Het tweede thema van de activia challenge is bekend: Werk. Tja, ik als thuisblijfmama, huisvrouw als je dat beter ligt. Ik werk niet. Nouja, toch niet in de zin van: Ik ga naar een baas om daar dingen te doen waarvoor ik betaald word. Nope. Dat doe ik dus niet. Ook ben ik geen zelfstandige. Ik krijg geen centjes. Niet van een baas, niet van mijn eigen verdiensten, van niemand niet. Alleja, wel van mijn man natuurlijk. Maar dat is anders. Dat is gewoon, ons geld.
De keuze om thuisblijfmama te zijn is alweer 6 jaar geleden gemaakt. Toen ik zwanger was van Abel, in het begin was ik nog 23 en toen ging dat over naar 24 jaar. Ik werkte, voltijds. Afgestudeerd en getrouwd op 21 jaar, dus ik heb een 2 tal jaar gewerkt. Als grafisch vormgeefster en als dossierbeheerder. Ohja ook nog enkele weken als kassierster bij de carrefour (net als voorheen alle weekends als student), ook eventjes als product fotografe en op de personeelsdienst van een drukkerij. De 2 grootste brokken waren grafisch vormgeefster en dossierbeheerder. Ik vond eigenlijk alles wel fijn om te doen. Had meestal wel geluk met de collega’s. Leuke vriendschappen, al staan er niet zoveel meer van recht. Maar dat hoeft ook niet. Via facebook hou ik hier en daar wel nog contact. Geen heimwee.
De keuze om thuisblijfmama te zijn werd dus gemaakt tijdens de zwangerschap van Abel. Toen werkte ik nog voltijds, tot bijna aan de bevalling. Op het einde was dat een 3 dagen in de week tot ongeveer 2 weken voor de bevalling. Niet omdat ik niet voltijds meer kon werken, maar omdat het toen op dat bedrijf niet meer nodig was. De extra tijd gebruikte ik graag om te naaien voor mijn toekomstige baby, de doopsuikertjes maken en nog vanalle leuke voorbereidende zaken. Vervelen zat er niet bij. Nouja, toch niet zoveel. Verveling uit luiheid heb ik soms wel eens.
De keuze was voor mij eigenlijk heel simpel. Het leek me echt zalig om thuisblijfmama te zijn. Ik had dan ook het droombeeld van een net huis, alles versgebakken, … zowat de pinterest onder de thuisblijfmama’s. Al zat ik toen nog niet op pinterest. Mijn hart lag er echt al, het leek echt iets voor mij. Financieel was dat een andere zaak. Het is toch een sprong in het diepe. Natuurlijk schreven we al onze kosten op, maakten we excel lijsten, rekenen en herrekenen. De stap wagen blijft een gok, de realiteit is dikwijls anders gebleken. Door enkele “gelukjes” zoals eindelijk (!) de langverwachte en verdiende opslag voor manlief en de crisis die een handje meehielp in het afbetalen van onze lening. Ahja we hadden toen ook al een lening lopen voor ons toenmalig nieuwbouw appartement duplex.
We gingen ervoor. De eerste maanden was het echt spannend, zo 1 loon. Het viel mee, het was aanpassen hier en daar. Maar het was het allemaal waard. De onthaalmoeder was iets minder blij toen we haar vertelden dat onze super lieve Abel niet bij haar kwam. Al zal er wel een andere mama heel blij geweest zijn met een leeg plaatsje.
De beslissing was echt samen genomen. We zagen beiden er de voordelen van in, 1 ouder thuis. Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad! Natuurlijk zouden we meer verdienen en overhouden mocht ook ik voltijds gaan werken. Bij een halftijdse betwijfel ik dat, omdat er dan ook veel kosten bijkomen (opvang bijvoorbeeld) en toch gevoelig minder loon. En ja, we moeten opletten, we kunnen niet elke week meer écht gaan shoppen of op restaurant of andere van die leuke dingen die we veel deden in onze pré-kindertijd. Soms mis ik het wel. Maar ik heb nu zoveel meer. Ik zou niet willen ruilen. Ik ben God elke dag dankbaar dat we dit zo kunnen doen.
In de 6 jaren als thuisblijfmama heb ik wel al enkele projectjes gehad. De grootste en succesvolste daarvan was knuffelmama. Dat begon met het maken en verkopen van mei-tai’s en ging over tot speenkoordjes, rokjes, kleedjes, …, persoonlijke applicaties. Het was heel fijn om te doen maar alweer een tijdje geleden heb ik beslist om alles stop te zetten en enkel nog mama te zijn met hobby’s. Niets meer voor klanten. Daar zit wel verandering in te komen maar dat is voor een volgende blog.
Mijn grootste hobby naast het mama zijn is deze blog. Daar ben ik toch wel elke dag minstens een uur aan kwijt. Vaak zelfs meerdere. Hiernaast ben ik vooral nog creatief bezig met de haaknaald. De naaimachine stond weggestopt op zolder wegens de verbouwingen maar nu staat ze terug naast mij. Klaar om erin te vliegen.
Ik ben dus werkelijk blij met mijn keuze om thuis te blijven! Zijn jullie blij met wat je ook doet?
