Van steekparelen tot rondjes lopen

“Mama, ik wil parelen.” En ze wijst naar de steekparels als ik vraag welke (strijkparels kan ook).

Installeert ze haar aan het kindertafeltje, als ik even later kijk zie ik Abel op haar plaats zitten en staat Emma er langs. Ze zijn blij, dus niets aan de hand. Abel probeert iets te doen maar staat dan vrijwillig zijn plaats af aan Emma zodat zij het kan doen. “Jij bent de maker.” Zegt hij. “En ik ben je dienaar.” Staat hij ongeduldig naast haar te kijken en zegt: “Ga je zeggen dat ik rondjes rond de tafel moet lopen, dan doe ik dat.” En ja hoor, na 2 keer dat te ‘vragen’ gaat Emma erin mee. Ze zegt dat hij 3 rondjes moet lopen, zo een paar keer en dan 5 rondjes.

Dan zit ik Eden te voeden zie ik Abel alles kapot maken wat Emma gemaakt heeft, Emma aan het wenen. “Het is niet zoals ik wil!”

Als alles terug rustig is begint Emma opnieuw heeft ze mooi de rand van het steekparelbord gemaakt en vraagt ze of ik ze wil strijken. Oeps. Verkeerde parels. Niet erg dan wil ze gewoon de strijkparels, maar tegen we samen alles opgeruimd hebben heeft ze beslist om te puzzelen.