15 diensten in 1

Afgelopen zondag hadden we de eer om getuige te zijn van 5 mensen die zich lieten dopen. Heerlijk om erbij te zijn. 1 Neefje en 4 mensen die we eigenlijk niet kennen maar die vast zo verschillend zijn, in leeftijd toch alvast. Wonderlijk. Een lichtpuntje, hoop.

Terugdenken aan mijn eigen doop, ondertussen al 7 jaar geleden. En die van Bram nog langer, daar kan ik persoonlijk niet aan terugdenken want ik was er niet bij.
En wat is er allemaal gebeurt in die 7 jaren, veel, heel veel. En het doet deugd om daar af en toe eens nog echt bij stil te staan. Bij dat dopen. Waarom heb ik daar toen voor gekozen. En leef ik daar nog altijd naar. Hoe denk ik er nu over.

Over zondag, zo fijn om erbij te mogen zijn. Het was niet de eerste keer dat de kindjes mee waren naar een soortgelijke doopdienst (voor Adam wel, behalve een klassieke babydoop), maar wel de eerste keer dat ze heel de dienst gebleven zijn. Ze hadden het vaak over dat het eigenlijk 15 diensten in 1 was, 5 begrafenissen, 5 dopen en 5 vieringen voor geboortes. Het voelde voor de kindjes vast ook wel als 15 diensten ;-). Maar toch, toen het echte dopen begon, keken ze hun ogen uit. Ze luisterden en verwerkten informatie op kindermaat. Toch wel een boel “vreemde” informatie, over doodgaan en opnieuw leven. En wat lijkt het me zalig om dat binnen zoveel jaren te mogen meemaken, met onze kindjes … hun eigen doop, waar ze zelf voor kiezen.