Borstvoeding #1 – Hoe het bij mij begon

Als je zwanger bent ga je doorgaans bevallen van een baby (dat wens ik toch iedereen toe!). Zo’n baby moet eten krijgen. Tegenwoordig kan je kiezen of je borstvoeding geeft of gaat voor flesvoeding. In deze reeks neem ik je mee doorheen mijn keuze hierin. Hoe ik erin groeide en wat ik bijleerde.

Lees de volledige reeks.

Borstvoeding, hoe het bij mij begon

Bij mijn eerste baby, Abel, koos ik voor borstvoeding. Het was geen doordachte keuze. Ik had iets van “ik probeer het” en “we zien wel”. Toen ik bevallen was kreeg ik hulp van een vroedvrouw. Hulp om Abel aan te leggen. Het was mijn eerste baby dus alles was nieuw voor mij. Ik had voor ik bevallen was wel wat dingen hier en daar opgevangen en gelezen. Niet veel en niet écht onderzocht. Ik dacht niet dat dit nodig was. Borstvoeding is natuurlijk, ik heb 2 borsten en vooral de “we zien wel”.

De vroedvrouw hielp me dus bij het aanleggen. Ik moest op een bepaalde manier in de stoel gaan zitten. Ze toonde me hoe ik kussens kon neerleggen om het allemaal wat handiger te maken. En uithoudbaar. Alhoewel, ik ook wel op de klok moest kijken. Ik moest erop letten dat zijn neusje vrij was. Zijn lijfje moest mooi tegen mij aan liggen. Ik moest erop letten dat hij lager lag om aan te happen, zodat zijn mond ver genoeg open was. Ik moest kijken naar de klok hoelang hij aan het drinken was. Ik moest wisselen zodat hij aan beide borsten kon drinken. Ik moest alles noteren, hoe lang en aan welke kant(en) hij dronk en om hoe laat. Ze toonde me manieren om hem beter te laten aanhappen. Ze liet me horen en voelen hoe ik kon merken dat hij werkelijk aan het drinken was. Ik moest zeker ook de pamper verversen voor het voeden.

Het voelde heel kunstmatig aan. Niets natuurlijk. Ik wou het goed doen want borstvoeding was het beste. Waarom zou mij dat niet lukken. Het voelde niet goed.

Abel wou heel erg veel drinken. Ik was onzeker en wist niet wat te doen. Ik dacht nog in het ziekenhuis dat ik te weinig melk had. Ik hoopte dat de vroedvrouw dat zou opmerken. Ik hoopte dat ze me als raad zou geven om te starten met kunstvoeding. Dat gebeurde niet. Ik kreeg wel een afbouw schema mee.

Mijn tenen krulden bij de gedachte dat hij terug honger zou hebben. Langzaam maar zeker begon ik meer en meer tegen de voedingsmomenten op te zien. Hoe komt het? Geen idee. Het deed niet extreem veel pijn. In het begin had ik wat kloven maar die waren onder controle. Ik kon er niet van genieten. Integendeel. Ik herinner mij nog levendig, ondertussen al 6 jaar geleden, dat ik een afkeer kreeg van borstvoeding. Ik mocht er niet aan denken of ik werd al vreselijk ongemakkelijk. Abel was toen slechts 5 weken oud, nog altijd de eerste weken van de borstvoeding.

Ik zag er zodanig tegen op dat ik nog meer op de klok ging voeden. Dat kon toch niet slecht zijn, zo hoort het toch. Tussen de voedingen door was Abel vaak onrustig. Wij dachten dat hij erge krampjes had. Dat hij honger zou hebben kwam niet bij mij op. Misschien wel, dat herinner ik mij niet meer. Ik kan het ook verstopt hebben omdat ik niet nog meer wou aanleggen.

Ik zag mijn kind super graag. Ik bleef bij hem in de kamer slapen zodat hij niet alleen was. Ik wiegde hem overdag in slaap in de draagbuidel (nog zoiets waar ik veel over bijgeleerd heb). Ik zorgde zo goed mogelijk voor hem. Enkel dat ene niet-zo-roze-wolkje: de borstvoeding stond het totaal plaatje in de weg. Daarnaast hadden we wel een heel fijne tijd. Leuke momenten en herinneringen. Niet vergeten, we zijn nog maar slechts 6 weken samen op weg.

Ik dacht serieus na om te stoppen met borstvoeden. Ik zat op een forum waar er vele ook flesvoeding gaven. Ik polste daar naar hun schema’s. Ik wou overstappen maar durfde de stap niet wagen. Hoe begin je daaraan? Maar vooral, hoe vertel ik dat aan mijn man. Ga ik nu echt opgeven? Zomaar? Het uitzicht op gewoon een flesje geven. Geen borstvoeding meer, niet meer aanleggen was zo aanlokkelijk. Het leek me zo vredig, rustig en zonder zorgen. Dat wou ik.

Diegene die mij al eventjes volgen weten dat mijn volgende kindjes ook borstvoeding krijgen. Hoe mijn allereerste borstvoedingsverhaal afloopt en hoe mijn tweede vorm krijgt lees je in de volgende blog in deze serie.