Mama van Vijf

Een bericht gedeeld door Sofie Lambrecht 🌸 Momblogger 🌸 (@sofie_mamaabc) op 8 Feb 2018 om 11:43 (PST)

Mijn VIJF schatten!
Alle vijf dezelfde mama, dezelfde papa maar toch allemaal zo anders. Die verschillen zijn een uitdaging maar tevens een enorme verrijking. Heerlijk om ze stuk voor stuk beter te leren kennen en begrijpen. Geweldig om te merken hoe ze allemaal een ander stukje van mijn hart en leven innemen.

VIJF.

De laatste tijd dacht ik soms waarom wou ik vijf kindjes? Het is toch alleen maar lastig? Ik wil nog zoveel doen, ik wil reizen, de wereld zien. Met vijf kinderen gaat dat moeilijker. Financieel vooral. Maar ook qua slaapplaatsen, contacten voor de blog springen er soms op af omdat ze niet zoveel bedden willen/kunnen voorzien. Waarom wou ik er vijf?

Afgelopen dinsdag was er een begrafenis. Een heel erg lieve dame is gestorven, iemand die ik elf jaar geleden leren kennen heb. Een dame met een enorm groot hart, een dame dat zelf geen kinderen kon krijgen maar heel erg veel kinderen in haar hart had en zij in het hart van de kinderen. Pleegkinderen, kinderen van op “haar” school, kinderen van de kerk, kinderen van haar wijk, …. Alle kinderen waren welkom bij haar. Ze is helaas overleden.
Op haar begrafenis zag ik een tafereel. Een heel goede vriend van haar, een papa van vijf kinderen, kinderen die al ouder zijn. Kinderen die zelf kinderen verwachten. Intens verdriet. Ze steunden elkaar, ze konden bij elkaar terecht om getroost te worden, knuffels in overvloed en bemoedigende woorden. Herinneringen ophalen. Ze waren er voor elkaar, er was liefde. Heel veel liefde.
Ja, ik wil reizen en de wereld zien. Maar wat ik vooral wil, is mijn gezin, mijn kinderen, alle vijf. Die wereld, dat komt wel. Met of zonder mijn kinderen. Ik ben dankbaar voor elke uitstap, voor elke reis samen. Maar vooral, ik ben dankbaar dat ik mama mag zijn van deze VIJF prachtige schatten. Ik zou het niet anders willen.