Dit jaar doe ik mee aan de mamachallenge. De mamachallenge daagt mama bloggers uit om enkele zaken uit te voeren tijdens de grote zomervakantie. Je kan kiezen tussen verschillende uitdagingen: Gepikt van Pinterest, picknicken, iets buiten doen, snailmailen, koken, beautydag, klusjes voor kinderen, back to school, iets van binnen buiten doen en iets liefs doen voor een ander. Als je wilt meedoen kan je even kijken op de facebookgroep. Dit blogje gaat over: Ga eens picknicken met de kinderen. Afgelopen dinsdag zijn we een dagje naar zee gegaan, de ideale moment om te picknicken.
Daar kan ik heel kort over zijn. Ik ben geen picknickmama. Als ik aan picknicken denk word ik wel vrolijk hoor. Dan zie ik vrolijke, spelende kinderen. Een fleurig picknickdeken op groen gras. Vrolijke borden, een leuke mand waar alles in zit. Allerlei schaaltjes met vrolijke én gezonde hapjes op. Kleurrijke salades, frisse toetjes en blije snoetjes. Heerlijk beeld.
Toch ben ik geen picknickmama. Mijn kinderen zijn geen picknickkinderen. Mijn kinderen eten sandwiches met choco. Nou ja ze eten soms ook wel andere zaken maar toch, dit zegt zowat alles. Nee, ik lieg, Emma zou wel proeven van zo’n pastasalade en veel kans dat ze het lekker zou vinden ook.
De kinderen vragen het soms wel eens om te gaan picknicken. Toch kwam het er nooit van. Misschien ben ik gewoon te lui. Misschien eet ik gewoon liever thuis aan mijn eigen tafel, of dat nu die van binnen of van buiten is. Maar dus, nu was het zover. We gingen picknicken. Niet zomaar picknicken, nee picknicken aan zee. Jiha!!
Voor de kinderen heel gemakkelijk. Een zak sandwiches, een pot “memechoco”, een pak salami en een mes. Voilà dat was het. Ik smeer de sandwiches soms wel thuis voor een uitstap maar meestal neem ik het mee. Ik kan moeilijk inschatten hoeveel ze gaan eten dat varieert namelijk tussen niets en heel veel. Als ik er dan teveel smeer is dat heel jammer om ze te moeten weggooien. Dus vandaar gewoon de pot en een mes mee. Ze zijn in 1-2-3 gesmeerd, iedereen blij en tevree.
Voor mezelf deed ik wel wat meer moeite. De dag ervoor hadden we pasta gegeten, er was ontzettend veel over. Dus ik nam daar een stuk van, sneed die wat kleiner, voegde er een blikje mais, een potje erwtjes, een blikje ananas, ham en hesp en wat nootjes bij. Dekseltje toe, shaken maar et voilà een vrolijke pasta salade. Picknick waardig! Deze pot ging mee in een koeltas en het was écht super lekker. Heerlijk!
Geef mij toch maar gras om op te picknicken. Ik zit niet graag op gras, echt niet, dat kriebelt overal brrrr. Het zand is daarin niet veel beter. Dus op dat gebied vond ik het niet gezellig. We hadden wel een dekentje, een tentje en een stoel. Ah, de kinderen vonden het geweldig, mijn pastasalade was lekker en na het eten nam ik een heerlijke duik in de zee. Ik klaag niet! Ik vergeet voor alle gemak ook even het schurende effect van het zand dat ook in de pastasalade geraakt was.
3 Comments
De salade ziet er smakelijk uit! Ik moet deze zomer ook echt nog een keer naar zee. Goed idee om daar te picknicken (ondanks het zand ;-).
Maar jullie er toch iets leuks van gemaakt 🙂
Ik herken wel dingen die je zegt…. de ene keer eten ze niks dan veel dus ja wat neem je dan mee. En zand, gras…. ik zie het ook voor me, mooie manden en servies, lekkere hapjes… maar zo ziet het er bij mij nooit uit.
[…] hier hoe andere mama’s invulling gaven aan deze opdracht: Sofie, Merel en Kimberley gingen ook al […]