Beste Sofie, ook wij staan voor deze keuze. Maar hier gaat onze oudste zoon volgend schooljaar starten in het bijzonder onderwijs, type 9 ov 4. Voor hem een grote stap, want hij sluit dit jaar zijn lagere schoolcarrière af. Dubbel voor ons, maar we beseffen dat dit de beste keuze zal worden voor hem. Onze zoon heeft ASS-ADD-dyslexie-dysorthografie. Wij zijn steeds erg tevreden geweest van de begeleiding en zorg op de lagere school, maar de nodige zorg blijft nodig in het middelbaar. Het verschil met klasgenoten wordt groot, sociaal-emotioneel, hij is ook nog erg jong qua mentaliteit. We hopen dat hij zal aarden op de ‘nieuwe’ school. Groetjes.
Pijnlijk hé, onze oudste dochter heeft aspergersyndroom. Elk jaar opnieuw werd ze bekeken als ‘probleemkindje’. Dan allerlei testen, pillen proberen enz… Gelukkig krijgt ze nu GON begeleiding, ze volgt de richting handel en doet het super goed. Met speciale hulp raken ze er wel. Sterkte
Mijn zoon is in Nederland met 7 jaar ook naar het speciaal onderwijs gegaan. Hij kon het op het regulier onderwijs niet bijbenen omdat hij dyslexie bleek te hebben. Hij begon al faalangst te ontwikkelen en ging niet meer graag naar school omdate hij veel slechtere cijfers haalde dan de rest van de klas. Ik vond het in het begin ook heel erg moeilijk. Je hebt toch ook een toekomst beeld wat dan niet uitkomt. Maar we zagen ook in dat dit het beste voor hem was. Hij had vaak stress met toetsen maken omdat het niet lukte. Toen hij er een paar maanden zat, zagen we al vooruitgang en voelde hij er zich zo op zijn gemak dat hij niet meer terug zou willen naar de oude school. In middels is hij 12 jaar en gaat hij volgend jaar naar het reguliere voortgezet onderwijs. Hij heeft het kei goed gedaan. Hij heeft alleen wat extra begeleiding nodig gehad en op het speciale onderwijs kunnen ze dat toch net wat beter. Ik ben blij dat we toen die stap hebben genomen al was het toen wel even moeilijk. En bij jullie komt het ook vast allemaal goed. Heel veel succes en sterkte
Hey Sofie, wij zitten momenteel ook met “schoolstress”. Onze middelste heeft ondertussen ook de diagnose ASS gekregen en gaat volgend jaar naar het eerste leerjaar. Maar de keuze van welke school nu het beste voor haar is, is hartverscheurend! In het advies dat wij gekregen hebben staat gewoon onderwijs en ook van het CLB krijgen we momenteel geen doorverwijzing. Heel dit proces verloopt met zeer veel gemengde gevoelens. Moest ze naar type9 kunnen, dan wist ik al naar welke school ze zou kunnen en dat de zorg helemaal op haar afgestemd is. Nu moeten wij kiezen tussen een school die heel erg inspeelt op zorg, maar waar dus ADHD, ASS,… allemaal bijeenzitten, of de school waar haar zus zit en daar is maar net genoeg zorg… En juist haar ASS gaat het (bijna) onmogelijk maken om te wisselen tijdens het jaar.. dus we willen meteen de juiste beslissing maken 🙁
Sofie, wou ook nog meegeven dat ik heel je emotionele rollercoaster herken. Ik heb er geen enkel “probleem” mee dat mijn dochter de diagnose heeft, maar ik kan er niet over praten zonder enkele tranen te laten… ook het idee dat haar leven altijd wat moeilijker gaat zijn raakte mij enorm hard. Jou filmpje heeft me laten beseffen dat die gevoelens “normaal” zijn. thx!
13 Comments
Ohhh fijn dat jullie toch een klik hadden met deze school en dat je ze allemaal kan blijven afzetten en ophalen… dikke knuffel…
Dank je en ja een hele opluchting!
