Deze dag begon met een dreumes die al helemaal wakker was om 5u30. Zijn nieuwste uur. “Schatje, je moet nog slapen.” “Nee!” En hup daar gaat hij verder, stiekem tussen ons door van het bed glijden. Mochten we geen andere kindjes hebben zou met dat niet zoveel maken. Het is dan ook mijn bezorgdheid dat hij ze gaat wakker maken dat me in gang zet om hem tegen te houden. Vergeefse pogingen natuurlijk. Want hij kent “Nee!” in vele volumes. Uiteindelijk gaat hij even wandelen naar de living en de keuken en komt dan terug. En dat herhaalt zich. Een keer of 10. Of meer. Af en toe komt hij bij mij liggen, even drinken en denk ik altijd: “Oef, rust. Hopelijk valt hij terug in slaap.” Soms doet hij dat, maar veel te weinig. Geeuw.
Opstaan, kindjes klaarmaken en hup op de bakfiets naar school! Onderweg opeens bedenken “Nee hé, het eten voor de koekjesweek staat nog thuis.” Al reeds te ver om zomaar terug te keren dus dan maar eerst kindjes in de klas afleveren en dan de koekjes in orde brengen. Omdat het toen begon te regenen besliste ik om gewoon in het warenhuis in de straat van de school nieuwe te kopen en de koekjes thuis te laten voor wat het was. Zo. Dat was al in orde!
Thuisgekomen hartelijk onthaald worden door mijn 2 jongsten. Wat spelen, kietelen, laten drinken,… om er dan eens in te vliegen! De avond ervoor had ik al een sticker laten snijden voor op mijn bakfiets, deze wou ik er nu opkleven. Wonder boven wonder ging dat gelijk vlotjes! Ik ben er helemaal blij mee.
Lees meer: Problemen in bakfietsland
Dan heb ik nog de badkamer gepoets (jaha, super trots op mezelf!), een wasje geplooid en een nieuwe was in gang gestoken. Heb ik samen met de kindjes gegeten en de dreumes laten slapen én de living opgeruimd en gestofzuigd. De keuken natuurlijk ook. En nog wat andere dingetjes, die zo altijd ertussen sluipen. Dan was het tijd om met de middelste zoon naar het revalidatiecentrum te gaan. Het zonnetje scheen dus ging ik met de dreumes op wandel. Het speelpleintje waar we altijd naartoe gingen was weggehaald en er stond een giga houten constructie in de plaats, nog niet afgewerkt, benieuwd wat dat zal worden. Dus gingen wij maar nog wat verder wandelen naar het andere speelpleintje. En nog wat later was het alweer tijd om terug te gaan voordat de middelste zoon klaar was.
Met zen allen de twee oudsten van school halen, even piepen bij de zesdejaars hun eindwerkjes. Er zaten prachtige eindwerken bij, heel interessant, super mooi uitgewerkt! De oudste zoon zijn favoriet was het thema robot! Met een lego mindstorm dat hij had geprogrammeerd, geweldig was het. De dochter haar favoriete onderwerp was hengelen, om de simpele reden dat er bij het standje een visputje was waar de kijkers konden hengelen.
Eindelijk terug naar huis. Waar meme en een nichtje op ons wachtten. Lekker buitenspelen en daarna spaghetti eten. Slaaplekker!
Lees meer: Met drie op de achterbank dankzij BeSafe autostoel