Zelda: Breath of the Wild

De nieuwe Zelda

Toen de Nintendo Switch een tijdje terug gelanceerd  werd, kon je er niet naast kijken op het internet. Elke game reviewer liep over van lof voor het nieuwe Zelda spel dat gelijktijdig werd gelanceerd. De algemene consensus is dat dit de beste Zelda is aller tijden. Ondanks dat de release zo vroeg op het jaar viel, door velen al werd uitgeroepen tot Spel van het Jaar. Wij hebben Zelda Breath of the Wild een maand mogen uitproberen op de Nintendo Switch en we kunnen dit alleen maar beamen. Het spel biedt een unieke speel ervaring en bevat ongelofelijk veel diepgang in zijn mechanismen. Je kan jezelf er makkelijk voor 100 uur of meer in verdiepen als je alles wilt ervaren wat het spel te bieden heeft.

Door de mega-hype die de nieuwe Zelda omringden lijkt het wel of elke reviewer en zijn hond wel al een uitgebreid verslag heeft gepubliceerd over alle redenen waarom je dit spel zou moeten toevoegen aan je verzameling. Dus wat heb ik hier nog aan toe te voegen, zo lang na de release ? Ik heb het spel uiteraard zelf uitgeprobeerd en kan alleen maar bevestigen dat de algemene consensus klopt, dit is een pareltje van een spel. Maar wat mij nog het meest verbaasde, was de impact die het spel had op onze oudste zoon. Hij zag het mij een paar keer spelen en vroeg vrij snel of hij dat ook mocht doen. Natuurlijk was dat geen enkel probleem, en al vrij snel was hij er mee weg.

Na hem een tijdje te hebben gade geslagen tijdens zijn spel, vielen er mij toch een aantal dingen op.

Lezen

Ten eerste was het al vrij snel duidelijk dat er behoorlijk veel dialoog is in dit spel, en onze 7-jarige neemt telkens mooi de tijd om alles te lezen, hij doet dat luidop, zodat ook de meekijkende zus geëngageerd wordt. Kernwoorden worden aangeduid in een kleur, en eens hij dit door had, was ook dit een pluspunt. Het spel vraagt na elke belangrijke dialoog, bv. als je een opdracht krijgt, of je alles duidelijk begrepen hebt, en indien niet, legt het personage het met plezier nog eens uit. Het is nu niet dat Abel een afkeer heeft van lezen, maar ik ben alvast heel blij dat hij zoveel extra oefening krijgt, op een manier die voor hem werkt.

Ontdekking

Zelda: Breath of the Wild is een zogenaamd ‘Open World’ spel. Dit wil zeggen dat er geen lineair pad is van de start van het verhaal tot het einde. Je start het spel in een afgeschermde, maar ruime omgeving, waar je al doende de basis principes van het spel worden uitgelegd. Aan het slot van deze inleiding, krijg je de hoofd-missie van het spel aangereikt. Versla de draak die het kasteel gegijzeld houdt, en redt daarmee prinses Zelda, die al een eeuw verstrikt is in een eindeloos gevecht ermee.

In theorie kan je nu rechtstreeks naar het kasteel reizen en dit gevecht aangaan, eens de draak verslaan is, is het spel ‘uitgespeeld’. Dit is niet aangeraden, omdat de draak gewoon de grond met je aanveegt als je in je zwakke toestand dit probeert (niet dat het onmogelijk is of dat niemand dat toch probeert).

In plaats van een lineair verhaal, laat de nieuwe Zelda je los op reusachtig continent met slechts een vage aanwijziging om naar het westen te reizen om Kakariko te vinden. Als speler ben je volledig vrij om te doen en laten wat je wilt, maar de kracht van het spel ligt in de verschillende mechanismen die de ontwikkelaars hebben ingebouwd om de wereld realistisch te laten aanvoelen en die je langzaam aan sterker en behendiger maken.

Wat ik aan dit alles zo leuk vind, is dat het Abel aanzet om op ontdekking te gaan. Iets wat hij met volle plezier doet, elke keer opnieuw, waarna hij met geweldig enthousiasme vertelt over al de dingen die hij ontdekt heeft. ‘Papa ik heb vandaag een paard gevangen!’ of ‘Papa ik heb vandaag en grote draak gezien, maar ik durfde hem niet aan te vallen dus heb ik mij verstopt in een boom om te kunnen kijken’.

Leren

En dat brengt ons naadloos bij het volgende punt dat ik heb ontdekt: Zelda leert kinderen hoe de wereld werkt. Laat mij het uitleggen. Ik had het zonet al over de verschillende mechanismen die de ontwikkelaars in het spel hebben geïntegreerd. Al die dingen zijn gebaseerd op hoe het in de echte wereld werkt. Zo kan je bijvoorbeeld in een boom klimmen om een vogelnest te vinden (en de eitjes mee nemen) of om een appel te plukken. Maar je kan even goed met een zwaar voorwerp tegen de stam slaan, en dan vallen de appels naar beneden. Of je kan een groot blad nemen, ermee slaan om wind te maken en dan vliegen de vruchten even goed van hun takken af. Op zich zijn dat allemaal logische zaken, maar ik kan je als ervaren ‘gamer’ vertellen dat veel games niet al deze opties hebben.

