Onrealistische verwachtingen in het huwelijk

2017 is het jaar waarin wij 10 jaar getrouwd zullen zijn, op 27 april 2017 is het zover. Onrealistische verwachtingen in het huwelijk, daar weet ik alles over, al dacht ik dat ik nu wel al een deskundige zou zijn in de materie.

Expert in het huwelijk

Ik heb niet het gevoel dat ik nu een expert ben in het huwelijk. Toen we 10 jaar geleden trouwden dacht ik dat ik dat wel al zou zijn. Als ik nadacht over het huwelijk, ging ik er van uit dat het over 10 jaar geen geheimen meer zou hebben voor mij. Ik had het idee dat we dan volledig op elkaar zouden ingespeeld zijn. We zouden elkaar nog maar moeten aankijken en zouden weten wat de ander denkt. Ik zou nog maar iets moeten denken en mijn man zou het op magische wijze doorgeseind krijgen.

Als je 10 jaar getrouwd bent, krijg je toegang tot een magische golflengte, onzichtbaar voor de gewone sterveling, die het mogelijk maakt om elkaars gedachten te lezen. Dan zit je goed, ben je veilig, voel je je gekoesterd en kan het leven niet meer stuk.

Nou, raad eens. Dat is dus niet zo. Uiteraard ken je elkaar beter dan toen je net getrouwd was, zeker in ons geval, waar we getrouwd zijn na elkaar slechts een jaar te kennen. Toch werkt het zo niet. Toch niet voor ons. Ik kan me daar heel slecht bij voelen. Ik heb ergens de verwachting in mijn hoofd, dat als mijn man mijn gedachten niet kan lezen ons huwelijk ook niet geslaagd is. Ik kan het toch wel bij hem? Nouja, meestal toch. In elk geval beter dan hij het kan bij mij.

Dan kijk ik om me heen en zie ik alle andere koppels, ja écht allemaal, dat wel doen. Ik zie een glinstering van hun magische golflengte, waarover ze elkaar dingen toe seinen. Ze zijn allemaal zo goed op elkaar ingespeeld. Een half woord hier, een kleine, haast onhoorbare, zucht daar of een knippering met het oog is al voldoende om elkaar een roman te vertellen. Zo gaat dat toch als je al even getrouwd bent? Dan voel ik me zo jaloers, een beetje gefaald en soms zelfs tekort gedaan.

Dat verdien ik toch ook?

Verdient niet elke vrouw een man die met een zuchtje van haar wimpers weet wat ze op haar hart heeft liggen? Het hoeft zelfs niet dramatisch te zijn, het kan ook over koetjes of kalfjes gaan. Ik kan nog zo staan knipperen dat mijn oog er haast vanzelf uitvliegt, mijn man ziet het (vaak) nog niet. Of jawel, hij ziet het wel, maar denkt dan vast: er zit iets in haar oog. Ik kan nog minder subtiel tegen zijn scheen schoppen onder tafel, neen, zijn frank (euro?) valt niet dat ik iets kwijt wil dat de rest van ons tafelgezelschap niet mag horen.

Onrealistische verwachtingen van een huwelijk

Vaak hebben wij een overgeromantiseerd huwelijksbeeld met onrealistische verwachtingen. Neen, het is niet persé onrealistisch dat ik die dingen van mijn man verwacht (die hij helaas niet oppikt). Ik weet dat andere mannen dat wel kunnen, allé, toch een deel ervan. Aan de oorsprong van dit onrealistische beeld ligt een verzameling van factoren.

Het ligt aan kleine en grote dingen die samenkomen.

De meesten van ons zijn opgegroeid in een gezin en daar zien we al hoe een huwelijk gevormd wordt. Dat huwelijk is doorgaans niet perfect en niet onrealistisch, het bestaat namelijk gewoon. Hoe komt het dan toch dat wij vaak met onrealistische verwachtingen zitten?

We weten dat er vandaag veel echtscheidingen zijn, we weten dat een huwelijk niet altijd makkelijk is. We weten het allemaal en toch zitten we met die verwachtingen. Toch denken we dat ons huwelijk ideaal zal zijn, dat we over 10 jaar perfect op elkaar zullen ingespeeld zijn. Dat is niet altijd zo. Is dat wel zo, dan is er wel iets anders dat niet helemaal volgens de verwachtingen is.

Als jij nu denkt “ik heb het wel allemaal” nou, ik gun het je van harte en laat het vooral even weten, altijd fijn om dat te lezen!

Waar komen die verwachtingen vandaan?

Vaak begint het al in het gezin, je ziet dingen die niet goed lopen tussen je eigen ouders en je wil dat anders doen. Je wilt het beter doen, je gaat er in geloven en schept verwachtingen voor jezelf én je toekomstige partner. Verwachtingen die vaak niet matchen met je partner maar vooral niet met jezelf.

Overal zie je andere relaties, en doorgaans zie je enkel hun goede kant. Zo lijkt het wel alsof ze maar met een halve wimper moeten knipperen en hun partner weet meteen wat ze denken. Hij moet slechts een half teken geven en ze komt er al lachend aan. Vaak hebben we de neiging om  bij andere mensen alles te zien wat wij willen.

Dan lijkt het alsof elk ander koppel het goed doet en jij niet. Mis. Het gras is niet groener aan de overkant.

We lezen boeken waarin het allemaal goed afloopt. We kijken films waar de man heerlijk galant is, misschien niet gedurende de hele film maar uiteindelijk komt hij er wel. Het is allemaal zo perfect, zo simpel en zo onrealistisch. De verschillende fragmenten an sich zijn realistisch,  en daar schuilt het gevaar. Want in boeken en films komen al die kleine fragmenten samen en dat maakt het onrealistisch. Ze doen vaak wel hun best hoor, door hier en daar een klein, of zelfs een groter, minpuntje te voorzien aan hun hoofdrolspelers. Toch is het zo overgoten met perfectie, of lieflijkheid, dat we dat vergeten en we ons voorstellen dat er wel mee te leven valt, heel goed zelfs. Tot we er werkelijk mee zouden moeten leven, niet in het boek of in de film.

Welkom in de realiteit

In de realiteit zijn er zaken die je na 10 jaar huwelijk nog steeds niet onder de knie hebt. Er zijn ergernissen en er zijn, niet zo subtiele, signalen die maar niet lijken door te dringen bij de ander. Dat is zo, punt. Moet je je erbij neerleggen? Ja en nee. Nee, omdat je altijd verder moet werken aan je relatie, aan je huwelijk. Ja, omdat je er niet door geobsedeerd mag worden. Je mag het je relatie niet laten overheersen. Leer ermee om te gaan, er over te praten en vooral, plaats het in het goede licht.

Mijn man kan geen gedachten lezen, maar hij gelooft wel in mij als ik weeral eens een nieuw project opstart.

Na 10 jaar huwelijk stopt het huwelijksleven niet. Wij hebben namelijk beloofd om getrouwd te zijn tot de dood ons zal scheiden. We hebben dus hopelijk nog heel wat jaartjes te gaan. 10 jaar is het begin, het betekent ook dat we tijd hebben. We hebben tijd om te leren hoe wij onze verwachtingen kunnen afwerpen of bijstellen. We hebben tijd om samen te groeien naar perfectie, naar de onrealistische verwachtingen, die hopelijk stilletjes aan ingeruild worden voor realistische dromen. We hebben tijd om ruzie te maken en tijd om het bij te leggen.

Expert in het huwelijk na 10 jaar, neen, ik denk het niet.

Huwelijksreisbestemming voor het hele gezin