Mijn kind verbaasde mij in de eerste kleuterklas

Mijn lieve kind,

Vorig jaar hadden we er al een heuse weg opzitten. Je was slechts 3,5 jaar en had er al een jaar revalidatiecentrum opzitten. Daar ging je 2 keer per week, een uurtje logopedie en een uurtje ergotherapie. De logopedie heeft je geholpen met communiceren. Geholpen, want jij bent het dat het deed. Jij bent het die begon te communiceren en te praten. Wat was ik trots op je. Van helemaal geen communicatie tot voldoende.

Vorig jaar hadden we er al een jaartje peuterklas opzitten. Nouja, dat zou zo zijn. Jij had er namelijk geen zin in. Nee, zo was het niet. Jij had er absoluut geen behoefte aan, jij wist wat je nodig had. Thuis, bij mij, je mama. Een veilige haven en rust. Je eigen wereld. We gingen regelmatig naar de peuterklas. Ik bleef aan je zijde en samen leerden we andere kinderen kennen. We leerden de school ontdekken, maar vooral leerden we dat jij er nog niet aan toe was. Jouw oudere broer en zus zaten wel al op school.

Vorig jaar, toen mocht je starten in de eerste kleuterklas. Tijdens de maanden ervoor had ik mijn twijfels. Ik dacht erover om je nog eens de peuterklas te laten doen. Nog eens is natuurlijk sterk uitgedrukt daar je helemaal niet écht geweest bent. De peuterklas heeft er een fantastische begeleidster en die start is toch goud waard. Toch liet ik je starten meteen in de eerste kleuterklas. Ik was helemaal niet zeker of je er wel klaar voor was. Ik wist dat je slim genoeg was, en ik had gelijk. Ik wist dat ook daar een goede begeleidster was en dat je jezelf mocht zijn. ook daarin had ik gelijk.

De start was twijfelachtig. Maar toch zoveel beter dan ik had durven dromen. Ik spreek namelijk van een start, want je bent gestart. Echt gestart. Je ging naar school. In het begin bracht ik je halve dagen maar na een tijd gaf je aan dat je daar boterhammen wou eten. Dit probeerden we uit en ja hoor, dat ging. Jij was jezelf. Ik ken je goed en toch verbaasde je me. De start was in het begin met traantjes maar deze waren niet buiten proportie. Je had thuis geen extra tekenen dat je er niet aan toe was. Jij was klaar voor school, of toch voor de eerste kleuterklas. Het ging goed en steeds beter.

Je hield van jou begeleidster. Je vond letterlijk en figuurlijk je plaatsje in de klas. Elke ochtend bracht ik je naar binnen. We zochten je speciale roze stoeltje op, deze moest op de goede plaats staan. Dan ging je erop zitten, twee dikke zoenen van mij en dat was het. Je was klaar voor een dagje school. Nog even zwaaien en ik kon naar buiten gaan, naar huis. Ik kon je met een gerust hart achterlaten. Ook de kleine hindernissen zoals bij buitendagen waar je iets andere kleding aan moest doen werd overwonnen. Je houdt niet van veranderingen maar als we ze met veel geduld en liefde aanleren gaat het best goed. Als je naar school gaat komen er veranderingen, hoe dan ook. Ik zal zorgen dat ik altijd genoeg geduld en liefde heb om deze samen met jou te overwinnen.

Je bent een volledig jaar naar school geweest. Je had bijzonder goede dagen en ook slechte dagen. Je deed ons allemaal versteld staan. Je was echt een deel van de klas en speelde met vriendjes. Je leerde er genieten van tekenen en spelen met de auto’s. Je kon uren in de zandbak blijven zitten, zelfs al moest je naar de klas gaan. Je was jezelf.

Nu ga je naar de tweede kleuterklas. Een andere begeleidster. Een nieuwe, of toch niet, je kent ze al een beetje. Ik glim van trots,  je hebt de eerste kleuterklas overwonnen en bent klaar voor de tweede. Wat dit jaar ook brengt. Ik heb geduld en veel liefde. Samen kunnen we alles aan.