Dit gaat echter nog verder, zo beschik je bijvoorbeeld over een soort van zweefvlieger om door te lucht te zweven. Je bent dan wel onderhevig aan de zwaartekracht, dus je kan niet permanent blijven hangen (als je armen trouwens te moe worden, stort je netjes neer, en vaak overleef je het dan niet). Echter, als je met je zweefvlieger boven warme lucht gaat hangen, dan stijg je terug op. Dit kan een natuurlijk voorkomende warme luchtstroom zijn, maar je kan ook een stuk grasland in brand steken met een vuursteen en een fakkel en vervolgens de warme lucht gebruiken om op te stijgen. Zo zijn er nog vele, vele andere. Ook dit komt mijn zoon enthousiast vertellen, apetrots dat hij iets ontdekt / geleerd heeft. “Papa, als het onweert mag je niet buiten lopen met een metalen zwaard of schild, want dan kan je geraakt worden door de bliksem”.

Verschillende testen

Een van de doelen in het spel is om sterk genoeg te worden om de draak te verslaan. Om sterker te worden moet je zogenaamde ‘heldenbollen’ verzamelen door tempels te vinden en op te lossen. Elke tempel is namelijk een test. Dit gaat van behendigheidstesten, en gevechten tot physics puzzels waarbij je je omgeving moet manipuleren om verder te kunnen gaan. Deze puzzels zijn telkens anders en vormen een volledig op zichzelf staande intellectuele uitdaging. Hierbij wordt er vaak handig gebruik gemaakt van de motion controls van de switch, zo moet je bijvoorbeeld een levensgroot knikker doolhof oplossen door je controller te kantelen en te roteren om het doolhof te laten kantelen roteren. Geloof mij, dit is even frustrerend als met een echt knikker doolhof…

Moed

Tot slot nog dit, Zelda : Breath of the Wild is op geen enkele manier een ‘eenvoudig’ spel. Eerlijk gezegd is dit het eerste spel in 20 jaar dat mij zo vaak op mijn bek doet gaan. De kinderen vinden het geweldig om het erin te wrijven elke keer het “Game Over” scherm verschijnt als ik het weer verprutst heb.

Het kan met momenten frustrerend moeilijk zijn. Toch laat het je ook de vrijheid om de uitdaging de rug toe te keren om op een later tijdstip terug te keren.  Dat kan dan als je sterker bent, bijvoorbeeld. Het viel mij op een gegeven moment op dat mijn zoon al geruime tijd (enkele dagen) doorbracht in een dorpje dat hij gevonden had. Als ik ernaar vroeg zei hij dat hij niet buiten het dorp wou gaan. Hij was bang om een vijand tegen te komen die sterker was dan hem. Het heeft nog verschillende dagen geduurd, maar na enkele gesprekken waarin ik hem kon uitleggen dat het OK was om dood te gaan (lees: te falen) omdat hij A) daarvan kon leren om het beter te doen en B) hij op zich niets te verliezen had, en alles te winnen.

Weg met die faalangst

Uiteindelijk heeft hij in zichzelf de moed gevonden om zijn faalangst te overwinnen en terug op ontdekking te gaan. Hij leert steeds beter om bedreigingen / uitdagingen in te schatten en te bepalen of hij het wil proberen of dat hij het uitstelt tot later. Hij wordt steeds beter in de beheersing van het spel. Mijn zoon heeft zodoende geleerd dat ervaring de beste leerschool is, alsook dat hij steeds kan terugvallen op mama en papa om vragen te stellen en raad te geven. Allemaal soft skills die hij traint dankzij dit spel.

Na een aantal weken de kat uit de boom te kijken, vroeg Emma of ze het ook eens mocht proberen. Dat mocht ze, en het was hartverwarmend om te zien hoe Abel met plezier al zijn opgedane kennis gebruikt om haar door het spel te loodsen. Hij moedigt haar aan en helpt haar als de tekst wat te moeilijk wordt. Op en top de grote broer!

Leeftijd

Zelda is wat mij betreft speelbaar vanaf 7 jaar. Er is uiteraard geweld, het blijft een Zelda spel. Alleen in die mate dat je moet vechten tegen ‘monsters’, niet tegen mensen, waarvan er tot nog toe geen enkele echt eng uit zag. Er is geen bloed en de tekst en dialoog is zeker geschikt voor deze leeftijd. Het is wel zo aangenaam voor de kinderen als ze toegang hebben tot een volwassene terwijl ze spelen om te helpen met het interpreteren en plaatsen van alles wat er gebeurd en gezegd wordt.

Conclusie

Zelda Breath of the Wild is een absolute aanrader, niet alleen voor de ervaren gamer maar ook voor de nieuwste generatie. Hier zijn we alvast fan!

Beschikbaarheid

Zelda: Breath of the Wild is verkrijgbaar bij bol.com voor 59.99 EUR voor de Nintendo Switch en de Wii U.