Ouders die niet naar een oudercontact gaan zijn niet betrokken bij hun kind. Pats, zei mijn bubbel. Ik ging ervan uit dat elke ouder naar het oudercontact gaat van zijn kind. Dat het niet makkelijk is voor iedereen, dat wist ik. Dat enkel de mama of de papa gaat, dat verwachtte ik. Het moet wel gezegd zijn, ik ben altijd met mijn man samen geweest.
Ik heb de keuze gemaakt om thuis te zijn voor de kinderen, dus ik moet geen verlof aanvragen. Wel een babysit. Mijn man heeft een beroep waarin hij flexibel kan én mag zijn. Ik heb dus niet te klagen. Ik weet dat er mensen zijn die niet zomaar verlof kunnen aanvragen of kunnen schuiven met uren. Ik ging er toch vanuit dat ook die mensen naar het oudercontact gingen. Het is belangrijk. De kinderen van die mensen zijn belangrijk.
Ik dacht dat ze om 20u ’s avonds gingen. Dat het niet altijd simpel en makkelijk is had ik verwacht. Ik had niet verwacht dat er mensen niet zouden gaan. Zeker de mensen die nooit hun kind zelf op school kunnen afzetten of ophalen. Oudercontact kan dat niet goedmaken, maar het kan wel broodnodig zijn.
Wie weet is mijn kind wel helemaal anders op school. Zonder oudercontact zou ik dat niet weten, als ik mijn kinderen niet elke dag zelf naar school breng. Boetes krijgen als je niet naar een oudercontact gaat. Mijn bubbel is gebroken. Er is een probleem. Niet alle ouders gaan naar het oudercontact van de kinderen. Dat ze boetes willen schrijven heeft iets positief, er wordt over nagedacht.
De waarde van het oudercontact is belangrijk. Maar boetes? Ik ga er van uit dat de meeste ouders die niet naar een oudercontact gaan het simpelweg niet kunnen. De scholen worden gevraagd flexibel te zijn. Ik zag nergens iets over toegestane, betaalde, verlof uren om daar aanwezig te kunnen zijn.
Er zijn altijd verschillende redenen. Dan moeten er verschillende oplossingen zijn. Een boete kan helpen bij armere gezinnen, maar de kinderen van die ene rijke stinker hier wat verderop verdienen niet minder. Het kind met de mama in de rolstoel zonder auto is ook belangrijk.
Dat onzichtbare meisje met haar haar altijd in 2 vlechtjes waarvan haar alleenstaande mama meer dan voltijds werkt om de eindjes aan elkaar te knopen verdient ook opgevolgd te worden. Haar mama huilde zich ’s avonds in slaap omdat ze het niet voor elkaar kreeg om de kost te verdienen, te zorgen voor de andere kinderen en aanwezig te zijn op het oudercontact. Ze vermoed dat haar dochter zich niet goed voelt op school. De leerkrachten in het weekend aanspreken doe je niet uit respect, en deze mama heeft respect. De zaterdag zorgt ze trouwens voor haar kinderen, doet ze boodschappen en haalt ze haar huishoudelijk werk in. In de week is ze aan het werk.
Betaald verlof (in uren) voor een oudercontact lijkt me geen overbodige luxe, met controles dat de werkgever zich eraan houdt.
9 Comments
Niet iedereen heeft de luxe om verlof te pakken en om 20u nog te gaan. Mijn man werkt in ploegen en moet verplicht zijn post bemannen. Stel dat ik ook hetzelfde zou hebben, dan hadden we een gigantisch probleem. Dus neen, ik denk niet dat je altijd alles kan wijten aan onwil… Wij proberen er altijd beiden te zijn, soms gaat dat niet. Het is gemakkelijk een oordeel te vellen als je in een positie zit waar je de vrijheid hebt om flexibel te zijn. Wij houden sowieso ook tussendoor contact met juffen, dat vind ik dan wel evident.
Inderdaad, die momenten tussendoor gaan ook he. Als ouders niet kunnen maar toch een moment willen kan dit altijd. Allez, bij mij toch hahaha. 😉
Want ouderCONTACT is meer dan alleen maar dat ene avondje 😉
Klopt, bij ons gelukkig geen probleem. Ik zie ze dan ook elke dag twee keer, dus gaat vlot op die manier. Helaas is ook dat niet mogelijk voor elke ouder.
Ik kijk altijd uit naar het oudercontact! Tot nu toe heb ik geluk gehad dat ik steeds samen met mijn man kon gaan mits het opnemen van overuren. Ik zou het zelf heel jammer vinden om dit te moeten missen. Mochten er echt problemen zijn, dan ben ik er zeker van dat de leerkrachten me al eens zouden hebben aangesproken, een briefje in de boekentas zouden meegeven,… Om naar het oudercontact van je kind te kunnen gaan zou er inderdaad meer flexibiliteit van de werkgever mogen zijn of een speciaal soort verlof.
Inderdaad, ik vind het ook een evidentie dat er bij echte problemen tijdig verwittigd wordt.
Oh Sofie, je zou eens moeten weten… Ik heb zelfs ouders die niet komen opdagen. 4 keer. Opnieuw en opnieuw. En mij gewoon laten zitten zonder zich nadien te verontschuldigen. Maar ik moet wel zeggen dat ik liefst van al nog meer momentjes wil hebben met ouders. Ik blijf vaak na school aan de poort staan voor ouders die vragen hebben. Ik vraag ook graag aan de juf van Vince hoe hij het doet… Dat niet iedereen daar tijd voor heeft begrijp ik en daarom zijn die oudercontacten. Daar zou ik toch héél graag bijzijn. Maar niets is minder waar… Ik kan je verhalen vertellen hoor ;)))
I know Nathalie, zo super jammer hé!
Hier gelukkig geen “poort” maar gaan gewoon elke dag bij de klassen.
ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat er ouders zijn die geen interesse hebben in oudercontact. Wel kan ik me voorstellen dat het niet altijd mogelijk is: het oudercontact voor onze tweeling (eerste kleuterklas) vindt dit jaar plaats op woensdagnamiddag, tussen 13u en 17u. Dan lijkt het me niet vreemd dat sommige ouders er gewoon niet in slagen om tot daar te gaan. Niet iedereen heeft de luxe om flexibel te kunnen zijn op het werk. Sommige werkgevers verwachten gewoon dat je er bent, einde discussie. Wij konden ons gelukkig wel regelen, maar evident is het dus niet steeds.