Wij doen niet aan straffen en belonen. We proberen dat althans, we zijn niet perfect. Velen die er zich nog niet in verdiept hebben vragen zich dan vaak af, jamaar niet belonen? Is dat niet erg? Mag ik dan niet blij zijn voor mijn kind, mag ik dan niet juichen als ze iets nieuws kunnen. Tuurlijk mag dat wel, maar daar heb je verschillende manieren in. Deze ochtend gebeurde dit hier:
Mijn zoon heeft geschilderd en komt mij zijn tekening tonen.
Ik kon gezegd hebben, gemeend of niet dat laat ik tussenbeide: “Goed zo!” of “Wat een mooi schilderij!”.
Dat heb ik niet gedaan en ervoor gekozen om goed te kijken en te zeggen “Je hebt lichte en donkere kleuren gebruikt!”
“Ja, mooi hé!”
“Ik vind het wel heel leuk om te zien die kleuren.”
Even stil, hij loopt eventjes weg maar komt dan terug.
“Ik heb dat gedaan om te kijken of ik mijn lijntjes dan kon zien staan.”
“Ik zie ze heel goed staan.”
“En ik ben er heel blij mee. Je mag het hebben, dan kan je ernaar kijken.”
“Kom, we kunnen het hier ophangen.”
“Jaaa ik ga dat doen!”
Dan hebben we samen zijn schilderijtje opgehangen.