Borstvoeding #4 – mijn baby wil enkel aan de borst

Aangezien bramensofie.be nu officieel mamaabc.be is geworden moet je mij opnieuw volgen via bloglovin. Dankjewel.

Als je zwanger bent ga je doorgaans bevallen van een baby (dat wens ik toch iedereen toe!). Zo’n baby moet eten krijgen. Tegenwoordig kan je kiezen of je borstvoeding geeft of gaat voor flesvoeding. In deze reeks neem ik je mee doorheen mijn keuze hierin. Hoe ik erin groeide en wat ik bijleerde.

Lees de volledige reeks.

Borstvoeding – mijn baby wil enkel aan de borst

Ik was ervan overtuigd dat ik opnieuw borstvoeding ging geven. Ik was super goed voorbereid, had enorm veel gelezen. Voornamelijk ervaringen van andere mama’s, heel veel die al lang borstvoeding aan het geven waren.

Toen werd Emma geboren. Ik deed wat ik gelezen had: heel veel huid op huid contact, ze dicht bij de blote borst leggen, … Ik had ook genoeg zelfvertrouwen om ze zelf aan te leggen. Noem het geluk of niet, ze was er al vlug mee weg!

Ook nam ik ze direct mee bij mij in bed en kon ze ongestoord de hele nacht drinken indien gewenst. Ze was bijna direct borst verslaafd. Ik ging erin mee. Ik keek niet op de klok, ik volgde mijn kersverse dochter. Ze deed voldoende pipi en kaka. Ze kwam bij en ze groeide.

Ze “hing” heel veel aan de borst. Ik kon haar heel moeilijk ergens alleen leggen. Ze wou ofwel aan de borst ofwel in de draagdoek. Ik denk soms wel eens, mocht ik haar toen niet zo gevolgd hebben ze misschien wel een soort huilbaby zou zijn. De eerste weken of was het nu maanden was de maxi cosi wel een drama. Ahja dan was ze alleen. Heel erg begrijpbaar vanuit haar standpunt te zien. Wel een beetje lastig voor ons. Maar ook dat ging over, vooral toen ze wel een tutje begon te nemen. Ze had toen niet zoveel een tutje, enkel op momenten zoals in de auto bijvoorbeeld.

Als ze eens een uurtje tussen 2 voedingen liet was dat al veel. Ook ’s nachts was ze vaak continu aangekoppeld. Ik wist dat dit het beste was voor haar, ik bleef haar erin volgen. Dankzij de draagdoek ging het overdag ook gewoon vlotjes, kon ik nog alles doen wat nodig was met Abeltje. Stilletjes aan kon ze ook wel eens genieten van enkele minuutjes te liggen/spelen op haar speelmatje of in een wippertje. Door mijn goede voorbereiding wist ik dat dit gedrag helemaal normaal was. Keek ik voorbij de verwachtingen van de maatschappij. Ik keek naar hoe mijn baby was en wat ze werkelijk nodig had.

Zoals ik me voorgenomen had ging ik kolven. Ik bouwde een voorraadje op. Meestal was ze gewoon 7 dagen op 7 en dag en nacht bij mij. Het gaf mij wel een goed gevoel. Zo een noodvoorraadje voor mocht het nodig zijn. Ook probeerden we na enkele maanden ze uit een flesje te laten drinken en ook dat ging vlotjes. Daarin hebben we echt wel geluk gehad denk ik!

Emma was, tot nu toe, de baby met het meeste contactbehoefte. Nog altijd is dat te merken, bijvoorbeeld bij het slapengaan.

Er zijn zeker momenten geweest waarop ik écht moe was. Ik wou niet meer zo op mijn zij liggen om haar te voeden tijdens het slapen. Ik wou liggen zoals ik wou. Ik werd gefrustreerd. Ik dacht er evenwel nooit écht over na om te stoppen. Ik hield voor ogen dat ook die diepe dallen voorbij zouden gaan. Ze gingen voorbij. Ik heb heel veel geweend, ik heb met momenten ook echt diep gezeten, vooral ’s nachts. Het ging voorbij. Wat ben ik blij dat ik niet opgegeven heb. Dat ik heb doorgezet en dat ik haar in de mate van het mogelijke gevolgd heb.

Toen werd ik opnieuw zwanger. Op dat moment dronk ze zeker nog 10  – 12 keer per 24 uur. Ze was toen ongeveer 10 maanden. Ze had het direct door dat ik zwanger was, ze ging heel vlug naar veel minder voedingen. Blijkbaar vond ze de melk niet meer lekker smaken.

Wat we in een heel moeilijke periode wel beslist hebben, was om haar bedje op haar kamertje te zetten. Met de bedoeling dat ze daar in slaap kon vallen en dan ’s nachts bij ons in bed zou verder slapen en drinken. Dat was een hele lange weg, het zou me te ver van borstvoeding afleiden, misschien voor een ander blogje. Uiteindelijk lukte het om haar daar de eerste uurtjes te laten slapen. Eens ze wakker werd en wou drinken kon ze gewoon bij ons in bed.

Ook toen ik moest bevallen sliep ze nog minstens halve nachten bij ons in bed. Ik zag er geen problemen in. Ik kreeg gelijk, dat ging eigenlijk vlot ook toen de nieuwe baby er was. Emma heeft gedronken bij mij tot haar 1 jaar en 3 weken. Ze is gestopt met borstvoeding drinken tijdens de zwangerschap van Adam dus. Ze vond het echt niet lekker.

Wauw, ik heb 1 jaar en 3 weken borstvoeding gegeven. Voor de nieuwe baby stond het ook al echt vast: terug borstvoeding. Ik had nog eventjes hoop op “tandemvoeden” zoals ze dat noemen als het oudere kindje ook nog drinkt na een nieuwe bevalling. Maar daar besliste Emma dus duidelijk anders over. Ze werd toen wel heel erg verslaafd aan haar tutjes.

In de volgende blog in deze reeks vertel ik over hoe de borstvoeding verliep bij Adam.