Tijdens de borstvoeding. Hoorde ik over de aanslagen.
Keek ik neer op 2 lieve kopjes. 2 schatjes van kindjes. 2 onschuldige wezentjes. Dacht ik aan mijn 3 andere kindjes op school. 5 nieuwe levens. 5 mensen die aan het opgroeien zijn. 5 nieuwe kansen. Wat gaan ze hiervan meekrijgen? Hoe gaan ze ermee om? Opvoeden, voorleven, luisteren, praten, troosten, bidden, vertrouwen en genieten.
Keek ik omhoog naar mijn God. Ik sta er niet alleen voor. Mijn kinderen, mijn gezin, mijn alles. Hij is er.
Keek ik op social media. Schrik. Beelden. Racisme. Veralgemeningen. Positiviteit. Bijbelteksten. Discussies. Onenigheid. Samenhorigheid. Actie. Verslagen. Oproep tot bidden van mensen die vast nooit bidden of geloven. Vooroordelen. Vermoedens. 1 pot nat. Angst. Liefde.
Wij kregen een bericht van de school waar onze kindjes zijn. Hoe ze ermee omgaan en welke regelingen er getroffen worden. De tip om naar karrewiet te kijken met kindjes die erover bezig zijn. Bemoediging. Afgesloten met onderstaande tips. Misschien haal je er wel iets uit voor je eigen situatie. Daarom deel ik ze hier even.
Opgepast! Jij kent uw kind het beste. Niet alle kinderen lopen gelijk qua emotionele ontwikkeling. Dus doe vooral wat het beste bij jou eigen kind past!
Elk kind is anders en gaat op zijn eigen manier met heftig nieuws om. Stel daarom vragen en laat kinderen vooral zelf vertellen. Wat hebben ze gezien, gehoord en gelezen? Wat vinden ze ervan? Vertrek ook vanuit hun behoeftes: willen ze praten, meer informatie, met hun gevoelens aan de slag, zwijgen…?
Het is logisch dat kinderen verdrietig, boos of angstig zijn. En het is belangrijk dat ze die gevoelens kunnen uiten. Dat kan door over het nieuws te praten, te tekenen of te schrijven. Zo geven kinderen de gebeurtenissen een plek. Spreek islamitische kinderen niet aan op hun moslim zijn. IS en AL Qaeda zijn niet representatief voor de moslimwereld. Laat ze eventueel vertellen over reacties, menslievende boodschappen en initiatieven van andere moslims.
Druk kinderen op het hart dat een aanslag als deze bijna nooit voorkomt, en dat het mede daarom groot nieuws is waar iedereen over praat. Daardoor krijgen kinderen misschien het idee dat het overal gevaarlijk kan zijn. Stel ze gerust dat ze zich veilig mogen voelen.
Kinderen zijn nieuwsgierig en willen vaak heel praktische dingen weten. Beantwoord alleen de vragen die kinderen stellen. Geef eerlijke antwoorden. Maak het niet dramatischer dan het is, maar ook niet minder erg. Je kinderenhoeven niet alle gruwelijke details te weten.
Vertel dat hulpverleners de slachtoffers helpen, dat de politie er alles aan doet om de daders te pakken en te zorgen dat dit niet nog een keer gebeurt. Benadruk dat bijna alle mensen op de wereld boos zijn over de aanslagen. Presidenten, koningen, vluchtelingen, boeddhisten, moslims, katholieken en de buurvrouw.
Wees terughoudend met het bekijken en delen van (gewelddadige) beelden. Als kinderen geconfronteerd worden met onrecht, willen ze vaak iets doen en hun stem laten horen. Ze kunnen een tekening maken of een verhaal schrijven of een reactie posten op social media. Ook helpt het om te zien of horen wat andere kinderen vinden, bijvoorbeeld tijdens een klasgesprek of op tv.
Vergeet niet dat er ook veel leuke dingen zijn om te doen of aan te denken. En stel je kinderen gerust dat dat ook mag. Doe een spelletje, kijk een leuke film, vertel een vrolijk verhaal en geef elkaar een knuffel.
Maar kijk vooral kind per kind!
3 Comments
Goede tips. En daar aan toevoegend: scherm ze er ook voor af. Die allerkleinsten kunnen dat niet vatten. ( uiteraard weet ik dat dat vanaf een bepaalde leeftijd niet meer kan, maar ik ga onze kleuters nog niet naar Karrewiet laten kijken bijvoorbeeld)
Ja, helemaal waar. Voor mij spreekt dat een beetje voor zich, daarom staat er ook “met kindjes die erover bezig zijn’.
Met de aanslagen in Parijs was dat het eerste wat Abel zei tegen me toen ik hem zag op school. Nu hebben ze er nog niets over gezegd. Ik ben benieuwd of het nog komt.
Wat heb je dit mooi verwoord! Ik hoef hier nog niet over na te denken omdat mijn kleintje pas 6 maanden is maar ik maak me wel zorgen. Als ik naar zijn lieve gezichtje kijk en hoop dat zijn toekomst er wat beter uit gaat zien dan al die verschrikkingen van het moment :(!