Eerste leerjaar met autisme, enkele tips

Bij de start van het schooljaar schreef ik enkele blogjes over mijn oudste zoon dat naar het eerste leerjaar ging. Doorheen het jaar nog wat updates. Nu is het vakantie. Aan de ene kant is het jaar vlug voorbij, aan de andere kant was het een hele weg.

Eerste leerjaar met autisme

Mijn oudste zoon zijn eerste leerjaar zit erop. Gelukkig werken ze bij ons met graadsklassen dus voor hem zijn er niet zoveel veranderingen meer naar volgend schooljaar toe. Hij blijft in dezelfde klas zitten, met dezelfde begeleider en met de helft van zijn klas. Er komen voor de helft andere kindjes bij. Voor de stille werktijd is het ook anders, ipv naar de begeleider te gaan die daarvoor speciaal instaat voor het eerste leerjaar blijft hij bij zijn gewone klasbegeleider.

Het eerste leerjaar met autisme was een spannend jaar. Heel veel verschil bij de kleuterklassen. Dat verschil zit er vooral in dat er toch wel meer moetjes zijn, nog meer indrukken en de druk bij hem was nog groter om het allemaal goed te doen. Wij hebben nochtans een school waar ze daar heel goed mee omgaan. Er is geen huiswerk, er zijn geen échte toetsen, er zijn geen punten. De kinderen zitten niet van begin tot einde aan tafel. Ze leren al rondlopend, ze zijn veel in beweging en buiten. Toch zat zijn emmertje helemaal vol, bijgevolg dat het emmertje overliep bij de minste verandering. Dit was vooral te merken naar de kerstvakantie toe. Op vrijdagnamiddag hebben ze altijd vrije kiestijd. Maar, vrijdagnamiddag wordt ook altijd ingepalmd door dingen al sinterklaas, kerstfeestje, … dat kon er niet bij! Het duurde werkelijk tot aan de paasvakantie voor mijn zoon weer herstelt was. Sinds de paasvakantie waren er dan ook geen opvallende erge crissisen meer. Dus we sluiten het jaar wel af met een goed gevoel. Ik ben benieuwd wat volgend jaar brengt voor hem, maar ik denk niet dat we terug zo diep gaan zitten als afgelopen jaar.

Belangrijk voor het eerste leerjaar met autisme

Goede opvolging

Dit is echt het belangrijkste. Volg je kind goed op. Ik wil niet zeggen dat je hem continu moet ondervragen of vragen of alles goed is. Dat kan ook subtiel natuurlijk. Je bent nu al een 6tal jaar mama ervan en in normale omstandigheden ken je je kind wel al redelijk goed. Dus, wees gewoon oplettend! Mijn zoon heeft namelijk soms een duwtje nodig om alles eruit te laten, zo gebeurde het soms dat hij echt minstens een uur aan een stuk dingen aan het uitspuwen was die hij voor zichzelf hield. Achteraf is hij dan leeg, echt leeg. Wat heel zwaar is op dat moment, maar het lucht ook enorm op.

Communicatie met de school

Praat met elkaar. Praat met de juf/meester, eventueel met de directeur, clb, … Jullie staan er samen voor, het gaat om hetzelfde kind, de opvoeding loopt door van school naar thuis en omgekeerd. Dus communicatie is echt heel erg belangrijk.

Duidelijkheid, structuur en visualisatie

Hoe je het ook draait of keert. Welke school ook. Tussen kleuterklas en eerste leerjaar zit er veel verschil. Vang dit op door echt zoveel mogelijk duidelijkheid te scheppen. Werk desnoods met visualisatie, maak een kalender, … stop overal structuur in. Dat neemt veel stress weg! Praat hier zeker over met de school.

Persoonlijke aanpak

Zet zoveel mogelijk in het werk om een zo persoonlijk mogelijk aanpak te hebben. Dit is niet altijd gemakkelijk of zelfs evident in een klasgroep van 20 kinderen, of zelfs in een gezin met meerdere kinderen. Maar, het is zeker de moeite om daarover na te denken, te bekijken wat wel kan, andere manieren zoeken, … het loont zeker de moeite om daar tijd en moeite in te stoppen. Wees niet bang om een andere weg in te slaan dan de doorsnee mensen. Volg je eigen pad!

Heb je zelf een kindje met autisme dat in september zal starten met het eerste leerjaar. Wees niet bang, het heeft geen zin om vol paniek te zijn. Bij ons was het best wel zwaar, tot heel zwaar. Maar, als je je kindje goed opvolgt, goed kan praten met de school en samen kan nadenken dan komt het goed. Echt. Als het niet lukt, weet dat er nog andere opties zijn.