Beste Sofie, ook wij staan voor deze keuze. Maar hier gaat onze oudste zoon volgend schooljaar starten in het bijzonder onderwijs, type 9 ov 4. Voor hem een grote stap, want hij sluit dit jaar zijn lagere schoolcarrière af. Dubbel voor ons, maar we beseffen dat dit de beste keuze zal worden voor hem. Onze zoon heeft ASS-ADD-dyslexie-dysorthografie. Wij zijn steeds erg tevreden geweest van de begeleiding en zorg op de lagere school, maar de nodige zorg blijft nodig in het middelbaar. Het verschil met klasgenoten wordt groot, sociaal-emotioneel, hij is ook nog erg jong qua mentaliteit. We hopen dat hij zal aarden op de ‘nieuwe’ school. Groetjes.
Ik hoop met jullie mee!!
Pijnlijk hé, onze oudste dochter heeft aspergersyndroom. Elk jaar opnieuw werd ze bekeken als ‘probleemkindje’. Dan allerlei testen, pillen proberen enz… Gelukkig krijgt ze nu GON begeleiding, ze volgt de richting handel en doet het super goed. Met speciale hulp raken ze er wel. Sterkte
Fijn dat het goed gaat met de GON hulp!
Mijn zoon is in Nederland met 7 jaar ook naar het speciaal onderwijs gegaan. Hij kon het op het regulier onderwijs niet bijbenen omdat hij dyslexie bleek te hebben. Hij begon al faalangst te ontwikkelen en ging niet meer graag naar school omdate hij veel slechtere cijfers haalde dan de rest van de klas. Ik vond het in het begin ook heel erg moeilijk. Je hebt toch ook een toekomst beeld wat dan niet uitkomt. Maar we zagen ook in dat dit het beste voor hem was. Hij had vaak stress met toetsen maken omdat het niet lukte. Toen hij er een paar maanden zat, zagen we al vooruitgang en voelde hij er zich zo op zijn gemak dat hij niet meer terug zou willen naar de oude school. In middels is hij 12 jaar en gaat hij volgend jaar naar het reguliere voortgezet onderwijs. Hij heeft het kei goed gedaan. Hij heeft alleen wat extra begeleiding nodig gehad en op het speciale onderwijs kunnen ze dat toch net wat beter. Ik ben blij dat we toen die stap hebben genomen al was het toen wel even moeilijk. En bij jullie komt het ook vast allemaal goed. Heel veel succes en sterkte
Fijn dat het bij jullie zo goed gekomen is!
Hey Sofie, wij zitten momenteel ook met “schoolstress”. Onze middelste heeft ondertussen ook de diagnose ASS gekregen en gaat volgend jaar naar het eerste leerjaar. Maar de keuze van welke school nu het beste voor haar is, is hartverscheurend! In het advies dat wij gekregen hebben staat gewoon onderwijs en ook van het CLB krijgen we momenteel geen doorverwijzing. Heel dit proces verloopt met zeer veel gemengde gevoelens. Moest ze naar type9 kunnen, dan wist ik al naar welke school ze zou kunnen en dat de zorg helemaal op haar afgestemd is. Nu moeten wij kiezen tussen een school die heel erg inspeelt op zorg, maar waar dus ADHD, ASS,… allemaal bijeenzitten, of de school waar haar zus zit en daar is maar net genoeg zorg… En juist haar ASS gaat het (bijna) onmogelijk maken om te wisselen tijdens het jaar.. dus we willen meteen de juiste beslissing maken 🙁
Ook lastig.
Mijn oudste zoon heeft ook ASS en doet het wel prima in de gewone school, mits wat extra begeleiding.
Sofie, wou ook nog meegeven dat ik heel je emotionele rollercoaster herken. Ik heb er geen enkel “probleem” mee dat mijn dochter de diagnose heeft, maar ik kan er niet over praten zonder enkele tranen te laten… ook het idee dat haar leven altijd wat moeilijker gaat zijn raakte mij enorm hard. Jou filmpje heeft me laten beseffen dat die gevoelens “normaal” zijn. thx!
Ja het is “normaal” fijn dat dit je wat hielp!
Fijn dat je toch al verder bent in jullie zoekproces en al een goed vooruitzicht hebt!