- SOFIE LAMBRECHT - WOMEN LIFESTYLE
- hallo@sofielambrecht.be
Naar school vanaf 2,5 – wat wij merken
De terug naar school roze wolk is vermist
2 september 2015
Een prinses met knoopjes in het haar – Mason Pearson
4 september 2015
In ons Belgenlandje is het zo ingeburgerd dat kinderen naar school gaan vanaf ze de leeftijd van 2,5 bereikt hebben. Hier en daar hoor je nog enkele mensen die wachten tot 3 jaar of de eerste kleuterklas. Heel vaak hoor ik ook “mijn kind is er écht klaar voor”, “hij/zij kan al niet meer wachten om te gaan”, … ik vraag me af hoe dat zover gekomen is. Ligt het aan de ouders hun kijk op kinderen, op hoe ze zijn, op wat er verwacht wordt?
Naar school vanaf 3 – oudste zoon
Ik merk dat wij er wel in gegroeid zijn. Bij de oudsten hadden we zoiezo al niet de neiging om hem te laten starten in de peuterklas vooral om de reden dat ik toen ongeveer moest gaan bevallen van de tweede zoon. Onze oudste zoon is dus gestart een paar weken voor hij 3 jaar werd, direct in het eerste kleutertje. Eerst halve dagen maar al vlug een hele dag omdat we vonden dat hij eraan toe was. Ik weet niet met wat wij nu weten we dat toen op die manier gedaan zouden hebben. Ik denk dat we toen langer bij de halve dagen gebleven zouden zijn. Nouja veel zin heeft het niet om daar nu verder over na te denken, hij gaat meestal graag naar school en nu nog altijd.
Naar school vanaf 2,5 – oudste dochter
Onze oudste dochter daarentegen ging wel van zodra ze mocht naar de peuters en direct volle dagen. Ook dat verliep redelijk vlotjes. Maar ook wederom, ik denk dat we nu toch zouden starten met halve dagen, zelfs al betekend dat meer heen en weer gerij voor mij.
Naar school vanaf 3,5 – tweede zoon
Het verhaal van de tweede zoon konden jullie hier al uitgebreid volgen, de peuterklas is niet echt van start gegaan voor hem en nu gaat hij halve dagen naar de eeste kleutertjes. Ik denk dat het nog een hele tijd zo zal blijven. Natuurlijk is het niet fijn voor mij en de baby dat ik ’s middags speciaal hem nog eens moet gaan ophalen maar als dat beter is voor hem heb ik dat er heel graag voor over.
Ik denk dat mocht de mentaliteit van de doorsnee Belg daarrond anders liggen ik het misschien nog anders zou aanpakken met deze zoon. Ik weet het niet altijd zo goed. Hoe vinden we een goed ritme? Is het belangrijker om hem echt consequent te laten gaan zodat hij goed weet wat hij kan verwachten of moeten we uitkijken hoe hij reageert en daarop afstemmen. Bij hem weet ik het niet zo goed, momenteel kiezen we voor de consequente aanpak. Ik ben benieuwd of dat voor hem de goede weg is of niet.
In mijn omgeving bemerk ik dat ik een van de weinigen ben die zo naar mijn kinderen en naar school kijkt. Ik krijg heel vaak de indruk dat velen ervan uitgaan en werkelijk denken: “Natuurlijk zijn ze er klaar voor!”, “School is toch leuk”, “Hij heeft er nood aan.”, “Hij verveelt zich.”… Waarop ik altijd wil schreeuwen: “Neeee! School kan inderdaad heel leuk zijn maar niet voor elk kind en al zeker niet vanaf zo’n jonge leeftijd.” Ik vind het trouwens ook heel erg gevaarlijk dat ze dat werkelijk zo aan hun kindjes zeggen. Wij overzien dergelijke zaken en kunnen een mening vormen (alhoewel als je de huidige maatschappij bekijkt …) maar kinderen zijn heel erg beinvloedbaar en afhankelijk van wat hun ouders hen vertellen. Wat gebeurt er bij zo’n kind die het niet leuk vind op school maar die ervan overtuigd is dat het wel leuk hoort te zijn?
