Onzeker zijn als nieuwe mama is perfect normaal

Ook ik was onzeker bij mijn eerste kindje. Alles is nieuw. Echt alles. Ik had nog nooit een luier verschoond, nopes, nog nooit. Behalve mijn neefje had ik volgens mij nog nooit een kleine baby vastgehouden. Ik durfde dat niet. Toen moest het wel. Het was namelijk mijn eigen kleine baby’tje, natuurlijk moet je die vasthouden. Dat wou ik ook. Natuurlijk was ik bang. Ik was bang dat ik hem zou laten vallen. Dat ik hem niet goed vasthield. Hoe moet dat nou precies? Ik moet kussens onder mijn arm stoppen. Ik moet zijn nekje en zijn hoofdje precies zo vasthouden. Ik moet opletten dat hij met zijn buikje tegen mijn buik ligt als hij drinkt. Zijn neus mag niet volledig in mijn borst zitten. Ik moet aan zijn voeten kietelen als hij te lang rust tijdens het drinken aan mijn borst. Ik moet alle voedingen noteren op dat blaadje van het ziekenhuis. Ook moet ik voor elke voeding zijn luier verversen en noteren of er kaka en/of pipi aanwezig was. Elke ochtend moet ik zijn koorts meten en hem in bad doen. Eerst op het verzorgingskussen, met een washandje zijn gezicht wassen, zonder zeep. Zijn ogen van buiten naar binnen, of was het nu omgekeerd. Daarna met zeep zijn volledige lijfje wassen. Vooral letten op de plooitjes, want alles moet helemaal proper zijn. Daarna hem met die speciale techniek door hem met 1 hand vast te houden aan zowel zijn nek als zijn oksel in het water laten. Met de andere hand hem wassen met een nat washandje. Ook op die manier proberen zijn haren te spoelen zonder dat het water in de oogjes loopt. Dit alles niet te lang want dat is niet goed voor het naveltje dat nog moet afvallen. Afdrogen en vooral zorgen dat je weer alle plooitjes gehad hebt. Dan moet hij eten. Letten op de borst, je moet de goede borst aanbieden want anders loopt heel de borstvoeding in de war. Goed opletten dat je niet vergeet de voeding op te schrijven en dat hij goed slikt. Daarna is het vast tijd om hem te laten slapen. Best in een eigen bedje. Niet onder een donsdeken. Geen knuffelbeer bij het hoofdje of zelfs in het bedje. Hij moet slapen. Dan moet je kijken wanneer het tijd is voor de volgende voeding. Heeft hij bij de vorige wel genoeg gedronken. Misschien moet je hem wegen voor en na elke voeding. Vergeet ook niet elke ochtend de koorts op te nemen. Je kan ook afkolven zodat je zeker weet hoeveel hij binnen krijgt. Vooral niet vertrouwen op jouw eigen moedergevoel. Vooral niet vertrouwen op de signalen van jouw baby. Nee, een baby moet in zijn eigen bedje slapen. Er moet toch zeker 2 uur of het liefste zelfs 3 uur tussen de voedingen zitten. Je moet jouw baby leren van alleen te slapen. Je mag niet te lang knuffelen. Je moet zorgen dat jouw baby genoeg huidcontact heeft. Je mag jouw baby niet verwennen. Je moet liefdevol zijn. Je mag knuffelen tussen de verschillende bedrijven door. Je moet genieten. Je moet op een roze wolk zitten. Je moet lachen. Je moet de perfecte mama zijn.

Geen wonder dat nieuwe mama’s onzeker zijn en over alles twijfelen.

Een baby krijgen is zo’n immense verandering. Je hele wereld staat op zen kop.

Ja, bovengenoemde zaken zijn belangrijk. Natuurlijk wil je jouw baby niet laten vallen. Natuurlijk wil je op een goede manier borstvoeding geven. Natuurlijk wil je jouw baby goed afdrogen. Natuurlijk wil je een perfecte mama zijn.

Weinig mama’s zijn meteen zelfzeker

Ik denk dat het bijna onmogelijk is om meteen bij jou allereerste kind zelfzeker te zijn. In mijn ogen is het volstrekt normaal dat nieuwe mama’s onzeker zijn. Er komt zoveel op hen af. Zoveel verschillende goede raad. Moeten ze nu voeden op verzoek of toch minstens 2 uur tussen laten. Laten wenen voor 3 minuutjes of gewoon oppakken en wiegen of voeden. Wat moeten die kersverse mama’s doen. Luisteren naar vroedvrouw 1 of vroedvrouw 3, misschien weet de buurvrouw het wel beter. De beste vriendin of de oma. Wat te doen, wie te geloven, naar welke raad te luisteren.

Probeer het langs je neer te leggen. Volg jouw eigen moedergevoel, samen met je gezond verstand. Kan je niet tegen je huilende baby doe er dan iets aan. Dan bedoel ik niet “neem oordopjes”. Heeft je baby honger, geef hem te eten. Luister naar jouw moedergevoel. Dat is een geschenk van God.

Je kan je verdiepen in allerlei materie rond opvoeden, rond voeding, eventueel al tijdens de kinderwens. Niet iedereen is daar mee bezig, want wat zegt het je allemaal als je nog niet zwanger bent. Als je nog geen echte baby die van jou is vast hebt gehad. Laat je overwelmen door je nieuwe baby, door het mama worden. Geef je over aan je moedergevoel. Ook als je denkt dit niet te hebben, wees eerlijk. Dat is geen schande. Geef je over aan je moedergevoel. Of dat nu op een roze wolk is of niet. Wees eerlijk met jezelf en leef dichtbij jou en je baby’s behoeften. Als de tijd rijp is kan je luisteren. Zolang je geen drastische beslissingen neemt kan je altijd nog terug. Het is niet te laat om te leren, om je mening te herzien.

Als mama blijf je leren

Elke mama is wel ergens onzeker over. Ook mama’s die net als mij 5 kindjes hebben. Ja, je leert bij. Elk kind leert je nieuwe dingen, nieuwe manieren, nieuwe inzichten. Toch blijft die onzekerheid. Nee, ik twijfel niet meer over hoe ik ze in bad moet doen. Ook het borstvoeden lukt me wel alleen, dank je wel. Ik weet dat ik ze niet wil laten huilen en ik weet ook dat ze niet meteen afgeschreven zijn als ze dat wel eventjes doen. Dit heb ik geleerd doorheen mijn eerste kind. Ook doorheen mijn tweede kind, mijn derde kind en mijn vierde kind. Ik ben geen perfecte mama en dat zal ik nooit worden. Ik leer bij van anderen, van God, van de kennis van de wereld, ik filter doormiddel van mijn moedergevoel. Ik zal blijven leren en groeien in mijn mama-zijn.

Lieve onzekere mama. Het is helemaal normaal dat je onzeker bent. Het is goed, het hoeft niet allemaal duidelijk te zijn. Het kan niet allemaal duidelijk zijn. Je kan bijleren en bijsturen. Je hoeft niet perfect te zijn.