Met kinderen verbouwen

Eten

Een gezellige keuken, met net plaats genoeg voor ons allemaal. Als iedereen heel rustig is, blijft zitten en stil praat of liefst helemaal niets zegt is het een droom. Maar, heb je al ooit een kleuter, een peuter of een baby weten rustig zijn gedurende een maaltijd, laat staan stil zijn? Ik niet. Of toch niet de mijne.

Tv kijken

Dan zitten we allemaal gezellig naast elkaar in de zetel. Drinken ze een melkje, doen we pyjamaatjes aan. Alles heel gemoedelijk en rustig. Mochten we een zetel hebben. Zou dat heel misschien af en toe in de buurt komen. Maar we hebben geen zetel. We hebben wel 2 poangs van ikea, maar dat zijn er minstens 2 te weinig. Kinderen en delen, als het op een plekje in de poangs aankomt is dat iets dat niet in hun woordenboek voorkomt. Ook mama’s schoot delen zit er niet in voorlopig. Adam wil op mijn twee benen zitten en als Eden al op mij zit, is hij meestal aant drinken en dan stampt hij Adam weg als hij een poging doet om erbij te komen.

Buitenspelen

Heerlijk als ze willen buitenspelen. Even rust en wat meer ruimte. Helaas zien we ze niet spelen en kijk je zowat om de minuut naar buiten om te zien of alles ok is. Als je dat even niet doet roepen ze wel zelf “mamaaaa kom eens!”. Dus eigenlijk is de rust relatief. Ook heb je achterna heel wat werk, aangezien ze direct vol modder, vuil en stof hangen tijdens het buitenspelen. Wat ze trouwens zoiezo ook allemaal meebrengen naar boven, zelfs al vergeten ze eens niet hun botjes af te doen onderaan de trap. Achteraf ontdekken met wat ze allemaal gespeeld hebben. Lege bierflesjes overal én dan het liefste opgevuld met moddder. Echte cementtaartjes maken. Zichzelf inwrijven met cementspul, wat gaat inbranden.