Natuurlijk hebben wij nu wel de situatie gevormd dat ik thuisblijfmama ben en daarin flexibel kan zijn. Als je beiden werkt valt dat voor een groot stuk weg uiteraard. Voor mij is het geen enkel probleem om de kinderen thuis te houden of na een paar uurtjes af te halen, … het vergt extra inspanning maar dat is het meer dan waard.
Wat mij bezighoud is de vraag hoe wij de Belgen kunnen laten afstappen van dat beeld van 2,5 jaar = tijd voor school. Hoe kunnen we daarin iets veranderen? En vooral, wil de Belg dat wel?
Zindelijkheid
Dat is een probleem! Een kind wordt van nature zindelijk tussen de 2 jaar en de 5 jaar. De maatschappij verwacht dat ze naar school gaan vanaf ze 2,5 of 3 jaar zijn. Probleem! De juffen of meesters zijn veel bezig met het verzorgen van de kinderen, verse luiers, vuile broeken, noem maar op. Dat in combinatie met te grote klassen is helemaal niet hoe een kleuterklas hoort te zijn. Daar kunnen de kinderen niets aan doen, evenmin de ouders én ook niet de juffen of de meesters. Het hele systeem moet aangepakt worden. Volgens mij, mijn eerste gedachte, is dat er meer verzorgend personeel aanwezig moet zijn in de peuter en kleuterklassen. Zodat dit probleem goed opgevangen kan worden.
Wat denk jij? Wat deed jij met je kindjes en waarom?
22 Comments
Hoe we de Belgen kunnen laten afstappen van het idee dat 2,5 de startleeftijd voor school is? Door het financieel haalbaar te maken (en ik bedoel écht financieel haalbaar, dus zonder ik-weet-niet-wat gedurende de hele kleutertijd van je meerdere kinderen te moeten rekenen) voor mama’s of papa’s om thuis te blijven of héél flexibel te werken zodat ze maar halve dagen moeten werken. En dat zie ik niet gauw gebeuren. Ik hoor en lees dat allemaal graag, dat je kinderen pas naar school zou moeten laten gaan als ze daar klaar voor zijn, zowel fysiek (zindelijk, geen dutje meer nodig) als emotioneel. Maar als beide ouders moeten werken om een beetje vooruit te kunnen gaan in ’t leven, dan lukt dat gewoon niet. En dan is ’t roeien met de riemen die je hebt en hopen dat er familie is die je uit de nood kan helpen.
Dat klopt zeker! Er kan hier nog zoveel beter zijn. Als je dat zou willen hé, ik heb niets tegen ouders die beiden werken als ze dat het liefste willen.
Maar het is ook iets dat gewoon heel erg vanzelfsprekend begint te worden, ik zie en hoor het ook bij de gezinnen waarbij de mama thuis is om voor de kinderen te zorgen.
In Nederland beginnen kinderen pas op hun vierde op school. En ik vond dat prima. En dan nog hield ik ze in het begin wel eens ’s middags thuis als ze erg moe waren.
Heerlijk hé! Altijd al jaloers geweest daarop!
Hoi ja hier moeten ze pas van 5 echt 4 mag je ze nog wel eens een middag thuis houden. Ik lees deze blog nu pas niet eerder aan toe gekomen. Maar hier moeten ze dan naar t kinderdagverblijf verblijf als je werkt en ik kan je vertellen dat dat pittige prijzen zijn. Dit is niet boos bedoelt ofzo hoor. Maar ik was wel eens jaloers op jullie. Is t zo dat jullie bijna niets betalen voor de kindjes als ze dan gaan van 2.5 want dat heb ik me dan laten vertellen nl. Als dat zo is ben ik idd jaloers. Want mij heeft het zeker toen ik door omstandigheden een alleenstaande mama van 3 was en er 2 naar de opvang moesten veel geld aan kwijt. Nu is daar n toeslag voor toen nog niet. Maar ik vraag me dat dan af. Wel n lang bericht en er is nog meer waar ik over door kan gaan
Dat snap ik ook volledig. Opvang kost ontzettend veel! Heb je in Nedeland geen opvang die berekend wordt naar je inkomen?
