n allen. Wij liggen regelmatig met z’n 4en in bed. Wel krap maar zo kaal als ze ineens weer eens doorslapen. Ik heb er geen moeite mee. Als ze straks 16 zijn, liggen ze echt niet meer bij pap en mam. Dan halen wij onze slaap wel weer in 🙂
Oooohja heerlijk 😉 nouja dan zijn er vast weer andere zorgen, het leven van een moeder!