We hebben een nieuw lid in ons gezin: Siba, een kleine zwarte kater die liever bang is dan moe.
Gisteren zijn we hem gaan ophalen en het arme beestje heeft een hele avond redelijk bang geweest, maar gelukkig kwam het toch een beetje tot rust bij ons in de zetel. ’s Nachts heeft het wel regelmatig gemiauwd maar gelukkig niet luid genoeg om ons een hele nacht wakker te houden. En nu zit het weeral in zijn kattenbak verstopt. Het heeft nog niet gedronken noch gegeten maar ik hoop daar straks wat verandering in proberen te brengen (de zoveelste poging). Maar heel af en toe heft het zijn hoofdje op en kijkt het toch eens nieuwsgierig rond. Helaas duren deze momenten niet lang genoeg om daadwerkelijk op pad te gaan. Het stoerste dat Siba al gedaan heeft is voor 5 min met zijn speelgoedmuisje gespeeld, ik verschoot me een ongeluk dat hij dit aandurfde (en het beest zag liggen).
Wij hebben er dus weer een missie bij: zorgen dat Siba zich hier thuisvoelt en zijn angsten ovewint!