Opruimbrainstorm – samen nadenken over opruimen

Gisteren heb ik, alleen, heel de living opgeruimd. Overal speelgoed. Alles door elkaar.
Ik ben mama, ik doe dat met liefde. Maar soms worden mama’s ook wel eens moe en toen het vandaag nog erger was dan gisteren voor mijn opruimactie. Toen ze vandaag, vooral die dochter van ons, het niet nodig vonden om op te ruimen. Toen dacht ik, zucht. Weeral opruimen. Met de kraan open, want morgen zal het weer zo erg zijn. Ik ruimde op, alleen.

Aan tafel gezeten, na het eten, wonderlijk zaten ze nog allemaal (terug) aan tafel. Zei ik: “Mama wil minder opruimen, hoe kunnen we dat doen?” Waarop ze heel enthousiast begonnen te denken, het ene goede idee kwam na het andere. Dan zeggen ze “Ik heb nog een goed idee!”. Ik maakte er direct tekeningen van. Ik sta er versteld van dat ze wel weten waar de pijnpunten liggen. Dat Emma weet dat ze haar kleren niet zomaar op de grond mag gooien en laten liggen als ze haar voor de 1ste of 2de of 6de keer omkleed overdag. Ook toen Abel uit zichzelf begon over de bladeren van de boom buiten.

Nu even deze een weekje of langer uittesten en dan eventueel her-evalueren samen met de kinderen. Als het niet werkt komen er waarschijnlijk wel andere oplossingen of goede ideeën naar boven die misschien wél werken of die leiden naar ideeën die wél werken. Ik ben benieuwd.

Spelen en dan (samen) opruimen
Vlaggetjes maken en dan opruimen als we klaar zijn
Niet spelen, In de zetel zitten en tv kijken
Als we kleertjes veranderen moeten die in het vakje of aan de kapstok
Als we in het zwembadje waren dan moeten we ons afdrogen
Als we spelen met de blaadjes van de boom dan moeten die terug onder de boom

Wat ben ik dol op mijn kinderen!