Kon ik Anna maar laten zien

Wat voor een super opa en oma ze heeft. Ze kunnen haar niet vasthouden of knuffelen. Bewonderen hoe mooi ze is en hoeveel ze is gegroeid. Op bezoek gaan en lekkere taart eten dat oma gemaakt heeft. Later, een appeltje vragen en opa die ze met veel liefde schilt. Wafels eten met verse slagroom.

Onze lieve Eden

Een mooie foto nemen met hun kersvers kleinkind, zoals altijd.
Het album ligt te wachten, de plaats blijft leeg.

De foto met kinderen en kleinkinderen blijft voor altijd hetzelfde. Ook al groeit de familie.

De kinderen zijn nog zo klein. De herinneringen vervagen, hoe leuk het ook was. We praten erover en tonen foto’s. Vasthouden aan wat niet meer is. Maar wat is geweest.

Abel zei onlangs:”Mama, ik denk niet zoveel meer aan opa. Jij wel hé?”