#boostyourpositivity 3 : Het lichaam van een mama

Belangrijk, start hier

Je bent hier vast terecht gekomen omdat je niet blij bent met je gewicht en misschien je uiterlijk. Ik herken dat gevoel heel erg. Als tiener was ik niet écht dik maar ik vond van wel. Ik was groter dan de meisjes in mijn klas en ook breder. Ik had maatje 42 terwijl anderen maatje 38 hadden. Nu weet ik dat maatje 42 hebben echt normaal is, doorsnee. Toen niet. Ik begon te diëten en dat voor vele jaren lang. Met ups en downs. Ik viel af maar kwam de kilo’s uiteindelijk ook weer bij. Het diëten zorgde ervoor dat ik een vertekend beeld had over mij lichaam en over mijn eetgedrag. Nu, daar wil ik het in deze intro niet over hebben. Waar ik het wel wil over hebben is het volgende:

Of je nu wil diëten of niet, jezelf accepteren is heel belangrijk. Als je jezelf wat meer kan aanvaarden, wat meer zelfvertrouwen hebt dan sta je heel wat steviger in je schoenen en geniet je meer van jezelf en het leven. Dat is niet makkelijk, zelf begon mijn weg naar zelfacceptatie in 2018. Ik ging van een super onzekere vrouw die niet in badpak durfde te lopen op het strand naar een zelfzekere vrouw die nu ongegeneerd met haar kinderen speelt op het strand in bikini.

Ook jij kan dat. Nu, tijdens het afvallen of erna, dat maakt allemaal niet uit. Mijn tip is wel: Start nu. Hoe vroeger je ermee begint hoe vlugger je resultaten zal zien. Maar hoe begin je daar nu aan? Hoe krijg je meer zelfvertrouwen. Hoe ga je je lichaam meer gaan accepteren? Wel, laat mij je helpen. Ik heb wat ik deed en nog altijd doe in een traject gegoten. Een zes weken traject waarin je elke week toegang krijgt tot een video en opdracht. Na die zes weken zal je al heel wat verder staan in de zelfacceptatie en is er een stevige basis gelegd.

Let wel op, jezelf accepteren lukt niet in zes weken. Dat is onmogelijk, dat heeft jaren nodig en is in mijn inzicht nooit helemaal af. Bij mij is dat ook niet af maar ik sta nu al zoveel verder dan in 2018 en ik ben mezelf daar zo dankbaar voor!

Het lichaam van een mama

De nieuwe uitdaging van de activia challenge gaat over het lichaam. Of dus over het lichaam van een mama in mijn geval.

En daar moet iemand over bloggen die voor de vijfde keer zwanger is. Net voor deze zwangerschap een 35 kg afgevallen is met nog 15 te gaan. Die bij de eerste zwangerschap 40 kg was aangekomen. Die nog nooit echt uiterst tevreden was met haar lijf. Daar moet zo iemand dan over schrijven. Phoe.

Voor de kinderen

Voordat ik zwanger werd had ik een haat liefde verhouding met mijn lichaam. Mijn benen en poep waren en zijn echt de probleemzones. Ik heb tijden gehad waar ik meer te klagen had dan anders. Als kind ging ik wel gaan sporten zoals zwemmen en turnen. Als puber en jongvolwassene deed ik niet zoveel sport. Ik heb wel mijn fitnessmomenten gehad, ook een paar jaar dansles gevolgd en naar de steps aerobic geweest. Toen ik begon te studeren ben ik ermee gestopt.

Ik was nooit echt helemaal tevreden met mijn gewicht. Maar streng diëten kon ik me ook niet opleggen. Het typische is dat als ik nu foto’s terugzie van die tijd dat ik denk: “Wat was uw probleem?!!” Ik moest meer van mijn “jong en jeugdig nog geen kinderen” lichaam gehouden hebben. Echt.

Tijdens en Na de kinderen

En toen werd ik zwanger. Ik zag de cijfertjes van de weegschaal enorm snel omhoog gaan. Achter de zwangerschap gingen die helaas niet enorm snel naar beneden. Tijdens de zwangerschap had ik zo goed als geen striemen. Toch stond ik na de bevalling redelijk vol. En deze zijn helaas gebleven. Ik weet, ik zou er trots op moeten zijn. Maar ik heb geen strepen nodig om trots te zijn op mijn lichaam. Ik heb ze nu wel, en ik zal ermee moeten leren leven.

Omdat er ook niet zoveel tijd tussen zat voor ik een tweede keer zwanger werd had ik de meeste kilo’s nog. Gelukkig kwam ik toen niet zoveel aan, ik ging wel iets over het eindgewicht als bij Abel. Ook bij de derde zwangerschap was mijn eindgewicht rond dat getal, net als bij de vierde.

Tussen de derde en de vierde zwangerschap begon ik met start to run. Desondanks ik altijd een hekel had aan lopen in mijn schooltijd was ik heel gemotiveerd. Het sprak mij aan omdat ik gewoon kon vertrekken thuis en aankomen thuis. Geen gedoe met eerst rijden naar een sportschool of andere plaats en daar ook tijd door te verliezen. Ik heb start to run uitgelopen en kort daarna was ik zwanger voor de vierde keer.

Na de vierde zwangerschap gingen we normaal gezien niet nog een kindje maken. Dus begon ik aan mijn afvalrace. In een jaar tijd ongeveer ben ik 35 kg afgevallen vooral doormiddel van weight watchers, de online methode. Met een paar maanden uitval door het verlies van papa en Kathy.

Dan ben ik nu toch weer zwanger. De goede voornemens zijn er altijd wel in het begin van de zwangerschap, uitermate gezond, niet veel snoepen etc etc maar buiten het zwanger zijn is dat voor mij al een heuse uitdaging. Tijdens de zwangerschap is dat een hel. Dus helaas zie ik er weer kilo’s bijvliegen. Zucht.

Het plan is wel om na deze zwangerschap terug start to run aan te vangen. Hopelijk zal dat een goede boost zijn om opnieuw richting streefgewicht te gaan! Andere tips en tricks hoor ik tegen dan heel erg graag.