Aan mijn tweede kind, bedankt!
27 januari 2016
Mijn gevoel bij hooggevoeligheid
2 februari 2016Vandaag is het naar het schijnt gedichtendag. Ik ben daar niet zo in mee, maar ik ga toch eentje delen. Een gedicht dat onlangs via facebook bij mij terecht kwam. Eentje dat mij raakt, waar ik van moet wenen …
Mama,
Als de wereld teveel is,
Ik het grote geheel mis,
Of niets gaat zoals ik had bedacht.
Als ik boos ben, maar tegelijkertijd bang,
Omdat ik niet tegemoet komen kan,
Aan hetgeen van mij wordt verwacht.
Mama, als de wereld een brei is,
Mijn hoofd niet van mij is,
En er niet te stoppen gedachten ontstaan.
Als ik alle controle kwijt raak,
Dingen kapot maak,
En zelfs tegen jou kan schoppen en slaan.
Dan richt ik mijn boosheid veelal op jou,
Omdat ik, lieve mama, er blind op vertrouw,
Dat jij naast mij blijft staan.
Ik ervaar bij jou de zekerheid,
De liefde en de veiligheid,
Zodat ik het met jou dúrf aan te gaan.
Omdat ik voel en ook weet,
Dat wát ik net ook deed,
Jij niet bij me weg zult gaan.
2 Comments
Ach wat mooi geschreven. Kan me goed voorstellen dat dit gedicht je erg raakt. Herken het ook wel bij mijn hoog gevoelige dochter.
Een zegen dat je zo’n mama voor hem kan zijn!