Woehoe, ik doe even een vreugdedansje want ook mijn middelste zoon kan nu (eindelijk?) fietsen?! Ja, ik zet eindelijk tussen haakjes omdat sommige mensen wellicht zullen vinden dat het wel eens tijd werd maar ik vind dat elk kind zich op zijn eigen tempo kan en moet ontwikkelen.
Lees ook: Bewust ouderschap, informatie, tips en eigen ervaring
Mijn middelste zoon is nu 6,5 jaar en heeft nooit echt enorm veel interesse gehad in fietsen. Wij hebben hem natuurlijk een loopfiets aangeboden en de ruimte om te oefenen. Maar echt veel deed hij dat niet, en dat is ok. Ik geloof niet in kinderen té hard pushen, ik geloof wel in mijn eigen kinderen en hun vermogen om zichzelf te ontwikkelen.
Ik zeg daarbij niet dat je nooit kinderen zetjes moet geven, maar de mate waarin je een zetje geeft is echt afhankelijk van het kind zelf. Als je veel tijd met je kinderen doorbrengt leer je ze goed kennen en dan weet je ook in welke mate je even kan pushen of net niet. Mijn oudste zoon kon al fietsen op zijn 3,5 jaar zonder problemen. Ook dat kan en mag dus.
Nu er al drie van mijn vijf kinderen kunnen fietsen ben ik over de helft. Natuurlijk heb ik mijn bakfiets nu nog nodig voor de twee kleinsten. Eigenlijk momenteel nog voor vier van de vijf omdat kunnen fietsen én kunnen meefietsen naar school nog altijd een groot verschil is. Ik hoop wel eens wat meer te oefenen met de oudste dochter want dat zou wel enorm handig zijn als ze ook gewoon mee kan fietsen naar school toe. Ze kan het, daar geloof ik in. Maar zo even wat extra oefenen voor zowel haar vertrouwen als mijn vertrouwen is een goed plan. ’s Morgens is er zoiezo al wat extra stress en meer verkeer en onze school is toch even fietsen.
Ooit komt er dus wel een tijd waarin ik opnieuw zal leren fietsen op een gewone fiets. Ja, het zal echt wennen zijn na jaren met een bakfiets op drie wielen te rijden. Ik durf toe te geven dat ik nu niet meer op een gewone fiets kan kiezen, ik ben het niet meer gewoon om mijn evenwicht te moeten houden én de draaicirker van het voorste wiel is totaal anders. Dat zal nog spannend worden. Nu, al is het nog enkele jaren verder ik denk wel dat ik dan een elektrische moederfiets zal aanschaffen. Ze lijken me echt zo mooi én enorm praktisch omdat je ook vooraan een bagagerekje kan hebben. Zo’n elektrische fiets is tegenwoordig ook gewoon in voor alle leeftijden en niet enkel voor mensen die het fietsen wat moeilijker vinden. Al heb ik wel het plan om gewoon heel veel zelf te fietsen en zo mijn conditie terug op te bouwen. Eigenlijk wil niet wachten tot al mijn kinderen kunnen meefietsen naar school maar zou ik nu al terug willen oefenen op een gewone fiets. Het lijkt me handig om dat toch eens te kunnen doen.
Dit is een samenwerking, ook deze zijn altijd eerlijk en uit mezelf – meer lezen over hoe ik denk over samenwerkingen doe je hier.
4 Comments
Ik ben héél blij met mijn elektrische moederfiets 🙂 Beste aankoop van mijn leven!
Sinds de operatie aan mijn knieën lukt het mij niet meer om te fietsen.. Jammer, ik had het graag nog gedaan. Mijn vader kocht recent een elektrische fiets en die is er zeer tevreden mee. Van het moment dat hij vrij is en het mooi weer is, springt hij op de fiets om een ritje te maken.
oh dat is inderdaad wel super jammer zeg
Ik wil juist geen elektrische fiets op mijn leeftijd. Voor mij is het een soort extra beweging /sport om een stukje te fietsen. En dan fiets ik gerust een stukje om of extra hard wind in. Om extra conditie. Ik denk dat je met een electische fiets toch te snel geneigd bent om de moter aan te zetten….. maar dat is mijn persoonlijke mening.