Dé woensdag

Het midden van de week. Het weekend komt dichterbij, ook voor thuisblijfmama’s is dat om naar uit te kijken. Het is toch altijd gezelliger en leuker met de papa erbij. Leuke dingen doen, er niet alleen voor staan, de kindjes zien genieten van de papa en omgekeerd. Zalig. Maar momenteel eerst nog 2,5 dag te gaan. Er staat niets meer op de planning deze week. Misschien nog eens een lekker fietstochtje maken, als het weer wat meewilt. Niet zoals deze morgen dus, wat was dat! Opeens begon het kei hard en kei luid te hagelen. Wauw.

Eerst nemen wat komt en dat is de namiddag. Gewoon rustig thuisblijven, wat opruimen en stofzuigen want dat is heel hard nodig. Misschien nog wat naaien. En ahja ik zou wat opruimen, mijn bureau is wederom een ramp en wat stofjes en patroontjes te koop zetten. Tijd voor orde! En gewoon lekker gezellig bij de kids zitten en zien hoe ze spelen. Fantastisch is dat, om ze bezig te zien. Wat een fantasie. Zalig.
De ochtend verliep trouwens prettig. Na een niet zo leuke nacht, de afgelopen 3 nachten waren trouwens niet zo leuk door die dochter van ons. Stond ik maar, veel te vroeg naar mijn goesting, op met dochterlief en nestelde mij nog even in de zetel. Dochterlief aan het spelen. Maar om 8u besloot ze dat ze nog wat wou slapen en heeft ze in mijn armen geslapen tot 9u toen broer wakker werd. Zaalig. Beide kids uiteindelijk goed uitgeslapen en dat leverde een leuke ochtend op.

Ahja ik zou vanavond naar het zwangerschapszwemmen gaan, als ik de moed kan opbrengen en mijn zetelke ’s avonds zal kunnen missen.

Ik wil nog even voor de goede orde aan het-zat-me-te-hoog berichtje van gisteren toevoegen dat de oma waarover ik het had. Een leuke oma is, de kids zijn er dol op. Ze helpt en doet veel voor ons. We houden van haar. Maar soms, soms ben ik het met bepaalde dingen niet eens ;-). En dat mag ook wel eens, en vooral met personen die je na aan het hart liggen komt dat harder aan. Bij mij toch.