Ik zag deze mommy wars tag passeren op momambition.nl en met dit artikel in mijn achterhoofd kon ik het niet laten om deze ook eens zelf in te vullen. De originele tag komt trouwens van op mamazoektuit.nl.
Borstvoeding! Jaja het vijfde kindje ligt zelfs momenteel aan de borst. De eerste kreeg slechts een 6 tal weekjes borstvoeding, de vierde drinkt nog altijd – nu al 2 jaar en 5 maanden lang. Samen met onze vijfde natuurlijk (tandemmen noemen ze dat) die momenteel bijna alweer 3 maandjes oud is. Wat vliegt de tijd.
Enkel mijn eerste heeft kunstvoeding gekregen. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, ik heb er een borstvoedingsreeks over geschreven.
3 van mijn kinderen slapen doorgaans in hun eigen bed op hun eigen kamer. 1tje slaapt een halve nacht in zijn eigen bed op zijn kamer en de andere helft tussen ons in. En de laatste slaapt nog altijd volledig bij ons. Ze hebben allemaal -met uitzondering van de eerste- minstens een jaar voltijds bij ons geslapen. Heerlijk maar vooral super makkelijk. Na de eerste, bij de tweede, ontdekt te hebben hoe makkelijk het kon gaan zonder ’s nachts op te moeten staan. Sindsdien weiger ik een voet uit bed te zetten. Tenzij een ander kind enkel “mama” moet hebben, natuurlijk. Dan wel. Maar om “de baby” te voeden? Nee hoor, dan blijf ik gewoon lekker liggen. Heerlijk!
Ik koop mijn wasbare luiers bij een online winkel 😉 . Vanaf onze oudste een maand of 10 was zijn we overgeschakeld. Ik had niet verwacht dat het ons zo goed zou bevallen. Ja, je moet die wassen en drogen maar zoveel werk is dat nu ook weer niet. We sparen veel centjes uit op wegwerp pampers en op vuilzakken. Ook is het gewoon veel mooier om te zien en stinkt het minder! Enkel voor ’s nachts gebruiken wij wegwerp – en dat is nog maar sinds kort. Alle andere baby’tjes hebben lang ook ’s nachts met wasbaartjes geslapen.
Beiden. We hebben veel houten speelgoed zoals eten voor in het keukentje, de regenboog van grimms, treintjes, … maar we hebben evengoed een heel arsenaal aan toettoet autootjes staan. Beiden kunnen heel fijn, leerrijk en verantwoord zijn.
Ik heb nog nooit een potje gegeven aan mijn kinderen. Dus altijd vers, zoveel moeite is dat niet en al zeker niet omdat wij vlug overgeschakeld zijn op de rapley-methode. Ideaal.
Beiden! Anna heeft nu nog nooit in een buggy gelegen maar dat komt vast wel nog. We hebben 5 jonge kindjes dus worden er zeker gedragen en ook gevoerd in de buggy of bolderkar. Beiden hebben voordelen en nadelen, het hangt van de omstandigheden en de locatie af. Ik ben wel een draagfan!
Tot nu toe zijn ze zindelijk voor hun vierde verjaardag. Abel en Emma waren beiden nog geen 2 jaar toen ze vanzelf zindelijk werden – overdag weliswaar. Emma werd een jaartje later iets voor haar 3e verjaardag ook zindelijk ’s nachts. Adam is overdag zindelijk sinds zijn 3,5 jaar. Eden is nu 2 jaar en 5 maanden en ook al enkele maanden overdag zindelijk. Dat is toeval, gewoon omdat ze er klaar voor zijn. Als dat na hun vierde verjaardag zo is, dan is dat zo. Ik geloof niet in zindelijkheidstraining. Je kan het enkel maar “aanbieden” en aangeven maar verder dan dat gaat het niet. Ze moeten er klaar voor zijn en voor open staan. Ik ga zeker niet werken met belonen of andere systemen.
Bij primark ga ik niet. Maar of dat waar ik ga het eerlijker verloopt is ook nog maar de vraag. Wat we niet krijgen kopen we tweedehands of bij Hema, C&A, JBC, Zeeman, H&M en nog enkele andere winkels. Ik heb al een paar keer een shoplog geschreven.
Ik sluit me nergens bij aan eigenlijk. Drilsergeant ben ik helemaal niet, maar onderhandelen noem ik het nu ook weer niet. Het is eerder samenleven en kijken hoe we dat het beste kunnen doen. Onderhandelen heeft voor mij een andere bijklank, ik hou meer van rekening houden met elkaar en kijken naar wat de noden zijn. Elk kind is anders en elke situatie is anders, daar probeer ik mijn aanpak op aan te passen. Het leven in een groot gezin is rekening houden met je eigen grenzen en met die van een ander.
Dat hangt ervan af. Iedereen hier weent wel eens, ons gezin en ons huis is te groot om overal meteen te zijn. ’s Nachts hoeft Anna nooit te huilen om eten of aandacht omdat ze naast mij ligt en ik haar signalen op tijd opvang. Overdag gebeurt het wel eens dat ze weent en ja soms moet ze even wachten, omdat het niet anders kan. Net zoals de andere kindjes, die wenen voornamelijk omdat er iets is, ze zijn gevallen of zo. Ik ga er wel altijd zo vlug mogelijk naartoe om ze te troosten en te laten zien dat ze bij mij terecht kunnen. Ook als het hun eigen schuld is of als ik hen tig keer verwittigd heb. Ook dan is het belangrijk dat ze weten dat ik er toch nog altijd ben.
Zo, als jij de mommy wars tag invult laat je het even weten?
1 Comment
Wat staan jullie er heerlijk relaxed in (iig zo komt het over)! Leuk om te lezen. Ik heb m ook ooit ingevuld (lang geleden)