To reva or not to reva deel 3

Gisteren hadden we dan het gesprekje op de reva over Abel en ook Emma en Adam.

Voor Abel hebben we dan beslist om niet op te starten en rond maart 2015 even enkele keren te kijken hoe het zit, maar ik vertrouw echt op mijn mannetje. Alles op zijn tijd, wanneer hij klaar is. Bram vond het wel iets moeilijker om dat te beslissen, ik snap hem wel. Maar ben toch super opgelucht dat ik de kans krijg om mijn moedergevoel te volgen.

Adam was een ander geval, hij heeft ook nog geen diagnose en doordat Abel zijn uren daar nu wegvallen kan hij er direct starten. Abel was ingepland een uurtje op maandag en 2 uurtjes op donderdag. Adam gaat de 2 uurtjes op donderdag overnemen. In die uurtjes gaan ze Adam leren kennen, gaan ze kijken hoe het zit met zijn taal, is het een taalachterstand op zich of heeft het echt te maken met ass. En behalve zijn taal gaan ze dan ook een zicht erop krijgen of hij toch heel zeker onder ass zal vallen of niet. Hertesten zal voor hem dus niet nodig zijn, op deze manier gaan we duidelijkheid krijgen.

Emma, daar wachten we nog even mee. Ze staat daar zoiezo nog op de wachtlijst om ‘iets’ te doen. De mevrouw van het reva gaf nog eens te kennen (net zoals bij het telefoongesprek) dat ze een voorstander is van haar ook voor enkele maanden therapie te laten volgen, wekelijks. En haar zo te leren kennen en op die manier ook een diagnose te vormen. Persoonlijk zie ik dat niet zitten voor haar, maar dat hoeven we nu nog niet te beslissen. Eerst eens kijken hoe Adam het daar gaat stellen en Emma komt later wel.