Denk jij hetzelfde over de opvoeding als je partner?

Opvoeden

Het is niet simpel. Je hebt daar heel veel verschillende meningen over. Al even veel verschillende aanpakken. Sommige laten het gewoon komen en doen maar wat ze het beste vinden. Anderen doen dit ook en gaan nog een stapje verder door werkelijk informatie op te zoeken, eventueel een paar boeken te lezen. Zo heeft iedereen zijn eigen methode, zijn eigen weg en (r)evolutie. Het is niet voor iedereen even makkelijk om een eigen methode of opvoedwijze te ontplooien waar je volledig kan achterstaan. Zo rechtlijnig is het allemaal niet. Laat staan dat je dan ook nog eens rekening moet houden met een extra persoon. Zo eentje dat je doorgaans zelf niet in de hand hebt. Een persoon met een heel eigen mening, eigen opvattingen, idealen en principes. Vooral eentje met een eigen unieke geschiedenis en een opvoeding dat niet de uwe was.

Opvoeden met je partner

Ik kan me zo voorstellen dat daar evenveel verschil in zit als er verschillende koppels zijn. Bij sommigen zal dat vast vlotjes verlopen. Die denken hetzelfde al vanaf de geboorte en hun wegen blijven gelijk lopen, zelfs tijdens de pubertijd tot aan de kleinkindjes. Al heb ik zo een ideetje dat die in de minderheid zijn. Dan heb je nog koppels die in het begin volledig dezelfde weg op gaan maar daar toch af en toe van afdwalen en dan weer elkaar vinden. Om elkaar dan even later weer kwijt te spelen en terug te vinden. Of nog andere koppels die het in het begin heel moeilijk hadden om in die echte specifieke babytijd elkaar te begrijpen. Te aanvaarden hoe het gezinsleven begint en dat het gewoonweg een hele impact heeft op de relatie en alles daarrond. Maar door inspanning en omdat die babytijd nu eenmaal niet blijft duren elkaar terug vinden en samen verder op weg gaan.

Opvoeden in je eentje

Ik blijf ervan uitgaan dat je een partner hebt. En toch ga je opvoeden in je eentje. Je trekt je ofwel niets aan van de mening van je partner ofwel maakt het de partner niets uit. Je hebt carte blanche gekregen. Is dat dan makkelijk of zou dat juist een moeilijke situatie zijn omdat je dan ook in principe meer verantwoordelijkheid hebt.

Opvoeden langs je partner

Of is de moeilijkste situatie opvoeden met een partner die helemaal op een andere weg zit. Waar de wegen zich nauwelijks nog samen voegen. Kan je dan gewoon elk je eigen ding doen en ervan uitgaan dat de kindjes beide methodes leren kennen. Dat ze van elke methode wat oppikken en weten wat ze van wie kunnen verwachten. Kan je dat wel loslaten dat je partner er totaal anders over denkt en doet. Is dat gezond voor je relatie en voor de kinderen. Wat is er in dat geval belangrijker, de relatie of de kinderen? Hoe kan je daarin beslissen en op een gepaste wijze mee omgaan. Want het liefste zit beide toch prima denk ik. Niet?

Doorheen het artikel is volgens mij duidelijk geworden dat opvoeden niet simpel is. Niet simpel voor jezelf en niet simpel met twee. Nu ben ik benieuwd hoe dat gaat bij jullie. Zitten jullie veel of zeker voldoende op dezelfde weg of juist helemaal niet? Hoe ervaar je dat? Ik snap zeker dat daar zomaar eens op antwoorden niet vanzelfsprekend is.