Ik zie het al

De vakantie komt eraan.

Na een hele drukke tijd beginnen nu 1 voor 1 de dingen weg te vallen, te minderen. De avonden zijn nog altijd goed gevuld maar de jurkjes zijn afgeleverd, de ene cursus is al gedaan, de klasvergaderingen, de andere cursus is ook net afgelopen (enkel nog eens lekker gaan eten samen), de derde cursus loopt gelukkig (!!) nog eventjes door zodat ik daar tijd heb om in de les zelf mijn jurkje af te werken … Voorlopig geen stress meer. Mij voorbereiden op mijn zonder-suiker-projectje, de was en de strijk bijbenen en zowat al de rest van het huishouden …

De uitslag is gekend van de ass-testen van Adam en Emma. Het probleem daarmee is dat ze toch niet gekend zijn. Er moeten nog bijkomende zaken onderzocht en afgewogen worden. Hoezo, ze plakken makkelijk etiketjes op de kindjes tegenwoordig?! Daar heb ik nu voor alle drie nog niets van gemerkt eigenlijk … En maar goed ook, dan weten we ook als het wel of niet is het ook écht wel of niet is. Makkelijk te typen … maar in werkelijkheid had ik echt wel gehoopt om gisteren duidelijkheid te hebben, maar dat is er nog niet. Grote kans en ze hebben goed doorzicht op de kindjes. Dat laatste is fijn om te horen en te merken dat ze de kindjes echt wel doorzien, dat we op de goede weg zijn. Het nu nog weten ook. Nog even doorzetten en zaken gaan uitsluiten of net niet. Wachten, afwachten, veel bellen en zaken regelen.

Hoezo bijna vakantie?