16 Comments
Bij deze weet ik ook wat het tweede thema is 🙂 Maar ik heb al zovéél daarover geschreven dat mijn lezers algauw gaan denken is ze daar nu weer 🙂
Ik weet niet of thuisblijfmama iets voor mij zou zijn, ik zou ook angst hebben voor de financiële impact maar écht full time gaan werken zie ik ook niet meer echt haalbaar… Mijn droomscenario is parttime en zelfstandig on bijberoep…. Dat parttime werken valt qua loonnog mee vind ik. Je verdient minder bruto waardoor je netto toch nog wat overhoudt. Ahja en het droombeeld van pinterest mama te worden heb ik ook al lang laten varen 😉
Yup yup bye bye pinterest mama 😉
Ik ben zelf ook thuisblijfmama, nu al bijna 3 jaar (en 2 kindjes verder). Op zich vind ik het geweldig om de kindjes te zien opgroeien, maar ik heb het nog steeds moeilijk om mijn dag ‘goed’ in te delen. Heb jij een vaste dagindeling bijvoorbeeld? En ik ben altijd op zoek naar tips daarvoor. Dus misschien een tip voor een nieuwe blog?
Zeker een goed idee voor een blogje!
Ik kijk er ZO naar uit om weer volledig thuis te zijn 🙂
Minder druk en stress in mijn hoofd…
Mijn jaartje als werkende mama was leuk maar ik verlang weer naar het thuisblijfmoederschap 🙂
Blij dat je er nu echt (terug) naar uitkijkt! Ben benieuwd hoe het zal verlopen bij jullie, en als er wat is ge weet mij te vinden hé! Ohja laat mij es weten welke kleuren je voor je zoontje leuk vindt.
Blij met mijn keuze? Ik heb denk ik de middenweg gevonden. Ik werk voltijds maar op andere uren dan de meeste mama’s . Zo ben ik bijna de hele week thuis voor de kinderen. En ja ik ben er dan soms in het weekend niet , maar de voordelen blijven op dit moment groter dan de nadelen. Het is van jullie een belangrijke beslissing geweest. Ik denk niet dat ik die zou durven maken. Ik ben blij dat het werkt voor jullie!
‘t Is inderdaad vaak afwegen hé! Zolang het voor je gezin en jezelf werkt, ideaal!
Hier ook even gepraat over het al dan niet thuis blijven als ons derde kindje zich meld. Maar we gaan het niet doen. Financieel zou het eigenlijk moeten lukken, met zelfs nog beperkt sparen. Maar dan ook niet meer dan dat. Ergens denk ik ook dat ik mijn job zou missen op de duur, nu is het al zo en ik heb zoveel leuke bezighoudingen ter voorbereiding van de baby… Mijn part-time zal dus nog eventjes blijven 🙂 Gelukkig is het hier zo dat het financieel geen tegenvaller is als ik pt blijf werken, gezien de oudsten al naar school gaan en mijn parttime zo loopt dat mijn man de kindjes kan brengen en ik ze kan halen. Ons kleinste zou zo enkel een paar uurtjes in de voormiddag bij de OM moeten gaan, gemiddeld 3-4 dagen per week 🙂 Het is inderdaad een knap puzzelwerk, ik ben blij dat jullie nog altijd even gelukkig zijn met jullie uitkomst, ik hoop dat wij dat over een jaar ook nog altijd zijn 🙂
Oh en als het over een jaar niet meer zo is dan zie je dan wel verder hé 🙂
Ik zou heel graag thuismama willen zijn. Voorlopig ben ik al 2 jaar thuis en nog tot januari met de hulp van moederschapsbescherming en lactatieverlof (verpleegkundige). Tussen de 2 zwangerschappen een kleine 2-3maand gewerkt. Bij ons is het voorlopig niet haalbaar dat ik thuismama wordt omdat we vooral van mijn wedde moeten leven. Voorlopig kan mijn man nog geen loon uit de zaak krijgen. Met 1 loon rond komen gaat wel (ook met lening&huur), als je inderdaad niet zot doet. Hopelijk worden we gezegend met nog een derde kindje en kan ik zo nog een jaartje langer thuis zijn. Wie weet is er daarna een mogelijkheid om thuismama te blijven.
Ik hoop het voor jullie! xxx
Ikzelf werk sinds 3 jaar halftijds, als juf. Veel in de opvang hoeven onze 3 kids niet te blijven, en in de vakanties ben ik ook thuis. Als ze in bed zitten dan vlieg in terug in het schoolwerk, veelal tot ‘s avonds laat, maar ik zou mijn klas niet kunnen missen, mijn leerlingen geven mij tonnen energie 🙂 Toch geniet ik ook volop van de kids de dagen dat ik thuis ben: dan komen ze ‘s middags thuis eten en sta ik om 3u30 aan de schoolpoort. Voor mij is halftijds werken de ideale werk-gezin combinatie!
Super dat je zo blij bent ermee! Dat is toch enorm belangrijk hé xxx
waauw , zo fijn om jou te leren kennen! ik heb twee jaar geleden ook de beslissing genomen om gewoon mama te zijn van mijn twee dochters. ze zijn nu 3 en 5 jaar. Ik geniet tenvolle, maar met momenten steken de schuldgevoelens de kop op. Dan ga ik weer op zoek naar een parttime job… Mijn partner steunt mij en vind het allemaal ok zo. Maar ikzelf pieker wel eens over het financiele. De kindjes worden groter en dan wordt er precies weer verwacht dat je toch gaat werken …Ik heb er twee en geen vier of vijf… en dan denken ze ook al snel dat ik beter terug kan gaan werken. Maar ik vind gewoon mama zijn zo fijn en toch mis ik soms ook een uitdaging. en naar de toekomst, als ik dan denk aan mijn pensioen…. zo moeilijk met momenten. Maar ik ben blij dat er nog vrouwen zijn die gewoon die keuze durven maken!! Want vaak voel je je toch alleen als huismama…
Oh heel fijn dat je mij gevonden hebt dan! Ik kan er wel inkomen hoor dat je soms opnieuw gaat zoeken … het is wennen vast!! Knuffels xxx