In principe moeten kinderen in België pas vanaf 5/6 naar school gaan. Nouja dan is er leerplicht.
Beetje late reactie. Vanuit mijn ervaring zou ik zeggen: consequent houden omwille van de voorspelbaarheid, maar dat hoeft niet alle dagen of volledige dagen te zijn natuurlijk. Yithran ging wel hele dagen, de juf had dat liever, en voor ons was halve dagen niet haalbaar, maar bleef wel nog heel lang één dag in de week thuis en moest nooit in de opvang blijven. Yiscah is in september met alle dagen hele dagen gestart, gaat heel goed, omdat ze er klaar voor is, omdat ze niet anders zou willen, omdat ze ook ziet wanneer haar broer gaat en ze met hem meewil. Maar had het iemand zoals Yithran geweest, had ik haar nooit alle dagen laten gaan hoor! Volg je gevoel er maar in!
Wat zouden we toch doen zonder ons mama gevoel hé!
Hier in Canada maar 1 jaar kleuterschool: vanaf 5 jaar! Daarna begint de lagere school. Ik denk inderdaad dat het Belgische systeem een economisch-pragmatische oplossing is. Voor de kindjes is al vroeg full time “school” te stresserend, wijst onderzoek uit: daarom bij voorkeur ten vroegste vanaf 3 jaar en dan nog maar slechts voormiddagen: tegen de namiddag is het cortisol hormoon in hun bloed te veel gestegen (=stress). Een ander probleem in Vlaamse kleuterscholen en crèches (weet niet hoe het in Franstalige landsdeel is) is het hoge kind-verzorger ratio: veel te veel kindjes per 1 verzorger/kleuterleider. Ook dit is ,volgens onderzoek, erg stresserend voor de kleintjes die moeite hebben hun noden vervuld te zien naargelang er meer kinderen per verzorger zijn. In andere landen ligt de kind/verzorger ratio veel lager.
Klopt, dat is echt een probleem!
Vanaf dat ons zoontje naar school mocht, ging hij naar school. Onze bedoeling was om hem 2 volle dagen en 3 halve dagen te laten gaan om te starten (minder was niet mogelijk omwille van werk). Dit omdat hij nog regelmatig een dutje nodig heeft, zelfs nu een jaar later nog slaapt hij af en toe nog ’s middags. In de schoolweek is dat meestal woensdag- en zondagmiddag nog. Of na school slaapt hij nog even in de zetel tot het avondeten.
Om verder te gaan over school zelf… hij is 1x een halve dag geweest en de rest volle dagen. Waarom? Hij wilde dit zelf, want als we het hem ’s morgens vroegen was het steeds: ‘nee, een ganse dag’. En dan willen wij hem daar ook niet in tegen houden en zeggen dat hij niet mag. Het was voor hem heel vermoeiend, want zeker de eerste maanden sliep hij dan bijna altijd meteen als hij van school kwam. Maar hij was blij en gaat heel graag naar school.
Onze dochter mag in februari naar de peuterklas en die zou nu soms al willen blijven op school als ik ons zoontje afzet. En aangezien zij nu al dikwijls een dutje over slaat, denk ik dat zij ook wel meteen volle dagen naar school zal gaan.
