U zult het niet geloven! Werkelijk niet.
Maar een 1,5 week geleden besloot die prachtige dochter van ons om meteen in haar bedje te kruipen. Op dezelfde tijd als haar twee broers. Echt. Wat een schok. Zomaar.
Ok, ja, natuurlijk is ze niet direct stil. Maar hey, het is onze dochter. En dat is zo’n grote stap! Dan ga ik met plezier wel een paar keer langs als ze “mama” fluistert. Voor alle eerlijkheid, laten we zeggen een 5 10 18 25tal keer. Soms ook meer minder.
Vaak moet ik mijn lachen inhouden bij wat ze me zo nodig moet vertellen. Dus vond ik het heel leuk om terug een lijstje bij te houden met enkele van haar laatste redenen, lees en lach maar mee:
- Ik heb in mezelf gebeten
- Ik moet pipi doen (ze gaat altijd zelfstandig naar het toilet en terug)
- Ik moet kaka doen (ze gaat altijd zelfstandig naar het toilet en terug)
- Ik heb het laken op mij gelegd
- Ik wil drinken (haar drinkflesje staat naast haar)
- Mijn deken is gevallen
- Ik ben aan het praten
- Ik weet het niet
- Mijn lippen doen pijn, ik wil lipglos (dat was ook wel zo)
- Ik heb toch van het plastieken water flesje gedronken en mijn bed is niet nat
- Ik moet nadenken
- Mijn film gaat elke nacht een stukje verder (een dag ervoor zei ze dat dromen is zoals een film kijken)
- Ik moet liedjes zingen anders slapen mijn popjes niet
- Ik moet voorlezen anders slaapt mijn vlinder niet
- Mijn broer slaat met zijn (knuffel) kip op mijn been
- De andere broer snurkt
- Mijn water is niet koud genoeg
- Ik wil kamperen (heeft ze haar deken aan het stapelbed gehangen)
- Er moet meer water in mijn flesje, ik heb gedronken (een mini slokje)
- Ik wil een zoentje