Afgelopen woensdag waren wij 9 jaar gehuwd. Wij kenden elkaar toen ongeveer 1 jaar. Bram had mij daarvoor al eens “gespot” in onze hogeschool. Niet zo moeilijk want de meisjes die daar studeerden waren nogal in de minderheid. Echt, die kon je zowat op 1 hand tellen. Dus een meisje zijn viel op. Zeker een meisje dat rokjes droeg. Yup. Ik droeg rokjes, altijd. Nu nog. Of kleedjes, dat kan ook. Behalve als ik ga lopen.
Ja, wij zijn in 1 jaar tijd van eerste ontmoeting tot trouwen gegaan. Is dat vlug? Misschien wel. Voor de meesten wel.
Het gevoel was er. Niet alles in die eerste periode was rozegeur en maneschijn, dat had met ex’en te maken, met bekeringen en nog allerlei omstandigheden. Toch vonden wij elkaar, eigenlijk heel onverwacht en dat klikt. We hadden dit helemaal niet zien aankomen; het voelde goed. Alsof het zo moest zijn.
Voor ons was het de goede moment. We hebben elkaar ontmoet op het einde van onze studies. Natuurlijk hadden we nog geen spaarcentjes om een trouw te bekostigen. Dit vonden wij echter geen reden om er langer mee te wachten. We vonden beiden na het afstuderen vlot werk. Een paar maanden na de start van ons werkleven waren we verloofd. Een half jaar daarna getrouwd.
Eerst was het plan om in april te trouwen voor de wet en dan door te sparen tot september voor het feest. Maar dat lange wachten was niet aan ons besteed, dus deden we het maar allemaal in april. Als wij iets in ons hoofd hebben, dan gaan we er ook voor. We hebben ons feest trouwens zelf betaald (met uitzondering van de aperitief, waarvoor dank lieve ouders).
Daar is geen touw aan vast te knopen. Mensen blijven bij elkaar of mensen scheiden. Of dit nu gebeurt na 1 jaar, 5 jaar, 7 jaar, 19 jaar, 25 jaar huwelijk of zelfs nog later. Dat heeft in de meeste gevallen niets te maken met hoe lang hun relatie duurde voordat ze gingen trouwen.
Daar zagen we een sfeer rond samenwonen, elkaar aftasten, bekijken of het wel goed gaat zo in 1 huis dagen en nachten na elkaar. Natuurlijk ook uitgebreid bekijken of het op seksueel gebied klikt. Dan moet je natuurlijk zien dat je een carrière hebt, want hoh heb je dan wel nog tijd voor een huwelijk over. Je moet ook nog sparen en dit en dat behalen. Alles afvinken op een denkbeeldig lijstje dat toch ook heel duidelijk is. Als het even kan eerst nog een huis kopen en dat mooi inrichten. Zoveel druk, waarvan trouwen ergens onderaan bengelde als “een leuke optie voor als het even past”.
Wij keken naar elkaar en wilden samen op weg. Al de bovenstaande dingen zouden we samen doorzwemmen, als man en vrouw. Dit leek ons de enige goede keuze. We zijn 9 jaar later en we zwemmen nog steeds, nu in het gezelschap van 5 guppies.
Wat jij of anderen doen is ieders persoonlijke keuze. Daar heb ik respect voor. Dit is mijn mening en visie, hoe het bij ons aanvoelde.
11 Comments
Wij zijn ook een jaar nadat we elkaar hadden leren kennen, getrouwd. Ook omdat het zo aanvoelde. We waren net ietsje ouder dan jullie waarschijnlijk maar we kwamen allebei uit een relatie waar het minder goed aanvoelde. Dit jaar gaan we 7 jaar getrouwd zijn en we hebben nog geen seconde spijt van onze keuze gehad. Ik denk ook niet dat het al dan niet slagen van een huwelijk veel te maken heeft met hoe lang je ervoor samen bent/woont.
Wij waren toen nog (net) 21 jaar.
Fijn te lezen!
Wij waren 16 – dat was dus echt nog wel te jong!
En toen heeft het lang geduurd voor ik wilde trouwen (nu snap ik dat niet zo goed meer, want ik vind nu dat ‘dit is mijn man’ anders klinkt dan ‘dit is mijn vriend.’)
Ik vond trouwen toen niet nodig om te bewijzen dat we bij elkaar zouden blijven, dat kon (en kan) ook echt wel zonder.
Maar voor mij heeft getrouwd zijn echt wel een extra dimensie gegeven aan onze relatie.
En ik geef je ook gelijk dat lang samen zijn of niet er niets mee te maken heeft…
Hihi 🙂 wij trouwden na twee jaar!
Leuk! Wij trouwen na drie jaar, maar ik ben wel jong. Maar ik vind het heerlijk! Leuk dat je zo’n blog schrijft.
Wij waren 21 toen we trouwden, oh jeetje waar is die tijd toch naartoe …
Proficiat alvast!!
Wij na 4 jaar, maar ik was maar 19 dus toch heel vroeg 😉
ik zit nog steeds te wachten op dat moment. wel moet ik zeggen dat we na 2 maand onverwacht zwanger waren maar kom nu zijn we bijna 7 jaar samen en kennen elkaar al bijna 8 jaar…het wordt toch eens tijd dat we trouwen vind ik dan. Maar ik krijg steevast als antwoord…dan voel ik mij zo oud…en dan zeg ik van ik voel mij al oud van toen we kinderen kregen… ach binnenkort een week-en weg zonder de kids en hoop dat hij het dan vraagt want als hij het niet doet dan doe ik het wel…ben het wachten echt beu hoor
oh meid niet fijn zeg dat gevoel! ik hoop voor jou dat hij het vraagt <3 laat toevallig eens dit open staan voor hem of zo 😉
Hallo allemaal
Ik ben joeri 24 jaar mijn vriendin is 30jaar en zei heeft 2 schatjes van kinderen 5en8jaar wij zijn dit jaar september 1 jaar samen we gaan in augustus voor een kindje en ik zou haar graag als we 1 jaar samen zijn ten huwelijk willen vragen en volgend jaar ergens in de zomer trouwen voor de wet en kerk wat vinden jullie hiervan ? Groetjes
Ik denk dat enkel jullie twee dit kunnen inschatten, maar alvast heel veel succes en liefde gewenst!