Bij ons op school krijgen peuters/kleuters ook de mogelijkheid om ’s middags een dutje te doen (maar mijn zoontje wilde nooit). Dat scheelt natuurlijk ook, want dat heb je niet op alle scholen. En is ook een goede oplossing voor ouders die geen andere keuze hebben dan hun kind elke dag een ganse dag te laten gaan, dikwijls nog in combinatie met voor- en/of naopvang. Dit hadden wij gelukkig niet nodig, wat natuurlijk ook een heel pak scheelt als je kind met school start. Een kind dat om 15u30 al wordt opgehaald of pas om 18u, is een wereld van verschil. Helaas hebben de meeste ouders die mogelijkheid niet. Zeker als ik zie hoe weinig ouders/grootouders er om 15u30 maar aan de schoolpoort staan.
Klopt, je kindje volgen lijkt me nog altijd het beste!
Ja tussen die uren zit er veel verschil ….
Wat jij hier schrijft is niet realistisch! De meeste gezinoen met twee werkende ouders doen dit uit pure noodzaak! Zolang er niks fundamenteels verandert in hoe onze maatschappij denkt over werken en geld zullen deze problemen blijven. Ik heb mij als werkende mama heel vaak in duizend bochten moeten wringen om mijn zoontje twee tot drie dagen ’s middags al van school te halen. Als ik er voor zou kunnen kiezen om een thuisblijfmama te zijn zolang mijn kinderen dat nodig hebben dan deed ik dat. Helaas is dat niet realistisch…
Dat klopt het is een heel groot probleem in de maatschappij. Dat helaas niet vlot zal veranderen of aangepast worden.
Het klinkt vreselijk als je wel wil meer thuisblijven maar het niet realistisch is!
Als mama snap ik niet dat je je kind niet zindelijk zijnde durft naar school te sturen.
Het is een keuze die ouders maken, er voor te zorgen dat er iemand thuis is voor de kinderen of niet. Ik lees/hoor zo vaak dat het echt uit noodzaak is dat mensen met twee gaan werken maar dan stel ik mij de vraag welke noodzaak…Om te kunnen eten en een dak boven het hoofd te hebben is dat geen noodzaak in Belgie…
Geen pure noodzaak? Wij werken met 2, mijn man 38u (ma/do 08.00/17.00 en vrij tot 15.00, ik werk afwisselend in een vroege shift van 06.30/13.30 of 12/19.00, incl weekend, dus 1 of 2 dagen doordeweeks thuis).
Wij hebben een hypotheek van 1000€, even gemakkelijk gerekend. Dan verzekeringen auto’s. (Ja we hebben 2 auto’s, helaas ook nodig). Plus internet/tv/vaste telefoon, 2 mobile telefoons, een hond… inkomen van mijn man is daaraan op. Dan is er mijn inkomen. Opvang à 403€, eten, tanken, nog wat leuke dingetjes doen, en sparen voor vakantie of andere zaken die nodig zijn. Een buffer is helaas gewoon nodig als je een eigen huis hebt.
Dus ja, het is voor ons nodig dat we beiden werken. Man verdiend 15€ bruto p/u, ik verdien 11€ bruto p/u. Lijkt me dus ook geen verkeerd inkomen… ons dochter gaat 4 hele dagen naar de opvang en komt en gaat met een grote glimlach. Als wij zeggen “gaan we schoentjes en jas aandoen, gaan we naar cloë!” Dan rent ze naar de zetel en zet haar klaar zodat we haar kunnen aankleden. Erna zegt ze dada tegen de hond. Voor ons toch een signaal dat ze graag naar de opvang gaat
Ik ben blij om jou bedenkingen te lezen. Ik zit er al maanden mee in mijn maag dat ik over 6 maanden mijn zoontje die deze week 2 wordt naar school moet brengen. Thuisblijven is geen optie. Ik ben alleenstaande ouder en inkomsten zijn nodig dus ik moet gaan werken. Nu heb ik vandaag besloten dat ik zal proberen de school uit te stellen tot zijn 3 jaar. In nederland starten de kinderen pas op school als ze 4 zijn. Op zich zou mijn zoontje het wel kunnen. Ontwikkeling verloopt vlekkeloos op alle gebied. Maar het sociaal emotionele en veiligheidsgevoel gaat hier boven alles. Door enkele maanden later te starten zal hij geen achterstand oplopen. Maar ik merk in mijn omgeving dat mensen niet goed begrijpen waarom ik dit zo doe. Zelfs de coördinator van de kinderopvang leek verrast toen ik vroeg of hij tot 3 jaar kan blijven. Het was le nooit gevraagd. Het systeem zelf had zijn uitschrijving al geregeld tegen dat hij 2.5 wordt . Kan je dit geloven? Onze samenleving vindt dit zo normaal dat je er op aangekeken wordt wanneer je het anders wenst aan te pakken. Ik was dan ook opgelucht toen ik vorige week op vakantie in Nederland van een andere mama hoorde dat ze daar pas op 4 jaar starten. Voor een keer had ik niet het gevoel dat ik niet de flippende, bepamperende , overbeschermende moeder ben. Maar gewoon een moeder die veel oog tracht te hebben voor de noden van haar kind, ongeacht wat de omgeving daarvan vindt.
