Veel kinderen en enkel een fiets

Ik kreeg vroeger vaak de opmerking hoe ik dat allemaal deed met zoveel kinderen en enkel een bakfiets ter beschikking. Nou, dat lukte, het moest toen wel. Nu ik sinds een jaar zelf een auto volledig ter beschikking heb snap ik die vraag des te meer. Ik gebruik mijn auto veel meer dan gedacht, het is toch zo’n makkelijke oplossing hé. Ik had nochtans het voornemen om de auto enkel en alleen te gebruiken indien echt nodig. Nou, dat draaide even anders uit. Nee, ik verschiet er niet van maar toch sta ik er nu even bij stil.

Alleen maar een fiets

Ik had toen dus alleen maar mijn bakfiets. Voor de volledigheid vermeld ik wel nog even dat mijn man wel een bedrijfswagen had en ik daar indien nodig gebruik van kon maken. We zorgden er toen voor dat hij op die dagen of momenten kon thuiswerken. Maar, in principe had ik dus echt enkel maar mijn bakfiets om de kinderen naar school te voeren en te gaan ophalen. Dat lukte. Het ging. Het ging niet altijd makkelijk of zonder zuchten, maar het ging. Ik had een heel goede regencape, aparte regenhoed en veel handschoenen en sjaals. Ik was goed voorbereid en was het gewoon. Dat doet ook veel, ik was het gewoon. Het was mijn enigste vervoermiddel dus ik kende niet anders. En wat je niet kent ga je ook niet zo vlug missen. Ik zuchtte en klaagde wel eens maar meestal vond ik het wel fijn om te fietsen. Daarom vraag ik me nu ook af, waarom neem ik nu meestal de auto?

Nou, er is wel een dingetje dat nogal anders is. Mijn oudste zoon, die dat onlangs acht jaar werd, is groot geworden. Echt groot geworden, hij past wel nog in de bakfiets maar ideaal is het zeker niet meer. Ja, hij kan fietsen, goed zelfs. Maar hij wil niet meefietsen met de bakfiets, dat is een probleem. Een probleem dat enkel opgelost kan worden door het te doen. Dus het plan is om in 2018 zodra het weer opnieuw richting lente gaat het eerst eens te doen met de papa mee. Zo wil hij wel fietsen. Zo leert hij de weg kennen naar school op zijn eigen fiets en hopelijk is de drempel dan minder groot om de stap te wagen naar alleen meefietsen naast de bakfiets. Ik weet dat er veel andere kinderen van die leeftijd dat wel vlotjes doen én het ook echt willen en graag doen. Mijn zoon fietst ook heel erg graag maar voor deze specifieke rit heeft hij heel veel stress, daarin zie ik echt ook zijn autisme in de weg zitten. Maar, we komen er wel!

Lees hier de review over mijn drie bakfietsen.

Gebruik een goed aangepaste fiets

Mijn voornemen vanaf nu, of nee vanaf lente 2018, is dus weer veel meer de fiets te nemen. Dat kan, want ik deed het zeven jaar aan een stuk. Toen had ik dus een aangepaste bakfiets en aangepaste kleding. Dat is zo erg belangrijk! Goed gerief, juist gerief en goede kleding en andere accessoires, een goede voorbereiding dus. Er bestaan tegenwoordig heel erg veel soorten en merken bakfietsen, toen wij onze eerste kochten was dat helemaal niet zo! De ene bakfiets is de andere niet, hangt echt af van de behoefte en van het budget.

Help, ik kan niet meer fietsen

Het enige nadeel is aan zolang met een bakfiets te rijden is dat ik niet meer een gewone fiets kan rijden. Dit komt vooral doordat ik een driewieler bakfiets heb en ook doordat de afstand van het wiel heel anders ligt. Nouja, ik ben er zeker van dat na een tijdje oefenen het ook weer normaal zal zijn hoor. Ik kijk er ergens wel al naar uit om terug met een gewone fiets te rijden. Ik zie trouwens heel erg graag zo’n transportfietsen. Zo’n transportfiets ziet er heel tof uit vind ik persoonlijk én is ook geschikt om veel bagage mee te nemen, natuurlijk niet zoals ik gewoon ben in mijn bakfiets. Voordeel is dan weer dat zo’n fiets wendbaarder is en je overal vlotter doorheen kan, al moet ik zeggen dat ik daar ook niet zo heel erg veel last mee heb met mijn bakfiets. Maar lichter en fijner is altijd leuk! Maar dat is een toekomstdroom, eerst maar eens al mijn kinderen leren fietsen.

Doe jij veel met de fiets?

Groetjes,
Sofie