Ben ik nog thuisblijfmama?

Soms krijg ik de vraag, niet altijd letterlijk, of ik nog thuisblijfmama ben? Ja, dat ben ik nog. Daar kan ik heel kort op antwoorden. Toch geef ik graag wat extra uitleg.

Thuisblijfmama

Ik ben niet meer de thuisblijfmama van een aantal jaren geleden. Toen ik beslist had, samen met mijn man natuurlijk, om thuis te blijven voor de kinderen. Ik had dromen en visioenen. Een mooi net huis, vrolijke bloemen en zelfgemaakte koekjes. Een keukenshort dat bij mijn keuken en tafellaken past, krullen in het haar en rode lippenstift. Een huis vol blije kinderen, vrolijk babbelend rond de tafel. Eten van zelfgemaakte koekjes zonder suiker, geen kruimels op de grond. De poes die ligt te ronken aan de voeten van mijn oudste dochter en de hamsters in hun looprad. Geen rommel op mijn keukeneiland en alle vaat in de vaatwasmachine. Heerlijke geuren uit mijn borrelde pot op het vuur en geduldige kinderen.

Een deel is wel waar gekomen, ik heb vijf blije kinderen, de poes ligt vaak te ronken en ik draag rode lippenstift. Koekjes heb ik tijden zelf gemaakt, net als het brood. Ik ben ermee opgehouden voor de verbouwingen en ik heb er absoluut geen zin in om daar opnieuw mee te starten. Ik hou van mijn kinderen en mijn leven. Maar de grootste verandering gebeurde in mij.

Loslaten van de droom en illusie

Ik heb mijn droom beeld van mezelf als thuisblijfmama losgelaten. Een kraaknet huis, alles op orde, geen rommel en enkel zelfgemaakte en het liefst suikervrije voeding past gewoon niet bij mij. Dat ben ik niet. Ik heb het geprobeerd, ik heb gebakken, gekookt en kleding genaaid. Het was leuk, maar het was niet helemaal ik. Voor mezelf heb ik het moeten toegeven, ik ben geen echte huisvrouw en dit zal ik ook nooit worden. Ik zit niet af te tellen tot de kinderen thuis komen en daarna mijn man. Ja, toch wel, ik hou ervan dat mijn kinderen en mijn man thuis zijn en ik kijk ernaar uit. Maar niet op die manier van mijn verbeelding. Ik zit niet te wachten erop om te leven of om verder te kunnen. Een grote stap in het loslaten was toegeven dat het wel beter zou zijn met een kuisvrouw. Ja, dat kost geld maar het geeft ook veel meer rust. Natuurlijk moet ik zelf nog elke dag de tafel vegen en stofzuigen, de vaatwas in en uitladen en de was doen. Dat vervangt die kuisvrouw van vier uurtjes per week niet. Het geld is daarin is voor ons wel goed besteed, ook dat zijn keuze’s die wij moesten maken. Die vier uren dat de kuisvrouw er is besteed ik met werken aan mijn blog, webshop en zorgen voor mijn dreumes dochtertje die nog altijd bij mij thuis is. Daardoor kom ik op de essentie: ik heb een blog en webshop. Ben ik dan nog een thuisblijfmama?

Thuisblijfmama of thuis werkende mama

Die vraag is wat moeilijker te beantwoorden, ik hang er ergens tussen vermoed ik. Ik ben eerst en vooral thuis voor de kinderen, ze moeten nooit overblijven op school of naar een andere opvang. Mijn dreumes dochter is altijd bij mij. Ik breng de kinderen naar school en ga ze ook weer ophalen. Ik ben er altijd voor hen. En als ik er niet ben, wat niet zoveel voorkomt, dan zorgt mijn man ervoor of doen we beroep op één van de grootouders.

Ik zet een dikke vette JA achter de vraag of ik thuisblijfmama ben.