Voor alle duidelijkheid ben ik voorstander van het kleuteronderwijs. Maar iets meer flexibiliteit , wenperiodes en individuele benadering zijn meer dan welkom!
Hey Evelien,
Klopt helemaal! Maar waarom heb je het gevoel dat het voor zijn emotioneel en veiligheidsgevoel beter is in de kinderopvang? Want ik lees dat je wel denkt dat hij het zelf wel zou kunnen?
Helemaal akkoord met je kritische blik. Zoontje ging naar school vanaf dik 2,5 jaar en een tijd lang halve dagen, we merkten dat het te vermoeiend was, en elke ochtend huilen. De dochter nu is 2,5 jaar en is deze week gestart. Ook nu elke ochtend huilen. Op deze leeftijd hebben ze nood aan vertrouwde gezichten en structuur. Wat doet de school? Uurtje wenmoment, en dan start! Dag 5, vrijdag, met de bus en onbekende juf naar een andere school om te turnen. Dag 6, maandag, staat er een uitstap gepland naar een toneelstuk. Dag 6?! Fijn dat ze samen de wijde wereld willen ontdekken, maar zorg éérst voor veiligheid en structuur! Laat de ouder een tijdje meedraaien in de klas, laat uitstappen voor wat ze zijn die eerste periode, etc.
Ook de start van de school: afzetten op een drukke speelplaats, vertrekken, en dan kan het zijn dat ze een kwartier staat te huilen (juffen beslissen zelf wanneer de bel gaat, bij mooi weer later). Laat de ouder de peuter tot in de klas brengen, rustig en gemoedelijk. Niet droppen en zo vlug mogelijk weg. Wat leren we onze peuters nu? Ah gij wilt niet naar het klasje? Ah gij wilt uw mama? Pech, ge zult moeten. Daag!
Ben dus heel erg aan het zoeken hoe we het nu kunnen aanpakken voor haar. Sowieso gaat ze maandag niet mee naar het toneel.
Ja amai pfrt sommige scholen hé … super fijn om te lezen dat jullie zo voor haar opkomen!
Mijn zoontje is ook met 2,5 naar school gegaan. Maar ben het al snel gaan afbouwen naar minder dagen en uiteindelijk halve dagen. Het is best veel wat je van een kind vraagt. Als de dagen te lang zijn dan merk ik dat hij het niet meer leuk vindt. Nu een jaar later staat hij te springen om naar school te gaan. Nog altijd halve dagen, maar ik hoop binnenkort eens weer een hele dag te proberen. Zou het niet lukken dan gaan we weer terug naar halve dagen. Voor zijn ontwikkeling vind ik het wel belangrijk dat hij gaat, maar hij moet het wel leuk vinden. Ik pas me dan ook aan zijn ritme. Ik heb dan wel het geluk dat ik het met het werk heb kunnen regelen om hem op te halen en dat oma en opa hem opvangen.