Abel zat in de zetel een banaan te eten. Ik had deze op een bord gedaan in 2 stukken, zoals altijd. Ik zie hem opeens met zijn voet het kussen dat op hem lag afduwen met daarop het bord met nog een overschotje van een banaan … pardoes alles op het tapijt natuurlijk.
Zeg ik tegen hem: “Oh, voorzichtig zijn, nu ligt er weeral banaan op het tapijt, …etc ”
“Jama mama ik heb dat wel niet gedaan hé”
“Hoe niet dan?”
“Ahneen het kussen heeft dat gedaan …”
“Maar jij hebt met je voet het kussen weggedaan met daarop jouw bord.”
“Nenee het was het kussen, zo van floep ging dat.”