Nu, zoals ik al zei ik heb een blog (ja duh, je leest er nu namelijk op!) en ook een webshop. De blog heb ik al langer, ook toen ik nog mijn droom en illusie had over mezelf als thuisblijfmama. Toch is er een verschuiving, de blog nam steeds een belangrijkere plaats in. Mijn blog begon ik steeds serieuzer te nemen en ik werd al eens gevraagd voor een event of een review. Dit bleef en blijft stijgen en ik blijf het leuk vinden. Ik steek heel wat uurtjes in mijn blog, voornamelijk uren waarop de kinderen op school zijn of gewoon ’s avonds na bedtijd. In de vakantie ben ik er overdag ook mee bezig, zolang de kinderen het toe laten. Altijd en overal denk ik aan mijn blog, ik vorm ideetjes in mijn hoofd en sla dingen op. Ik hou van mijn blog maar toch is het een beetje werk geworden. Werk dat ik leuk vind en waar ik voor kies. Deze blog biedt me enorm veel plezier, uitdagingen en nieuwe belevingen. Ook stop ik heel veel tijd in mijn webshop, verdienen doen we er momenteel nog niet écht aan wegens de investeringen die ik nog aan het maken ben. Maar het neemt wel heel wat tijd in beslag.

Op de vraag of ik misschien een thuis werkende mama ben, is het antwoord sinds kort toch ook zeker al een JA.

Hoe ik mezelf zie

Ik zie mezelf sinds kort als beide. Mijn blog is al langer een belangrijk deel in mijn leven waar ik heel erg veel tijd en energie in stop, maar het is nog maar sinds kort dat ik voor mezelf ook werkelijk aangeef dat ik er (thuis) echt aan werk. Ik stop er mijn energie en tijd in waar ik iets voor terug krijg.

Hierbij wil ik nog even aangeven dat ik wél dicht bij mezelf blijf, ik kaats heel veel samenwerkingen af waar ik niets voor voel, ik blijf eerlijk in mijn mening en vertel ook op de blog hoe het werkelijk zit.

Als mensen me vragen wat ik doe, zeg ik nog altijd als eerste en vaak ook enigste, dat ik thuis ben voor de kinderen. Deels is dat uit gewoonte van al die jaren puur thuisblijfmama te zijn, deels is dat omdat ik het echt zo voel. Mijn kinderen komen op de eerste plaats, die staan boven de blog en boven de webshop. Dus, ja, ik ben thuisblijfmama.

Zoals al duidelijk is ben ik tevens ook wel meer dan een thuisblijfmama. Niet dat dit nodig is, ik vind énkel thuisblijfmama zijn ook een volwaardige en nodige invulling van een leven. Het is enkel niet aan mij gegeven. Ik heb het vaak genoeg geprobeerd, enkel en alleen thuisblijfmama te zijn. Het is nooit gelukt. Ik ben altijd bezig met het een of het ander, ik bouw heel graag dingen uit. Ik ben een ondernemer. Ik ben een ondernemer die ook thuis is voor de kindjes. Dit inzicht heb ik pas sinds kort werkelijk verkregen, ik wist het al langer maar het is pas nu dat ik het werkelijk besef en ook onder ogen zie. Ik ben heel graag thuis voor de kinderen, ik kan perfect ‘alleen’ thuis zijn, ik voel de muren niet op me afkomen, ik mis geen dagelijkse collega’s rond mij, ik ben een perfecte thuisblijfmama maar dan op mijn manier. Ik ben een thuisblijfmama met ondernemingszin en daar doe ik ook iets mee. Ook dat mag en is perfect normaal.

Er is trouwens ook een term voor: Mompreneur. Ik ben een mompreneur. En ik vind het geweldig!

Ik ben een mompreneur, en ik vind het geweldig!

Wisten jullie trouwens dat jullie mijn blog en/of mijn instagram kunnen opgeven voor de publieksprijs voor de Mom Blog Awards, het enige dat jullie daarvoor moeten doen is dit formulier invullen. Mijn hartelijke dank!

Ik ben een mompreneur

Ik ben heel benieuwd of er lezers van mijn blog zich hierin herkennen. Ik hoor heel erg graag van je! Steek je vinger in de lucht en geef een comment!